N.W.O.H.M.B.

Πριν λίγο γύρισα ποδαράτος απ' την Υδρόγειο κι είμαι έτοιμος να γράψω για το πρώτο μου live!!

Πρώτ' απ' όλα να πώ ότι βίντεο και φωτογραφίες δεν έχει γιατί το κινητό μου δεν αξίζει μία για τέτοια πράγματα. Με το ζόρι φαινόταν η σκηνή. Τέλος πάντων. Πάμε παρακάτω.

Το live ξεκίνησαν οι Αθηναίοι Nyne οι οποίοι παίζουν industrial black metal. Μ' άρεσαν αν και τα φωνητικά ήταν ΤΙΓΚΑ στα εφέ και γινόταν αρκετή φασαρία. Ο drummer τους τα ΕΣΠΑΓΕ και ήταν γαμάτος. Δυνατό χτύπημα και μαζί με τα keyboards ήταν για πολύ headbanging. Επίσης μ' άρεσε τ' ότι σε κάθε break (είτε μες στα τραγούδια είτε στις εναλλαγές των κομματιών) έμεναν ακίνητοι σαν αγάλματα. Είχε φάση. Καλή απόδοση αν και πολλές φορές όπως είπα ήταν σκέτη φασαρία.

Μετά μπήκαν οι Πολωνοί Atropos. Σε μένα φάνηκαν σα blackened heavy metal αν και στο myspace τους λένε death/progressive/black. Αυτοί ειδικά μ' άρεσαν πάρα πολύ και θα ψάξω να βρω δουλειές τους. Οι κιθάρες τους ήταν κορυφαίες κι ο lead κιθαρίστας έκανε ωραία solo. Έπαιζαν δυνατά και καθαρά κι ο drummer έδωσε ρέστα. Αυτός ήταν ακόμα καλύτερος απ' τον Tarok των Nyne. Credits στον τραγουδιστή/μπασίστα που μας ευχαριστούσε στα ελληνικά.

Μετά από μια μεγάλη διακοπή (απ' ό,τι άκουσα πρέπει να είχε πρόβλημα το μπάσο) μπήκαν οι Ravencult. Αυτοί παίζουν κλασικό black metal. Αν κι αυτό το είδος δεν είναι και το καλύτερό μου, τούς γούσταρα γιατί είχαν πολύ ρυθμό στη μουσική τους. Μου θύμισαν αρκετά τους Darkthrone του The Cult is Alive. Βέβαια σε κάποια φάση η μέση μου με πέθαινε, οπότε την έκανα για λίγο έξω να τη φτιάξω. Και πάλι μου έκανε εντύπωση ο drummer γιατί ήταν ακόμα καλύτερος απ' τους προηγούμενους, πιο δυνατό παίξιμο κι αρκετό groove. Επίσης πολύ ωραίες κιθάρες.

Η αλήθεια είναι ότι στα support συγκροτήματα ο κόσμος δε συμμετείχε και πολύ. Μόνο σε 2-3 κομμάτια των Atropos το κοινό ήταν εκδηλωτικό. Στους Nyne ειδικά οι περισσότεροι ήμασταν ακίνητοι. Θα μου πεις ίσως ο κόσμος να μην ήξερε τα τραγούδια (εγώ τουλάχιστον δεν ήξερα κανένα απ' τα support). Λογικό.

Και πάμε στο κυρίως πιάτο. Rotting Christ κυρίες και κύριοι. Ήρθαν-Έπαιξαν-Γάμησαν. Ήταν απίστευτοι ρε σεις. Έπαθα πραγματικά την πλάκα μου. Ακούγονταν καλύτεροι απ' τα στούντιο τραγούδια. Βαριές κιθάρες, βαρβάτο μπάσο και σφυροκόπημα απ' τα τύμπανα. Πραγματικά δεν έχω λόγια για να περιγράψω των live των Σαπιόχριστων. Ο Σάκης είναι κορυφαίος frontman και κάνει τον κόσμο ό,τι θέλει. Περιττό να πώ ότι σ' όλα σχεδόν τα τραγούδια που έπαιξαν το κοινό κοπανιόταν ανελέητα. Τουλάχιστον μέχρι τη γραμμή που ήμουν εγώ - στη μέση, πιο πίσω δε ξέρω τί έκαναν.

Δε θυμάμαι όλα τα τραγούδια που έπαιξαν αλλά θα πώ όσα μου 'ρχονται. Ξεκίνησαν με τον Fifth Illusion. Archon, King of a Stellar World, Corronation of the Serpent, In Domine Sathane, Keravnos Kivernitos, Enuma Elish, Non Serviam, Athanatoi Este, άλλα δύο απ' το Triarchy of the Lost Lovers. Αυτά θυμάμαι. Με λίγα λόγια killer playlist ακόμα και μόνο μ' αυτά που ανέφερα.

Εν ολίγοις, το παρθενικό μου live στέφθηκε μ' απόλυτη επιτυχία. Οι Rotting Christ (για τους οποίους πήγα) αποδείχθηκαν τέλειοι και με κορυφαία απόδοση και τα support έπαιξαν πολύ καλά. Αν ήξερα τα τραγούδια τους θα συμμετείχα περισσότερο αλλά τί να κάνουμε. Αυτό που μ' εξέπληξε (θετικά) είναι ότι ο ήχος ήταν πολύ καλός (μ' εξαίρεση μια καφρίλα στα εφέ των Nyne) και δε σε κούραζε. Ναι ΟΚ, εννοείται πως βουίζουν τ' αυτιά μου αλλά σε καμιά περίπτωση δε χρειάστηκε να βγώ έξω λόγω πονοκεφάλου ή ζαλάδας. Βγήκα για να πάρω αέρα και να σιάξω μέση.

Στο επόμενο live που θα πάω (Kamelot-Firewind) το Μάρτιο, ελπίζω πως δε θα χρειάζεται να φοράω το βαρύ μπουφάν που φορούσα σήμερα και θα 'μαι περισσότερο εκδηλωτικός.

Όσοι δεν ήρθατε πραγματικά χάσατε. Ήταν απίθανη βραδιά. Οι Rotting Christ είναι γαμάτοι και μας έσφαξαν όλους μαζί με την κορυφαία συναυλία που έκαναν.

Μη τυχόν κι αρχίσετε να χώνετε για την έλλειψη φωτο-βίντεο. Πρώτο μοu live είναι κι ήθελα να δώ και ν' ακούσω τα πάντα.