Arch Enemy - I Will Live Again Videoclip

Posted by Wise_One on Wednesday, April 30, 2008 comments (1)

Βγήκε το βίντεο για το τραγούδι I Will Live Again, των Arch Enemy απ' τον δίσκο Rise of the Tyrant, 2007.

Brütal Legend

Posted by Unknown on Monday, April 28, 2008 comments (2)


Αν και δεν έπαιξα ποτέ το (κατά πολλούς) καλύτερο του δημιούργημα, το Grim Fandango, έπαιξα μετά μανίας το Psychonauts και το Full Throttle στο παρελθόν. Τώρα μαθαίνω, ότι ο Tim Schafer ετοιμάζει το απόλυτο, μεγαλύτερο, καλύτερο, σκληρότερο, αιμοσταγές heavy metal παιχνίδι όλων των εποχών, με όνομα Brütal Legend.

Με τη φωνή του πρωταγωνιστή από τον Jack Black, και φωνές δευτεραγωνιστών από Lemmy, Rob Halford, και Ronnie James Dio, είναι μία τρελή μίξη Σκανδιναβικής μυθολογίας, 80's metal, τσεκουριών και δαιμόνων, και σχεδιάζουν να το κυκλοφορήσουν μέσα στο 2008.

Προτείνω να ξεκινήσετε από το επίσημο site, αλλά προσοχή, με το που θα φορτώσει, ξεκινάει το Electric Eye των Judas Priest, οπότε φροντίστε να μην έχετε δυνατά την μουσική…

Το teaser trailer υπάρχει και στο site, και στο YouTube, αλλά για την καλύτερη δυνατή ποιότητα προτείνω να το κατεβάσετε (περί τα 20MB) από το fileshack.

Πάω να αγοράσω ένα xbox 360 για να είμαι έτοιμος…

(1. όλη η πληροφορία είναι πρακτικά από το σχετικό άρθρο της wikipedia, και οι φωτογραφίες μαζεμένες από εδώ διάφορα gaming sites του internet…)
(2. και φυσικά όλοι οι ρυθμιστές έντασης στο site πάνε μέχρι το 11…)

Iced Earth - The New Barlow Era

Posted by uncle on Sunday, April 27, 2008 comments (4)


Και μια και εδώ μέσα τίνει να γίνει τις μόδας η προακρόαση, πάρτε να έχετε και το νέο single των Iced Earth - I Walk Among You. Το ομώνυμο τραγούδι είναι νέο, τα άλλα δύο (Setian Massacre & The Clouding) είναι από το Framing Aramgeddon, επαναηχογραφημένα και remastered με τον Barlow στη φωνή.

Judas Priest - Nostradamus Preview

Posted by uncle on Sunday, April 27, 2008 comments (5)


ο γερο Rob & Co. ανοίγουν για άλλη μια φορά το κουτί με τις εκπλήξεις. Αρκετοί τους έχουν για πεθαμένους, αρκετοί στη λίστα για σύνταξη (και εγώ έχω τις επιφυλάξεις μου). Και όμως έρχονται να δείξουν σε αυτούς τους απατεώνες που θηρεύουν την σκηνή και τις τσέπες μας, με αρπαχτές και nonsense κυκλοφορίες, ότι το Metal υπάρχει ακόμα. Πάρτε λοιπόν μια πρώτη γεύση metal από την επερχόμενη κυκλοφορία τους Nostradamus (16.06.08).

A taste at Opeth’s new album

Posted by rockordie on Sunday, April 20, 2008 comments (5)

Κάποιος άφησε ανοιχτή την πόρτα στο studio που ηχογραφούν το Watershed οι Opeth και δύο τραγούδια από τον καινούργιο τους δίσκο την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια. Για όποιον ενδιαφέρεται νομίζω πως βρίσκονται εδώ (<= αν δεν το καταλάβατε πρέπει να κάνετε κλικ εδώ <= όχι σε αυτό στο προηγούμενο εδώ <= ούτε σε αυτό στο προ-προηγούμενο εδώ <= ούτε σε αυτό στο προ-προ-προηγούμενο <= ούτε σε αυτό…..καλά μωρέ, το κόβω, παλιοξενέρωτοι).


Να ξέρετε φυσικά ότι όταν μεταφέρω τέτοιες πληροφορίες υπάρχει η πιθανότητα να είναι fake καθώς δεν είμαι αυτός που ripαρει τα τραγούδια.

