Editorial

Posted by rockordie on Saturday, March 31, 2007 comments (4)

Το πρώτο θέμα σήμερα είναι το Rockwave και οι ζώνες τιμών των εισιτηρίων. Από την εικόνα 1 όσοι έχουν ξαναβρεθεί στην Μαλακάσα θα καταλάβουν που θα βρίσκονται ανάλογα με τα Euro που θα στάξουν στην “didi promotion & pimps”.



Επόμενο θέμα είναι οι διαγραφές των contributors του MWOHMB στην αρχή κάθε μήνα. Ο κανονισμός αλλάζει στο NWOHMB και από εδώ και πέρα είναι υποχρεωτικό να γίνεται ένα post το μήνα από το κάθε μέλος. Οποιοσδήποτε θέλει να γίνει ή να ξαναγίνει contributor μπορεί να στείλει mail στο
nwohmb@gmail.com για να μπει στην ομάδα ΑΛΛΑ θα πρέπει να ασχολείται (τουλάχιστον μια φορά τον μήνα) γιατί αλλιώς δεν τον χρειαζόμαστε μπορούμε και μόνοι μας να κοιτάμε.
Επειδή είναι η πρώτη φορά που αναφέρεται αυτός ο κανονισμός θα διαγραφούν όσοι δεν έχουν κάνει post τους τελευταίους 2 μήνες (είδατε καλοσύνη).



Last but not least, είναι το ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ που ετοιμάζουμε με τον uncle με αφορμή την μεγάλη εβδομάδα. Από την Μεγάλη Δευτέρα μέχρι και την Κυριακή του Πάσχα θα υπάρχει στο NWOHMB ένα metal post με μουσική «χριστιανικού» περιεχομένου (7 μέρες, 7 post δηλαδή). Για να μπείτε στο κλίμα από νωρίς, κατεβάστε το Fuck Me Jesus από τους Marduk…yes, we are godless bastards.

Blast from my past - videopost

Posted by ARD on Friday, March 30, 2007 comments (9)

Είπα να κάνω νωρίς νωρίς το υποχρεωτικό μου post, ώστε να εξασφαλίσω από τώρα και για τον Απρίλιο τα προνόμια της συμμετοχής μου στο NWOHMB… ;-)

Σοβαρεύομαι, χωρίς να ρεύομαι.

Εμπνευσμένος από ένα παλιότερο post με τίτλο Blast from the past, μοιράζομαι με την υπόλοιπη ανθρωπότητα κομμάτια των 80’s που με έσπρωξαν στην τρυφερή ηλικία των 12 (περίπου) ετών στο βόρβορο της κολάσεως aka Hard Rock, Heavy Metal and not to be gathered (= και δε συμμαζεύεται).

Ναι, ποζεριές, αλλά είμαι και παραμένω posermaniac, όσο κι αν έχω προχωρήσει.

Bon Jovi - Blaze Of Glory


Guns 'n' Roses - You Could Be Mine

Alice Cooper - Bed Of Nails

Skid Row - Youth Gone Wild


Damn Yankees - High Enough

Queensryche - Take Hold Of The Flame

Poison - Unskinny Bop


Cinderella - Gypsy Road

Αυτά τα ολίγα...

Nanowar - To True to be True #2

Posted by uncle on Saturday, March 24, 2007 comments (10)

Αν και είχα πει οτι τέρμα ο χαβαλές εντός σαρακοστής, δεν κρατιέμαι και πρέπει να κάνω και αυτό το post. Σας παρουσιάζω τους Ιταλούς Nanowar*. Μπάντα που καυστικά σατυρίζει το Power Metal (που ο RoD τόσο συμπαθεί). Δεν γλυτώνει κανένας αντιπρόσωπος της True ιδεολογίας του Metal απο τα σάλια τους, είτε αυτοί είναι οι Manowar, οι Iron Maiden, οι Rhapsody κλπ κλπ. Υπάρχουν απο το 2003 και δεν λένε να τα παρατήσουν.

