Και μόνο το γεγονός ότι για τον ερχομό του εδώ πέρα αυτή τη φορά δεν έχει γραφεί ούτε τελεία λέει κάτι για την προσμονή όλων μας. Και πώς αλλιώς, αφού ο τύπος μέχρι το 2004 δεν είχε έρθει ούτε μία φορά και από το 2004 μέχρι σήμερα έχει έρθει πέντε! Δηλαδή, κατά μέσο όρο μία φορά το χρόνο. Σε λίγο θα ανταγωνίζεται επάξια τους Iron Maiden.
Φυσικά, αυτό μόνο κακό δεν είναι, διότι και οι Maiden έκαναν καιρό μέχρι να έρθουν, όπως και άλλοι, αλλά μετά μας έγιναν τακτικοί θαμώνες. Εμένα αυτό στην τελική για καλό μου κάνει.
Εν πάση περιπτώσει, εγώ προσωπικά μεγάλες απαιτήσεις από τους WASP χθες βράδυ δεν είχα. Ήξερα ότι θα ήταν μια επαγγελματική εμφάνιση, ότι θα παίξουν μια ώρα και κάτι, αλλά τι να κάνω που τους γουστάρω τους τύπους και που είχα καιρό να πάω σε συναυλία, αν εξαιρέσει κανείς τους ACDC το Μάιο από τα μικρά σχήματα και τους Tsopana Rave κάπου μέσα στο καλοκαίρι από τα μεγάλα. Συν που το «Babylon» θεωρώ πως είναι πολύ καλό δισκάκι και αξίζει τα λεπτά του (aka download time).
Έτσι, λοιπόν, άφησα γυναίκα και παιδί στο σπίτι και κατηφόρησα στο Gagarin για τη δόση μου μαζί με άλλα δύο φιλαράκια. Το ότι ήταν sold out η συναυλία, αλήθεια λέω, δεν το κατάλαβα ιδιαίτερα, αλλά από εκεί που καθόμουν δεν είχα ιδιαίτερη θέα προς τον κόσμο. Πάντως, μάλλον ήταν και άλλοι που σκέφτηκαν όπως κι εγώ, για να κάνουν στην Αθήνα οι WASP sold out.
Ο φίλος μας μπορώ να πω πως μας εξέπληξε. Ορεξάτος όσο ποτέ, κεφάτος όσο ποτέ, έκανε γκελ με το κοινό σε ασυνήθιστο βαθμό (πάντα σε σχέση με τα μέχρι τώρα δεδομένα του) και γενικά ήταν ο καλύτερος Blackie των τελευταίων ετών. Με χαρά διαπίστωσα πως έκοψε τις μεταφυσικές κουβεντούλες με το φάντασμα της γιαγιάς του (respect uncle), ωστόσο δεν παρέλειψε να κάνει την ποζεριά του, όταν στο τέλος του Heavens Hung In Black πήγε στην άκρη της σκηνής, προσευχήθηκε για τους Αμερικανούς που πολεμάνε και αδικοχάνονται και μετά έκανε το σταυρό του. Μετά τα shock rock των 80’s, προφανώς βλέπει την κλεψύδρα του να φθίνει και το γυρίζει στις άνωθεν δυνάμεις. Δεν υπάρχει κάτι στραβό με αυτό, όμως ποζεριές του τύπου «προσεύχομαι επί σκηνής - φωνάζω τι καλό χριστιανόπουλο που είμαι» πιστεύω πως θα μπορούσαν να λείπουν. Πόσο μάλλον όταν λίγη ώρα πριν έχεις τραγουδήσει «the devil’s hellion child, will never have to die». Τέλος πάντων.Μπορώ να πω ότι ήταν μια χορταστική συναυλία, τηρουμένων των αναλογιών πάντα. Όταν πηγαίνεις προετοιμασμένος για 1 ώρα και κάτι και σου παίζει ο άλλος κάτι λιγότερο από 1 ώρα και 40 λεπτά, κάπως σου έρχεται. Φυσικά, ξεχνάς τους Metallica που έκαναν 1,5 ώρα μόνο μέχρι το πρώτο μπιζάρισμα και θυμάσαι μόνο τα δεδομένα του Blackie που δεν έπαιζε πάνω από 1 ώρα και ένα τέταρτο.
Επιπλέον, να πω πως ο ήχος ήταν απίστευτα καλός, τόσο που σου έβαζε ψύλλους στ’ αυτιά (ρε λες? μπαααα). Επειδή ξέρω τι θα σκεφτείτε οι περισσότεροι, προσωπικά το play back των προηγούμενων φορών το έβλεπα, αλλά αυτή τη φορά όχι. Οπότε είτε το έκοψαν, είτε το βελτίωσαν θεαματικά. Εντύπωση play back, πάντως, εγώ δεν είχα.
Στα συν, επίσης, το χορταστικό set list. Από όλες τις εποχές και από τις φάσεις που πέρασαν (εκτός του KFD που εγώ το θεωρώ έναν καθαρά στουντιακό πειραματισμό, ακατάλληλο για τη σκηνή μιας συναυλίας). Ωστόσο, το να βάζεις στο set list μόνο το ρεφραίν ενός τραγουδιού («scream until you like it»), το οποίο λες καμιά δεκαριά φορές και πάπα, δε νομίζω πως έχει ιδιαίτερο νόημα. Στο κάτω κάτω, γιατί να μην τα πεις τα τραγουδάκια ολόκληρα; Τι κοστίζει; Το πολύ πολύ να διαρκούσε η συναυλία κάνα τεταρτάκι παραπάνω. Σιγά τα σέσκουλα μάνα μου. Ωραία προσθήκη το πανί πίσω από τη σκηνή, όπου έπαιζαν σκηνές είτε από βίντεο είτε από live των τραγουδιών που παίζονταν επί σκηνής.
Σε τελική ανάλυση, αυτό που μετράει είναι το ότι, όταν βγήκαμε από το Gagarin νιώθαμε ευχαριστημένοι. Νιώθαμε καλά με αυτό που είχαμε ακούσει και νομίζω πως το χρειαζόμασταν.Συμβουλή για το τέλος προς Αθηναίους: Σάββατο βράδυ μην πάτε στο Jasmin. Θα ξενερώσετε τη ζωή σας με αυτά που θα ακούσετε. Καλύτερα Τετάρτη που παίζει μεταλιές, αλλά όχι Σάββατο. Και ειδικά μετά από συναυλία metal. Μιλάμε για ΤΟ ξενέρωμα. Προτιμήστε Legacy, Revenge Of Rock, Texas, Alligator άντε και Bat City, αλλά - προς Blackie - όχι στο Jasmin. Εκτός αν γουστάρετε μετά από συναυλία metal να ακούτε Savage Garden, Three Doors Down και διασκευασμένους Michael Jackson και Sex Pistols για ηλικιακά γκρουπς 12-16.
Set list:
1. Intro: Mephisto Waltz
2. On Your Knees/The Real Me
3. L.O.V.E. Machine
4. Crazy
5. Babylon’s Burning
6. Wild Child
7. Hellion/I Don’t Need No Doctor/Scream Until You Like It
8. Arena Of Pleasure
9. Chainsaw Charlie (Murders In The New Morgue)
10. The Idol
11. Take Me Up
12. I Wanna Be Somebody
=====
13. Heaven’s Hung In Black
14. Blind In Texas
2 comments:
Καλη συναυλια,αρκετα καλη εμφανιση τους wasp κ τον blackie,το σετλιστ θα μπορουσε να ειναι καλυτερο.
χαρα στο κουράγιο σου μπρο, Nice post.
Post a Comment