Lol

Posted by dddd on Friday, April 18, 2008 comments (7)

Παρακάτω παραθέτω δύο βιντεάκια από τις γνωστές σουηδικές μπάντες Soilwork και In Flames. Βρείτε ομοιότητες και διαφορές!


Soilwork - rejection role




In Flames - trigger

Firewind + Kamelot = GODS OF EVERYTHING

Posted by Wise_One on Friday, April 18, 2008 comments (8)

Σήμερα έκανα την υπέρτατη μαλακία. Πήρα τη φωτογραφική αλλά όχι μπαταρίες (είναι compact). Πάντως αύριο θα ψάξω όλο το youtube για βίντεο.

Αυτή η συναυλία ήταν ΜΑΓΕΙΑ. Μόνο έτσι μπορώ να το περιγράψω. Τα συγκροτήματα ήταν στην καλύτερή τους κατάσταση κι έπαιξαν φανταστικά. Και το καταευχαριστήθηκαν γιατί το έβλεπες στα πρόσωπά τους. Πραγματικά γούσταραν που έπαιζαν για μας.

Οι Firewind μιλάμε μας σκότωσαν. Παίξαν γύρω στη μία ώρα αλλά πραγματικά έδειξαν την αξία τους. Έπαιξαν τραγούδια απ' όλα τα άλμπουμ εκτός του Forged By Fire αν δεν κάνω λάθος. Από Burning Earth τα Steal Them Blind ,I Am the Anger & Fire and Fury (πανζουρλισμός - όλοι κάναμε air guitar στις σολάρες). Απ' το Between Heaven & Hell, το ομώνυμο. Απ' το Allegiance τα Falling to Pieces & Till the End of Time. Απ' το τελευταίο τους, Into the Fire, Head Up High, Mercenary Man & Circle of Life. Αν ξεχνάω κανένα... ε δεν τρέχει και τίποτα. Έπρεπε πάντως να 'παιζαν και το Maniac, είναι απίστευτο τραγούδι και άψογη διασκευή (θα τα πώ και στο review άυριο).

Όταν τους βλέπεις live καταλαβαίνεις την κλάση τους. Όλοι τους είναι άριστοι μουσικοί. Ο Gus G. έσπερνε με τα σόλο του, άλλο να τον ακούς στο άλμπουμ κι άλλο να τον βλέπεις ζωντανά. Ο Απόλλο έχει γαμάτη φωνή και τραγούδησε άψογα. Έκαναν και το κλασικό "παιχνίδι" με το κοινό τραγουδάω-οοοωοοοωωοοο-κι-ακολουθήστε-με. Ο Bob εκτέλεσε και χρέη κιθαρίστα και παρέδωσε πραγματικά. Ο Petros στο μπάσο γαμούσε κι έδερνε. Είναι πολύ μορφή τελικά. Ο Mark απ' την άλλη... σκότωνε τα τύμπανά του. Ο τύπος είναι πολύ δυνατός. Τα drums ήταν πολύ καλύτερα απ' ότι στα άλμπουμ.

Γενικά έπαιξαν άριστα και γούσταραν πολύ. Εμείς πάλι ξεβιδωθήκαμε στο headbanging και το τραγούδι.

Kamelot τώρα. Αυτή φτιάχνουν μια κατηγορία από μόνοι τους. Καταρχήν έφεραν μια κοπελιά στα γυναικεία φωνητικά και στο βιολί όπου υπήρχε. Εδώ δυστυχώς θυμάμαι ελάχιστα τραγούδια γιατί δε ξέρω τους τίτλους τους. Αν ακούσω τα άλμπουμ θα τα θυμηθώ. Έχω την εντύπωση ότι κι αυτοί έπαιξαν από συγκεκριμένα άλμπουμ. Τα δύο τελευταία και το The Fourth Legacy. Ήταν απλά ένα αμάλγαμα (πως το μιλάω ο πούστης!!) από τέλειο power metal.