*Ως αντίδραση στην αλλαγή του ονόματος των Rhapsody σε Rhapsody of Fire για τους γνωστούς λόγους, ακολούθησαν και η Nanowar και άλλαξαν το όνομα τους σε Nanowar of Steel.

Οι Nanowar είναι οι:


Gattopancer1666: Bass
Uinonaraider: Drums
Baffo: Nothing
Potowotominimak: Voice
Abdul: Guitar

Κυκλοφορίες:







True Metal Of The World (2003)








Triumph of True Metal Of Steel (2003)








Other Bands Play, Nanowar Gay (2005)












Made in Naples (2007)
2πλό Live/Best/Unreleased Tracks



Όποιος είναι αρκετά true μπορεί να τους δει και Live στην Αθήνα στις 31.5.07 στο Underworld, υπο την αιγίδα της "The Power of the Power of the Power of the Great Sword Tour 2007".

Δείγματα:






powered by NWOHMB
UPDATE

Emperor

Posted by dddd on Wednesday, March 21, 2007 comments (5)

Οι Emperor προέρχονται από το Telemark της Νορβηγίας. Είναι γνωστοί σαν μία από τις πρωτοπόρους μπάντες στο χώρο του συμφωνικού black metal, έχοντας πουλήσει πάνω από 500.000 δίσκους παγκοσμίως.

Το γκρουπ ξεκίνησε σαν τρίο την άνοιξη του ‘91 με τους Samoth (drums), Ihsahn (guitar/vocals) & Mortiis (bass) και ηχογράφησε το θρυλικό "Wrath of the Tyrant" demo,το οποίο οδήγησε το συγκρότημα σε συμβόλαιο με την Candlelight records.Τη ίδια περίοδο ο Samoth αναλαμβάνει την κιθάρα και την θέση του στα τύμπανα παίρνει ο Bard Faust. Μέχρι το τέλος του ’92 ο μισός δίσκος "Emperor / Enslaved" split CD ήταν έτοιμος και κυκλοφόρησε ένα χρόνο μετά, ενώ ο Mortiis εγκατέλειψε το συγκρότημα και αντικαταστάθηκε από τον Tchort.

Η ανταπόκριση του τύπου ήταν δικαιολογημένα τεράστια απέναντι στους Emperor και το καλοκαίρι του ’93 άρχισαν την ηχογράφηση του νέου τους δίσκου "In the Nightside Eclipse". Την ίδια χρονιά συνέβησαν κάποια γεγονότα που οδήγησαν σε ανακατατάξεις στο line up. O Alver έπιασε το μπάσο στη θέση του Tchort & ο Trym (ex. Enslaved) έκατσε πίσω από τα drums.

Στα τέλη του ’96 κυκλοφορεί το EP "Reverence" και στις αρχές του ’97 ο κορυφαίος δίσκος ..."Anthems To The Welkin At Dusk". Ακολουθούν περιοδείες την επόμενη χρονιά και εμφανίσεις των Emperor στο Dynamo and Milwaukee Metalfest του ΄98.

Ο επόμενος δίσκος "IX Equilibrium",βρίσκει τους Emperor χωρίς μπασίστα, αφού ο Alver αφήνει την μπάντα και ο Ihsahn αναλαμβάνει διπλό ρόλο. Ο δίσκος καταφέρνει να κερδίσει τις εντυπώσεις με τον συνδυασμό κλασσικών black metal σημείων και συμφωνικής μουσικής, που συμπληρώνονται από τις σατανικές κραυγές και τα οπερετικά φωνητικά του Ihsahn.

Το 1999 το συγκρότημα συμμετέχει σε περιοδεία στη Ευρώπη σαν special guests στους Morbid Angel,ενώ είναι headliners στην περιοδεία τους στις Η.Π.Α. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου κυκλοφορουν το live album & full-length DVD, "Emperial Live Ceremony".

Το κύκνειο άσμα των Emperor είναι το αριστούργημα "Prometheusthe Discipline of Fire & Demise" (2001).

"The Emperor is dead, long live the Emperor"

Το 2003 κυκλοφορεί ένα best of διπλό άλμπουμ και η μπάντα κάνει επιλεκτικές εμφανίσεις στο Norways Inferno Festival,στο Wacken Open-air της Γερμανίας και σε τέσσερα αποκλειστικά show στη Νέα Υόρκη και στο Λος Άντζελες.

Και όπως αναφέρει ο "Αυτοκράτορας" στο επίσημο site του:
Beyond that, the future, as ever, is a mystery waiting to be unravelled…

Discography:
"Emperor"
"In the Nightside Eclipse"

"Reverence"
"Anthems to the Welkin at Dusk"
"IX Equilibrium"
"Emperial Live Ceremony"

"Prometheus – the Discipline of Fire and Demise"
"Scattered Ashes – a Decade of Emperial Wrath"

Official Line Up:
Ihsahn
Samoth
Trym

Empty



Very important PS: Ο Ihsahn ακολουθεί solo καριέρα με μπάντα που φέρει το όνομά του και έχει ήδη κυκλοφορήσει το εκπληκτικό άλμπουμ "The Adversary", το οποίο περιλαμβάνει άσματα όπως το "Astera Ton Proinon" & "The Pain Is Still Mine".

Shadow Gallery

Posted by dddd on Saturday, March 17, 2007 comments (6)


Η μπάντα ξεκίνησε το 1980 (εγώ γεννήθηκα ένα χρόνο μετά, ενώ κάποιοι εδώ μέσα ήταν ήδη 5 χρονών) στην Allentown της Pennsylvania (USA), με τους Mike Barker, Carl Cadden-James, Ron Evans, & John Coonie υπό το όνομα Sorcerer και έγιναν γρήγορα γνωστοί διασκευάζοντας δύσκολα κομμάτια από Rush, Yngwie Malmsteen κ.α.

Το 1985 ο κιθαρίστας Chris Ingles καθώς και ο Brendt Allman γίνονται μέλος των Sorcerer. Με τον John Cooney στα τύμπανα, άρχισαν οι επαφές με τη μικρή δισκογραφική εταιρεία MAGNA CARTA για την πραγματοποίηση του πρώτου δίσκου. Εν τω μεταξύ ο Ron Evans εγκαταλείπει την μπάντα λόγω διαφορετικού μουσικού γούστου από το υπόλοιπο συγκρότημα και επίσης οι Sorcerer μετονομάζονται σε Shadow Gallery.

Η ηχογράφηση του πρώτου 8-track demo είναι πλέον πραγματικότητα και το συμβόλαιο με τη MAGNA CARTA έρχεται στις 23 Αυγούστου του 1991. Ο πρώτος δίσκος με τίτλο "Shadow Gallery" κυκλοφορεί το καλοκαίρι του 1992.

Την ίδια περίοδο γίνονται διαπραγματεύσεις για το πρώτο tour, το οποίο θα γινότανε στην Ιαπωνία. Τελικά, η περιοδεία δεν έγινε αλλά στο συγκρότημα προστέθηκε ο κιθαριστας και πληκτράς Gary Wehrkamp, ο οποίος αρχικά ήταν session μουσικός για τα live και μετά έγινε μόνιμο μέλος (Μάρτιος 1993).

Για τους επόμενους 8 ½ μήνες η μπάντα εργάζεται πυρετωδώς πάνω στον καινούργιο δίσκο και τον Απρίλιο του 1994, έχοντας στα τύμπανα τον Kevin Soffera, ξεκινούν την ηχογράφησή του. Τον Απρίλιο του 1995 ο νέος δίσκος ολοκληρώνεται και στις 11 Ιουλίου κυκλοφορεί το "Carved In Stone".

Ακόμα μια αλλαγή στο line up, φέρνει τον πλέον μόνιμο Joe Nevolo πίσω από τα τύμπανα και ακολουθούν τα: "Tyrrany "(1998) & "Legacy" (2001).

Το 2005 κυκλοφορεί ο πέμπτος δίσκος των Shadow Gallery με την ονομασία "Room V" και με δισκογραφική εταιρεία την Inside Out Music.