Ο Roy είναι θαυμάσιος τραγουδιστής. Βασικά, ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ. Το βλέπεις στο πρόσωπό του ότι νιώθει κάθε συλλαβή που βγάζει απ' το στόμα του. Αυτός ειδικά κι αν γούσταρε, ανάμεσα στα τραγούδια συνεχώς χαμογελούσε μέχρι τ' αυτιά. Ο Casey Grillo (drums) είναι απίστευτος. Μας παρέδωσε ειδικά ένα drum solo, να γλείφεις τα... αυτιά σου. Πολλή δύναμη και πολύ περισσότερο bombastic τα τραγούδια. Λες κι έριχναν κανόνια. Ο Tomas εντάξει, κεντάει στις κιθάρες και τα σόλο του είναι υπερ-γαμάτα. Ξέρει να φτιάχνει RIFFS. Ο μπασίστας έδωσε κι αυτός ένα μικρό σολάκι σε 2 φάσεις και γουστάραμε. Αυτός κι αν ανεβοκατέβαινε στη σκηνή. Κι αυτός μεγάλη μορφή. Galloping riffs από 'δω κι από 'κει και το κεφάλι να πηγαίνει πάνω κάτω. Ο πληκτράς ήταν πιο γαμηστερός απ' όσο περίμενα. Γενικά τους πληκτράδες δε τους δίνω πολλή σημασία αλλά αναθεώρησα αμέσως. Ειδικά στο σόλο που έκανε, γάμησε κι έδειρε. Εκτός απ' το ότι είναι ταχύτατος, έπαιξε δύο ρεφραίν κλασικής μουσικής (πολύ γνωστά αλλά δε ξέρω ποιά είναι) και μάλιστα (εδώ έχει μεγάλη σημασία) έκανε τον κόπο να μάθει να παίζει το "ρεφρέν" απ' το συρτάκι!!!! (τέλος πάντων, αυτό που χόρευε ο Άντονι Κουίν στο "Ωνάσης").

Να πώ ότι μπήκαν για 3 encore (αν δεν ήταν 4 δηλαδή, σε κάποια φάση έχασα το μέτρημα) αφού ζητούσαμε συνεχώς κι άλλο!!! Πρέπει να έπαθαν την πλάκα τους γιατί φωνάζαμε και συμμετέχαμε πάρα πολύ. Στο τελευταίο encore, έπαιξαν το March of Mephisto. Εκεί ρε παιδιά τί να σας πώ. Τέτοιο headbanging και πώρωση γενικότερα δεν έχω ξαναδεί - κι απ' την πλευρά της μπάντας κι απ' τη δική μας. Χτυπιόμασταν πάνω κάτω, χτυπιόντουσαν πάνω κάτω, τραγουδούσαμε, κάναμε ό,τι air-... μπορείς να φανταστείς. Ο Casey ειδικά χτυπούσε αλύπητα τα τύμπανά του...

Αυτό που μου 'κανε περισσότερο εντύπωση, ήταν ότι για τους Firewind είχαν έρθει και μικρότερες ηλικίες. Μιλάμε για παιδιά 12-13 και μάλιστα είδα μια οικογένεια με δύο παιδάκια κάτω των 7!!!

Αυτή η συναυλία ξεπερνούσε ακόμα κι αυτή των Rotting Christ. Πραγματικά το λέω και το εννοώ. Και περισσότερα από 30 ευρώ να ζητούσαν, χαλαρά τα έδινα γι' αυτό το live. Αύριο το απόγευμα θα ψάξω να βρω βιντεάκια οπότε... stay tuned.

Temujin - 1000 Tears (2008)

Posted by Elric on Thursday, April 17, 2008 comments (5)

Οι Temujin έρχονται από την Αυστραλία και εμφανίστηκαν το 2007. Γρήγορα καθιερώθηκαν στην underground goth σκηνή της χώρας ενώ την ίδια χρονιά αποφασίζουν να κυκλοφορήσουν μόνοι τους το πρώτο τους άλμπουμ , 1000 Tears και στη συνέχεια υπογράφουν συμβόλαιο με την Indie label Renaissance Records μέσω της οποίας θα επανακυκλοφορήσει το 1000 Tears στις 18 Μαΐου.

Οι Temujin είναι ένα gothic metal γκρουπ με γυναικεία φωνητικά σε στυλ Evanescence και Left Hand Solution. Βασικά το γκρουπ αποτελείται από δύο μόνο, αλλά πραγματικά ταλαντούχα άτομα, την τραγουδίστρια Kelly (όχι Κελεκίδου) και τον Karl Lean στο μπάσο, ντραμς και τις κιθάρες. Η αλήθεια είναι ότι οι Temujin παίζουν ένα είδος μουσικής το οποίο θεωρείτε εμπορικό παρόλα αυτά έχουν μερικά χαρακτηριστικά που τους κάνουν να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους. Η φωνή τις Kelly είναι βαθιά, μελωδική και «πεντακάθαρη» και με την κατάλληλη gothic δόση. Από την άλλη ο Karl φροντίζει να υπάρχει πάντα το κατάλληλο μουσικό υπόβαθρο και να δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα όπως στα τραγούδια σαν το Find Me, Sheltered και All of You. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ύστερα από μερικές ακροάσεις τα τραγούδια να σε στοιχειώνουν. Επίσης οι Temujin, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των συγκροτημάτων σε αυτό το στυλ, δεν επαναλαμβάνονται (βλέπε τους Evanescence). Κάθε τραγούδι βασίζεται σε νέες ιδέες και έχει κάτι το διαφορετικό να προσφέρει.