Οι Shadow Gallery είναι από τις καλύτερες progressive μπάντες με εκλπηκτικές συνθέσεις & φωνές, φαντασμαγορικά concept albums και στίχους που τσακίζουν! Προσωπικά, προτείνω ανεπιφύλακτα το Tyrrany, το οποίο θεωρώ τον καλύτερο δίσκο απ’ όλους!

Παρακάτω μπορείτε να έχετε ένα δείγμα από τη μουσική τους:

Shadow Gallery: Darktown
Carved In Stone: Cliffhanger
Tyrrany: Stiletto In The Sand, War For Sale, New World Order
Legacy: Legacy
Room V: The Archer Of Ben Salem

Guns’N’Roses – Chinese Democracy (BETA)

Posted by rockordie on Friday, March 16, 2007 comments (12)

If someone tells me that Chinese Democracy is a fact and not just something “to wait for” I would probably go home and pack so I can visit the great Asian country because that is more probable to happen than the release of the long expected album by Guns’N’Roses.

A few days ago I read in
gunsnroses.comall of the recording for the album has been completed” but “there is no official release date, as the band is currently mixing”.

So, for all of you out there who cannot wait for the official release of the album someone, somehow, has collected some of the songs that “His Highness” Axl wrote/recorded in the past years (and leaked on the net) and made a compilation which I like to call
Chinese Democracy (BETA)…enjoy.

Click
here for more information on the “not so soon to come” album.

Iron Maiden Live Report

Posted by ARD on Wednesday, March 14, 2007 comments (8)

Άργησα, αλλά είμαι εδώ για το live report των Iron Maiden, οι οποίοι έδωσαν ρέστα την Κυριακή στο κλειστό του Ελληνικού. Πάμε να τα δούμε επιγραμματικά.

Χώρος: Το venue άλλαξε μια εβδομάδα πριν τη συναυλία, δικαίως, όπως αποδείχθηκε, αφού το κλειστό του Ελληνικού ήταν φουλ γεμάτο. Σύμφωνα με το site του συγκροτήματος η συναυλία ήταν sold out και αυτό είδα κι εγώ την Κυριακή. Πολύ καλός χώρος, δίνει τη δυνατότητα σε όλους, όπου κι αν κάθονται, να έχουν καθαρή εικόνα προς τη σκηνή. Το πρόβλημα (όπως και σε όλες τις εν Ελλάδι συναυλίες) ήταν για άλλη μια φορά το parking, αφού, ναι μεν υπήρχε χώρος λόγω του αεροδρομίου, όμως δεν υπήρχε καμία οργάνωση και ο καθένας πάρκαρε στην κυριολεξία όπου και όπως γούσταρε. Η συναυλία τελείωσε στις 23:00 και ήμουν στην Ποσειδώνος (που απείχε από το αυτοκίνητό μου πέντε λεπτά με τα πόδια) ύστερα από μία ώρα. Απαράδεκτο.

Ώρες έναρξης: Τηρήθηκαν όπως αναμενόταν. Η Lauren Harris βγήκε στη σκηνή στις 19:50 και οι Maiden στις 21:15.

Support: Αθάνατο βύσμα, η κόρη του Steve Harris ήταν η ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς. Πολύ καλή φωνή και πολύ καλή και η μουσική της, αν και δεν ήταν το απαραίτητο σκληρό support που θα περίμενε κάποιος για τους Maiden. Λαμβάνοντας, όμως, υπόψιν τα support που έχουμε κατά καιρούς δει, τα οποία εν πολλοίς ήταν απαράδεκτα, η Lauren ήταν ένα πολύ ευχάριστο άνοιγμα σε μια μεγαλειώδη βραδιά.

Main Act: Έχοντας βγάλει ένα «περίεργο» album χωρίς τα ιδιαίτερα συναυλιακά τραγούδια, οι Iron Maiden έδειξαν ότι είναι το απόλυτο συναυλιακό συγκρότημα, καθώς κατάφεραν να ξεσηκώσουν τον κόσμο με τραγούδια που δεν είναι «ξεσηκωτικά». Ποιος θα μπορούσε να συγκρίνει το Different World με τραγούδια όπως τα Aces High, Be Quick Or Be Dead ή Wicker Man για άνοιγμα συναυλίας; Και όμως οι Maiden τα υποστήριξαν περισσότερο από όσο μπορούσαν. Φυσικά εννοείται ότι ο χαμός έγινε με το που έπαιξε το πρώτο κλασικό τους τραγούδι, Wrathchild.

Setlist: Different World, These Colors Don’t Run, Brighter Than A Thousand Suns, Wrathchild, The Trooper, The Reincarnation of Benjamin Breeg, For The Greater Good Of God, Number Of The Beast, Run To The Hills, Fear Of The Dark, Iron Maiden. Encore: Two Minutes To Midnight, The Evil That Men Do, Hallowed Be Thy Name.

Μάλλον χορταστικό το κρίνω. Δε μπαίνω στη διαδικασία να πω τι έλειπε, γιατί το προτεινόμενο setlist θα ήθελε τρίωρο και βάλε. Γενικά είναι πολύ θετικό να παίζουν οι Iron Maiden για μία ώρα και 45 λεπτά.

Τι κρατάω: Το απίστευτο stage show με τη σκηνή να μετατρέπεται σε ένα τεράστιο άρμα μάχης στο Iron Maiden.
Τον Bruce να κάθεται στα ηχεία και να μη μπορεί να μιλήσει, ακούγοντας τον κόσμο να φωνάζει «Οέ οέ οέ οέ, Maiden, Maiden» για δέκα λεπτά.
15-17.000 κόσμο να τραγουδάει το Happy Birthday στον Steve Harris που τη Δευτέρα έκλεισε τα 49 του χρόνια.

Τι πετάω: Τον Bruce να μπαίνει λίγο πιο νωρίς σε ένα ρεφραίν του Brighter Than A Thousand Suns (δεν είχε τελειώσει στο σόλο ακόμα).
Τον κάκιστο ήχο στην αρχή, αφού ο Bruce δεν ακουγόταν σχεδόν καθόλου. Το πρόβλημα έφτιαξε από το δεύτερο κουπλέ του These Colors Don’t Run, δηλαδή από το δεύτερο τραγούδι. Θα μπορούσα να το συγχωρήσω σε οποιουσδήποτε, όχι, όμως, στους Iron Maiden. Τουλάχιστον με αποζημίωσαν στη συνέχεια.
Το στρίμωγμα στο τέλος της συναυλίας, προσπαθώντας να φύγουμε με τη μέθοδο «πατείς με, πατώ σε». Αν γινόταν ένας πανικός εκεί και ένα ποδοπάτημα, ποιος θα είχε την ευθύνη;

Εν κατακλείδι: Το χάρηκα, αν και ο δίσκος μου είχε αφήσει ερωτηματικά στην αρχή. Μπορώ να πω ότι ήταν μια συναυλία που θα θυμάμαι για καιρό μετά και που σίγουρα δεν είχε το διαδικαστικό χαρακτήρα που είχαν άλλες συναυλίες που έχω δει (βλ. WASP). Φυσικά οι δύο μπάντες δε συγκρίνονται μεταξύ τους, όμως αυτούς έχω πιο πρόσφατους.

Πράσσειν Άλογα / Πρίσμα - 9/3/07 Live Report

Posted by uncle on Saturday, March 10, 2007 comments (6)

Πρόλογος:
Εισητήριο: 10Ε
Main Act: Πράσσειν Άλογα
Support : Πέτρος Ζελελίδης & Πρίσμα, Κώστας Τηλαβερίδης
Location: 9/3/07 @ Ξυλουργείο Μύλος, Θεσσαλονίκη (Έναρξη 21:30)

Main Event:

Βραδιά για Ελληνικό Ροκ και πάλι, και μη έχοντας να κάνω τίποτε καλύτερο και κατόπιν συνενόησης με τον originaltaxoparei πήγαμε για μια ακόμα φορά να απόλαύσουμε ωραία ροκ μουσική και να χαρούμε με την δόξα που απόλαμβάνουν τα φιλαράκια μας. Το ξεκίνημα για άλλη μια φορά τραγικό. Όλα τα φανάρια κόκκινα, κίνηση χωρίς να υπάρχει λόγος, με απότέλεσμα να αργήσω 20 λεπτάκια από την αρχική ώρα έναρξης.