Παρόλα αυτά οι Temujin δεν κατάφεραν να αποφύγουν μερικές παγίδες. Αυτό που δεν μου άρεσε καθόλου είναι η παραγωγή. Συχνά δεν ακούγονται καθαρά ούτε οι κιθάρες ούτε η φωνή της Kelly. Δυστυχώς επέλεξαν στην επανακυκλοφορία να μην βελτιώσουν την παραγωγή αλλά να αφοσιωθούν στο γράψιμο καινούργιων τραγουδιών. Τέλος, υπάρχουν και ένα δύο τραγούδια τα οποία είναι κάπως βαρετά. Στην τελική όμως οι Temujin κυκλοφόρησαν ένα πολύ αξιόλογο ντεμπούτο και πιστεύω πως αν συνεχίσουν να δουλεύουν θα ξεχωρίσουν γρήγορα. Περιμένω την επόμενη δουλεία τους η οποία φαντάζομαι ότι θα είναι και πιο ώριμη. Μπορείτε να πάρετε μία γεύση έδω και εδώ.



Βαθμολογία: 75/100

Temoujin

* Kelly - Vocals, Keyboards
* Karl Lean - Guitars, Bass, Drums

Guest Musicians

* Buddy - Lead Guitar
* Sham - Lead Guitar


Tracklist

1. Find Me
2. 1000 Tears
3. So Near
4. Let You Go
5. Spiral
6. Down
7. Blue Jay
8. Taken
9. Sheltered
10. Haunted
11. All of You
12. Throwing Stone
13. Heart And Soul

LastFM

Posted by rockordie on Friday, April 11, 2008 comments (8)

Αφού έχει πέσει βουβαμάρα στο blog μετά τον διαξιφισμό για το αν οι Carcass ανήκουν ή όχι στο NWSDH έρχομαι ως από μηχανής θεός να σας ανοίξω τα μάτια αυτιά με κάτι που σας ενδιαφέρει όλους. Στην τελική το μοναδικό ακρώνυμο που είναι πραγματικά σημαντικά είναι το NWOHMB.
Αν λοιπόν έχετε βαρεθεί τα ηλίθια rock/metal ραδιόφωνα της πατρίδας μας. Αν θεωρείτε ότι οι σταθμοί, μας κοροϊδεύουν συστηματικά. Αν συγχύζεστε κάθε φορά που ένας ραδιοφωνικός ξερόλας ανοίγει το στόμα του. Αν νομίζετε ότι τα αυτάκια σας δικαιούνται περισσότερα από ένα καλό τραγούδι την ώρα. Τότε λοιπόν είστε έτοιμοι για τον LastFM, το καλύτερο ραδιόφωνο του κόζεμου και αυτό γιατί ΕΣΕΙΣ διαλέγετε τι θα ακούσετε.

Κατεβάστε τον player του LastFM από εδώ και κάντε τον εγκατάσταση (δηλαδή next, next, next). Σε κάποιο σημείο της εγκατάστασης θα φτάσετε στο σημείο που δείχνει η εικόνα 1.
Εδώ λοιπόν αν θέλετε μπορείτε να χρησιμοποιείστε τα παρακάτω:
Username: nwohmb-radio
Password: nwohmb-radio
Εκτός αν θέλετε να δημιουργήσετε δικό σας λογαριασμό οπότε κάνετε click στο «Sign up for a Last.fm account» και θα μεταφερθείτε στο site για να δημιουργήσετε έναν FREE λογαριασμό (μην ανησυχείτε μόνο username, password και email θέλει).