Μπαίνοντας στο χώρο, έφαγα κατευθείαν κράξιμο από Ηλία και Τάσο (Πράσσειν Άλογα) γιατί δεν τους είχα ενημερώσει για να με μπάσουν τσάμπα (αλλά τελικά δεν κέρασαν αντισταθμιστική ως προς το εισιτήριο μπύρα ..ααααρρργκ). απόζημίωση δε η κρατημένη θέση από τον taxoparei, καθώς και η παρουσία της γοητευτικής (όπως πάντα) συνοδείας του Κ. Στο stage είχε ήδη ανέβει το πρώτο σχήμα, ο Κώστας Τηλαβερίδης και η μπάντα του. Δεν θέλω να βγάλω καθόλου κακία (που ξέρετε ότι διαθέτω), αλλά δεν θα αναφερθώ καθόλου στο χαμένο αυτό χρόνο, ούτε θα ανεβάσω φωτό από δαύτους. Ενδεικτικά θα πω μόνο πως τα τραγούδια είχαν θέμα "Λευκές πεταλούδες στο μυαλό" και "Παπαρούνες" κλπ κλπ. Παρένθεση: Αρχικά δεν ηθελά να πιω, αλλά μετά το 3 τραγούδι τέτοιου τύπου πήρα μπύρα!!

Κοινή απορία μας με τον O.T.P ήταν πως υπήρχαν και άτομα που ήξεραν και χτυπιόντουσαν με όλα τα κομμάτια αυτού του τύπου (?!). Μετρώντας ξανά και ξανα το playlist του Κ.Τ. για να δούμε πότε θα τελειώσει, ο Κ.Τ. κατάλαβε πως το επόμενο βήμα ήταν οι ντομάτες και έτσι καληνύχτισε στα γρήγορα και έκανε χώρο για τους επόμενους.

Μετά από μια γρήγορη αλλαγή των οργάνων και ρυθμίσεων ανέβηκαν οι Πρίσμα. Και όπως είχα πει και σε παλιότερο ποστ, τα παιδιά γαμάνε. Καλοπαιγμένο ελληνικό ροκ δεύτερης γενιάς με κομμάτια ανεβαστικά και catchy στο αφτί, μια εναλλαγή από γρήγορα και πιο slow Κομμάτια, μαζί με ένα γλυκό πάντρεμα με διασκευές από ξένες επιτυχίες. Highlight για μένα ήταν οπωσδήποτε το εναρκτήριο κομμάτι "Κράτα με Ψηλά". Τα άλλα κομμάτια του 45λεπτου σετ ήταν τα: "Ζηλεύει η Ζωή", "Φοβάμαι", "Hush (Deep Purple)", "Keep on Rocking in a Free World (Neil Young)", και 2-3 που μου διαφεύγουν τώρα. Ιδιαίτερη όμως αναφορά θα κάνω στον Κώστα Ταλταμπάνη, το μπάσο της μπάντας (και στους Πράσσειν Άλογα) ο οποίος χειριζόταν άψογα τις 6 χορδές (αν έπαιζε και metal θα έλεγα "great axe of death" αντί για μπάσο), και παράλληλα γέμιζε με αρμονία τα δεύτερα φωνητικά..

Για την ιστορία, Οι ΠΡΙΣΜΑ είναι:


Πέτρος Ζελελίδης - Φωνή
Κώστας Ταλταμπάνης – Μπάσο
Χρήστος Τατόγλου - Πλήκτρα
Νίκος Πολυχρονίδης – Κιθάρα
Φώτης Τσακιρίδης - Τύμπανα


Καιρός ήταν επιτέλους να ανέβουν και τα "Άλογα" στη σκηνή. Μικρή σύγχυση λόγο της αργοπορίας του γκρουπ να ανέβει, αλλά όπως απόδείχτηκε εκ των υστέρων, ο originaltaxoparei έκανε κατάληψη στην τουαλέτα και απέξω ήταν μέλη του γκρούπ που περίμεναν την σειρά τους!!!! Επίσης μεγάλο κλου της βραδιάς ήταν ο Τάσος (τύμπανα) που εμφανίστηκε με ένα γιλεκάκι οικοδομής κίτρινο φωσφοριζέ, το οποίο από μακριά φαινόταν σαν το κιμονό της γυναίκας του της Καλλιόπης (χαχαχα). Και ακολούθησε ένας καταιγισμός ελληνικού ροκ μιάμισης ώρας. Θετικό είναι πως έχουν δέσει πλήρως με τον νέο τραγουδιστή τους και το στυλ τους γίνεται όλο και πιο σκληρό από Live σε live. Το playlist περιείχε τραγούδια από όλους τους δίσκους τους μεταξύ των άλλων τα: "Θέλω να σου μιλήσω", "Φτάνει", "Ακόμα μια φορά", "Κηροζίνη", "Κάτι να καίει", "Βασίσου πάνω σου", "Κράτα με", "Η φυλακή της", "Χορός της Βροχής", "Its a long Way to the Top (AC/DC)" και "TNT (AC/DC)" καθώς και το γνωστό κλείσιμο "Πρίγκιπες". Αξιοσημείωτη και για άλλη μια φορά η παρουσία των "γνωστών αγνώστων" της πρώτης σειράς!!!




















Rock On Guys!!

Νews News News

Posted by vpapanik on Friday, March 09, 2007 comments (3)

Οι Maiden μετακομίζουν στο γήπεδο μπάσκετ του Ελληνικού (χωρ. 10000) λόγω μεγάλης ζήτησης των εισιτηρίων. Οπότε αν με το καλό κατεβείτε Αθήνα να έχετε το νου σας...

Οι Nightwish ανακοινώνουν επισήμως στις 30/5 την αντικαταστάτρια της απόλυτης θεάς Tarja Turunen. Αν βέβαια δεν κάτσει στον Τuomas τους επόμενους μήνες τη βλέπω κι αυτή να παίρνει πόδι...

Οι HammerFall από την άλλη δίνουν πόδι στον μπασίστα και ιδρυτικό μέλος Magnus Rosén, γεγονός που συμβαδίζει με την καθοδική πορεία τους, η οποία ξεκίνησε μετά το υπέρτατο Crimson Thunder. Θα μας λείψει το ποζεριλίκι σου Magnus...

Οι true metallers Manowar συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν με την μοναδική τους ικανότητα να βγάζουν κάθε φορά χειρότερο δίσκο από το προηγούμενο, χωρίς εξαίρεση. Συγκρίνετε το Into Glory Ride με το Kings of Metal και το Kings of Metal με τον τελευταίο Gods of War. Όσο και να προσπάθησαν οι Turilli - Staropoli να μάθουν κλασική μουσική στο αφεντικό τους (μήπως ήταν και όρος του συμβολαίου ;), απέτυχαν οικτρά. Δίνω πάσα στον θείο για μια ολοκληρωμένη δισκοκριτική (αν αντέξει να ακούσει το δίσκο)...

New Wave of Spongebob Squarepants

Posted by ARD on Friday, March 02, 2007 comments (3)

Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι έχετε δει τις εικόνες του Μπομπ Σφουγγαράκη ως Eddie.

Αποτελεί, πιστεύω, άξιο απορίας το ποιος διεστραμμένος κάθησε και καταπιάστηκε με το εγχείρημα αυτό, αν και πιστεύω ότι το γελαστικό της υπόθεσης δεν είναι τόσο ο Μπομπ ως Eddie όσο οι παραποιημένοι τίτλοι των άλμπουμ των Iron Maiden.

Μερικά παραδείγματα: Sponges High, Dance Of Sponge, Fear Of The Sponge, Powersponge, The Sponge-Factor κ.α.

Όποιος δεν έχει δει τα εν λόγω εξώφυλλα μπορεί να το κάνει σε αυτό το site. Τα καλά, όμως, δε σταματάνε εδώ. Στην ίδια ιστοσελίδα μπορείτε να φτιάξετε και το δικό σας SpongeEd. Οι επιλογές που έχετε δεν είναι πολλές, αλλά εγώ έφτιαξα αυτό που βλέπετε στην ως άνω φωτογραφία.