Αφού τελειώσει η εγκατάσταση ανοίγετε τον player και βλέπετε το παρακάτω (εικόνα 2).
Εδώ αρχίζει η μαγεία, έστω ότι θέλετε να χαλαρώσετε με λίγο stoner metal/rock, δίπλα από το Artist γράφετε Monster Magnet και ο LastFM ξεκινάει τότε να παίζει Monster Magnet και μετά συνεχίζει (για ώρες) να παίζει παρόμοια μουσική (Kyuss, Orange Goblin, Dozer κτλ). Αν βαρεθείτε το stoner πατάτε το μεγάλο τετράγωνο κουμπί (γνωστό και ως stop) και σας πηγαίνει ξανά στην εικόνα 2. Βάζετε Helloween και αυτό αρχίζει να παίζει power μέχρι να πέσουν τα μαλλιά σας από τους «παπάδες» κοκ.

Τώρα θα μου πείτε «Το κάνεις συχνά αυτό ή τώρα σου ήρθε πάνω στην τρέλα να μας μάθεις το LastFM;» και θα σας απαντήσω «Γιατί κακό είναι;» και θα μου πείτε μετά «Κακό είναι παλιο@#$@…κ.τ.λ. κ.τ.λ.».

Τέλος πάντων ο λόγος που είπα να διαφημίσω το LastFM είναι γιατί το υποστηρίζει και η καινούργια έκδοση του
LyricsFinder11 v1.2.

Οι Carcass στο Rockwave 2008

Posted by Elric on Wednesday, April 02, 2008 comments (16)

Μπορεί το φετινό Rockwave να μην έχει τα ονόματα κράχτες όπως πέρσι, αλλά αναμφίβολα όλα τα συγκροτήματα θεωρούνται πρωτοπόρα στο είδος τους. Για τους Judas Priest δεν χρειάζεται να αναφέρω τίποτα. Οι Opeth είναι απλά ο ορισμός του progressive death, οι Morbid Angel είναι … το death metal και ότι οι Cavalera Conspiracy είναι το συγκρότημα των αδερφών Cavalera είναι αρκετό. Ενώ οι Within Temptation είναι από τα πρώτα gothic/atmospheric metal συγκροτήματα. Όμως το κερασάκι στην τούρτα είναι οι Carcass…

Το 1987 κυκλοφορεί το Scum το πρώτο άλμπουμ των Napalm Death. Ένας δίσκος ορόσημο γι α το death metal με γρήγορα, μικρά κομμάτια γεμάτο θόρυβο. Παρόλα αυτά τρία ιδρυτικά μέλη των Napalm Death αποχωρούν για να φτιάξουν τα δικά τους συγκροτήματα. Ο Lee Dorian φτιάχνει τους Cathedral, o Justin Broadrick τους Godflesh ενώ ο Bill Steer φεύγει για να αφοσιωθεί στο άλλο του συγκρότημα , τους Carcass.

Οι Carcass δημιουργήθηκαν το 1985 από τον Bill Steer και τον Ken Owen το 1985. Δύο χρόνια αργότερα, το 1987 ο Jeff Walter προσχωρεί στο συγκρότημα και οι Carcass κυκλοφορούν το πρώτο τους άλμπουμ “Reek of Putrefaction” το 1988. Το στιλ του δίσκου μοιάζει αρκετά με το Scum. 28 τραγούδια, το ένα γρηγορότερο από το άλλο και ταυτόχρονα το ένα μικρότερο από το άλλο. Αυτό που κάνει την μπάντα να ξεχωρίζει εκτός από τον αρκετά ακραίο, για την εποχή, grindcore/death ήχο, είναι οι στίχοι και το εξώφυλλο. Το εξώφυλλο θυμίζει ιατρείο ορθοπεδικού ενώ τραγούδια σαν το “Genital Grinder” και το “Rotten to the Gore” ξεκαθαρίζουν τον gore προσανατολισμό του γκρουπ ενώ οι ιατρικοί όροι που χρησιμοποιούνται σχεδόν σε κάθε τραγούδι δημιουργεί την φήμη ότι οι Carcass είναι φοιτητές ιατρικής! Κατευθείαν οι Carcass γίνονται από τα μεγαλύτερα ονόματα της underground σκηνής (μαζί με ονόματα όπως οι Death).

To 1989 κυκλοφορούν τη δεύτερη δισκογραφική δουλεία τους “Symphonies of Sickness” και συνεχίζουν, στην κυριολεξία, στο ίδιο στυλ. Μέχρι και το εξώφυλλο είναι ίδιο αλλά σε κόκκινο! Παρόλα αυτά τα τραγούδια περιέχουν μερικά αργά σημεία, υπάρχουν μερικά solo ενώ η παραγωγή έχει βελτιωθεί ως ένα σημείο.