Πιστεύω, πάντως, ότι ο Μπομπ Σφουγγαράκης, λόγω της αμφίεσής του, θα μπορούσε να φτιάξει μια πολύ καλή καρικατούρα του Angus Young.

Καλό Σ/Κ σε όλους.

[update]

Ύστερα από το ενθαρρυντικό σχόλιο του RoD, είπα να πειραματιστώ λίγο.
Ιδού, λοιπόν ο Μπομπ Σφουγγαράκης Eddie Θεά Κάλι που κατουριέται...

Metal Healing Festival

Posted by Elemental_Nausea on Thursday, March 01, 2007 comments (3)

Καταρχήν καλησπέρα και καλό μήνα. Δεν νομίζω ότι έχει αναφερθεί και για αυτό είπα να κάνω την αρχή. Ο λόγος για το Metal Festival που θα γίνει στις 20,21 και 22 Ιουλίου στην Ξάνθη. Μερικά ονόματα απο αυτά που έχουν ήδη κλείσει είναι Rage,Orphaned Land,Primordial,The Haunted,Destruction,Leave's Eyes κλπ. Το φεστιβάλ είναι τριήμερο και η μια μέρα κοστίζει 25€,ενώ αν κάποιος ενδιαφέρεται και για τις 3 μέρες η τιμή ποικίλει αναλόγως με την ημερομηνία που θα το αγοράσει. Για περισσοτέρες πληροφοριές για όποιον ενδιαφέρεται εδώ.

N.I.B. - A Tribute To Black Sabbath - Revised

Posted by rockordie on Thursday, March 01, 2007 comments (13)

Πολλοί φαντάζομαι θα έχετε αναρωτηθεί πως θα ακουγόταν ένα τραγούδι αν το ερμήνευε κάποιος άλλος καλλιτέχνης. Οι διασκευές είναι αναπόσπαστο κομμάτι της μουσικής βιομηχανίας όπως ο κρόκος από το αυγό, η βλακεία από τις ξανθιές και το παπάκι με φουλάρι από τους κάγκουρες.

Τόσα χρόνια έχουν ακούσει τα αυτιά μας χιλιάδες μαλακίες από wannabes που εκμεταλλεύονται την μουσική ιδιοφυΐα κάποιον καλλιτεχνών για να κάνουν καριέρα. Οι δίσκοι-αρπαχτές βαπτίζονται, “Klain Main sings Skordopoutsoglou”, “Black Metal Bands Goes To Broadway” και τα ζώα (εμείς) πρέπει να τρέξουμε να τις αγοράσουμε κιόλας.

Σήμερα όμως θα σας προτείνω έναν δίσκο που αποτελεί την εξαίρεση στον άγραφο αυτό κανόνα. Όταν οι δισκογραφικές εταιρείες θέλουν και να βγάλουν λεφτά και να μας δώσουν κάτι καλό, συγκεντρώνουν προσωπικότητες όπως Bruce Dickinson, Rob Halford, Sepultura, Faith No More, Type O Negative κ.α. τους βάζουν με το ζόρι (δεν τους χάλασε) να διασκευάσουν Black Sabbath και κυκλοφορούν ένα αριστούργημα.
Όσοι δεν έχετε ακούσει το
Nativity In Black – A Tribute To Black Sabbath (1994) μην στεναχωριέστε, αυτή είναι (ήταν) η μεγάλη σας ευκαιρία.

Update:
έρχομαι να συμπληρώσω το post του RoD, και παραθέτω δίπλα το Nativity in Black II - A Tribute to Black Sabbath (2000) για σας (αργήσατε), με κομμάτια από Megadeth, SoaD, Statix X, Godsmack, Machine Head κ.α. Οι συλλογή ρίχνει ενα διαφορετικό φως στα γνωστά τραγούδια μια και τα γκρουπάκια είναι πιο προχωρημένα ως προς τις αντιλήψεις της μουσικής σκηνής. Enjoy.

Uncle was here.