Κατά την περιοδεία της προώθησης του δίσκου οι Carcass αποκτούν ένα ακόμα μέλος. Ο Michael Amott προσφέρεται να βοηθήσει το συγκρότημα στην περιοδεία τους. Τα υπόλοιπα μέλη καταλαβαίνουν ότι ο Amott το κατέχει το άθλημα και γρήγορα γίνεται μόνιμο μέλος. Με αυτήν την σύνθεση κυκλοφορούν τους δύο καλύτερους και πιο αναγνωρίσιμου δίσκους τους, το “Necroticism” το 1991 και το “Heartwork” το 1993. Στο Nectoricism o ήχος των Carcass πλέον έχει αλλάξει σε τεχνικό brutal death. Η παραγωγή του δίσκου είναι πλέον επαγγελματική. Ο Steer αφοσιώνεται στο καθαριστικό κομμάτι ενώ ο Amot αναλαμβάνει τα lead sections στη κιθάρα. Το αποτέλεσμα είναι η γέννηση αυτού που σήμερα ονομάζουμε New Wave of Swedish Death Metal. Το “Heartwork” θεωρείτε από πολλούς ο ορισμός του Ν.W.S.D.M. Τεχνικές κιθάρες, γρήγορα ριφάκια, απίστευτες μελωδίες και solo με την υπογραφή του Amot. Ένα άκουσμα των “Buried Dreams” και του ομώνυμου τραγουδιού θα σας πείσει.

Παρόλα αυτά το Hearwork είναι και ο δίσκος ο οποίος δίχασε τους οπαδούς και σήμανε την αρχή του τέλους. Αρκετό μέρος του τύπου κατέκρινε τους Carcass ότι δεν έπαιζαν πλέον death metal !!! Ταυτόχρονα ο Αmot αποφασίζει να φύγει από το συγκρότημα και να φτιάξει τους Spiritual Beggars και στην συνέχεια τους Arch Enemy ενώ οι Carcass κάνουν το μεγαλύτερο λάθος τους, να υπογράψουν στην Columbia.

Η θέση του Amott γεμίζει γρήγορα με την προσθήκη του Carlo Regadas. Στις αρχές του 1995 έχουν έτοιμα 17 τραγούδια για τον επόμενο δίσκο τους αλλά η συμπεριφορά της Columbia αρχίζει να δημιουργεί προβλήματα στο γκρουπ. Σχόλια του στιλ ότι ο Jeff Walker πρέπει να μάθει να τραγουδάει αποθαρρύνουν τον Steer o οποίος αρχίζει να χάνει το ενδιαφέρον του για το metal και στρέφετε σιγά-σιγά προς το Stoner Rock. H Columbia αρνείται να κυκλοφορήσει το δίσκο των Carcass με αποτέλεσμα τη διάλυση του γκρουπ. Οι Carcass επιστρέφουν στην Earache μόνο για να κυκλοφορήσουν το κύκνειο άσμα τους με τίτλο “Swansong”. Για άλλη μια φορά ο ήχος είναι αρκετά διαφορετικός. Οι Carcass επιχειρούν μια πιο classic rock προσέγγιση με αρκετά stoner στοιχεία αλλά διατηρώντας τα death φωνητικά και στοιχεία από το “Heartwork”. Κλασσικά τραγούδια το “Keep on rotting on the free world”, “Tomorrow belongs to nobody” και “Black Star”.

Ο Bill Steer δημιουργεί τους Firebird ένα καθαρά stoner rock γκρουπ ενώ οι υπόλοιποι τρεις δημιουργούν τους Blackstar οι οποίοι στη συνέχεια διαλύονται λόγω των προβλημάτων υγείας του Ken Owen.

To 2008 συμπληρόνται 20 χρόνια από τη κυκλοφορία του “Reek of Putrefaction” και οι Carcass αποφασίζουν να επανασυνδεθούν με τη σύνθεση που είχαν στην περίοδο των “Heartwork” και “Necroticism” με τον Daniel Erlandsson των Arch Enemy στα drums μιας και η υγεία του Ken Owen δεν έχει βελτιωθεί. Πλέον τα προβλήματα του παρελθόντος δεν υπάρχουν αλλά ο όπως λέει και ο Jeff Walker κάποιοι πρέπει να επισκιάσουν την επανασύνδεση των Led Zeppelin… και μόνο οι Carcass μπορούν να το κάνουν. Ετοιμαστείτε να λιώσουν τα αυτιά σας. ROT N ROLL !!!


Carcass - Heartwork



Carcass - Keep On Rotting On The Free World



Carcass - Buried Dreams