Ο Καναδός ανθρωπολόγος (what the fuck is that???) Sam Dunn, εμπνευστής και δημιουργός του “Metal: A Headbanger's Journey” ξαναχτυπάει με το Global Metal. Σε αυτό το ντοκιμαντέρ ταξιδεύει σε 7 χώρες (Ιαπωνία, Κίνα, Ινδονησία, Βραζιλία, Ινδία, Ισραήλ, Ντουμπάι), μιλάει με διάφορους local metal-καλλιτέχνες και… κάτι γίνεται, δεν ξέρω γιατί δεν το έχω δει ακόμα. Όποιος θέλει να το δει και να μας πει εντυπώσεις (όχι spoiler) μπορεί να το κάνει κατεβάζοντάς αγοράζοντάς το από εδώ.
Labels:
News
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
14 comments:
Καλά κάνεις post χωρίς να το χεις δει; Θεός!
Το είδα πριν λίγες μέρες και πραγματικά είναι πολύ ενδιαφέρον. Ξεφεύγει από τα κλασσικά ντοκιμαντέρ για την ιστορία του Metal ενώ έχει ωραία δομή. Πχ σε αυτό τον τομέα το Get Thrashed μου φάνηκε λίγο.
Μπράβο στους metalheads σε χώρες όπως το Ιράν και η Ινδία που παρά τις αντιξοότητες το παλεύουν. Εμείς μπροστά σε αυτούς είμαστε μπουχέσες
Μου φάνηκε αρκετά σοβαρός ο τύπος ώστε να μην γυρίσει μαλακία...αλλά και μαλακία να είναι πάλι θα το βλέπαμε.
Το πήρα από το ράφι χθες το βράδυ και σε μιά γρήγορη ματιά που του 'ριξα φαίνεται οκ.
για να το αγοράσω και εγώ. αν και σίγουρα θα το θάψω γιατί η αγορά της ανατολής δεν έχει να κάνει με την πραγματικότητα και ας μιλάμε για μέταλ, και επειδή μιλάει η λούγκρα Λάρς.
ετοιμαστείτε για την κρίση μου, απλά τώρα είναι κάπως αργά και έχω πολλά να γράψω και βαριέμαι και λίγο.
Εχθές την είδα. Ο μαλάκας ο Ulrich τί πήγε να κάνει στο τέλος, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα;
Λοιπόν, πολύ καλό docu που ρίχνει φως εκεί που ο μέσος μεταλλάς δεν ξέρει ότι υπάρχει κάτι (μόνο οι Maiden θα έκαναν συναυλία στο Bangalore).
και ας τα πιάσω με την σειρά που παίζουν τα chapters.
1. Βραζιλία. Η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή όσο και τα γκρουπάκια.
2. Ιαπωνιά. Είναι γνωστό σε όλους μας πως η αγορά της Ιαπωνίας είναι από τις πολύ δυνατές, για αυτό πάνε όλοι για live και βγάζουν special editions για εκεί. Αυτό που δεν μπορούσα να φέρω στο μυαλό μου είναι η εικόνα ενός "σαμουραι" μεταλλά, και όντως έμεινα έκπληκτος. Τους θεωρώ ανύπαρκτους. Και σίγουρα δεν είναι metalheads, δεν το νιώθουν, δεν το έχουν, απλά ακούνε τη μουσική και γουστάρουν γιατί το tempo είναι πιο γρήγορο από αυτό που γνωρίζουν.
Αντε δε λέω να μη ξέρεις τα λόγια από όλα τα τραγούδια, αλλά να μη ξέρεις ούτε ένα, απλά να πας εκεί να μυρίσεις τον ιδρώτα του δίπλα σου? να χτυπηθείς για λίγο και μετά να παρακολουθείς καθιστός το υπόλοιπο Live? Καλά τα λέει ο Kerry, δεν μπορείς να δεις Slayer live και να είσαι ακίνητος. Καλά τα λέει και ο frontman των Sigh "Μetal is cool" και αυτό που κάνουν οι άλλοι οι κάγκουρες είναι μαλακίες. Για τους Sigh δε χάνω λόγια,ακόμα και στο Soundcheck
γαμάνε με τον ήχο τους. \m/
3.Ινδία. Και γαμώ το footage, πέρα από την funny έκφραση στα πρόσωπα τους και την φωνή τους. Απίστευτο που γίνεται συναυλία death από την μια και τυπικός bollywood γάμος στην άλλη άκρη. Οι Demonic Ressurection γαμάνε, είναι έτοιμοι για να τους δει η δύση.
4.Κίνα. Άλλη μια έκπληξη. Μετά από τόση καταπίεση και ντεμέκ πουριτανισμό από το καθεστός να υπάρχουν κάφροι εκεί. Και οι Tang ως μελωδικό heavy στέκουν αλλά βγάζω καπέλο στους Ritual Day. Φοβερό black. \m/
5. Ινδονησία. Άλλη μια κόκκινη χώρα που καταπιέζει τα παιδιά της. Είχα ακούσει παλιότερα κανα 2-3 κομμάτια από μπάντες απο κει αλλά ήταν απλά όχι για τα αυτιά μου. Αλλά και εκεί το metal κυλά στις φλέβες τους. Ο άλλος πούλησε τα παπούτσια του πατέρα του για να πάρει εισιτήριο για metallica. χαχα.
6. Εβραία. Αν ποτέ κάποιος χαλάσει το metal, θα είναι αυτοί με τον φιλετικό τους κομπλεξισμό.
7. Εμιράτα. \m/ hailz \m/. Η μουσουλμάνοι μια από τα ίδια με τους εβραίους, δε βλέπουν πέρα από τη μύτη τους. Βάζουν φυλακή και δέρνουν κόσμο γιατί φοράνε μια τάδε μπλούζα ή επειδή έχουν μακρυά μαλλιά. Ρε ξυπνάτε ρε!!!!
Desert Rock Festival: δεν ήξερα καν ότι υπάρχει κάτι τέτοιο.
Ηθικόν συμπέρασμα.
1.Το metal είναι παντού και ζωντανό (καλά θα κάνουν μερικοί μερικοί που μας λένε ότι ακούμε νεκροί μουσική να το ρήξουν ένα βλέφαρο).
2. Δεν περιγράφετε με λόγια το συναίσθημα ενός μεταλλά που χαίρεται.
3. Μα πόσο πιο μαλάκας μπορεί να γίναι ο Lars. Αφού μας είπε ότι το downloading είναι ok, ας τον σκοτώσει κάποιος, Fuck off.
Καλησπέρα φίλε!!!
Θα ήθελα να σου κάνω μια ερώτηση!
Μήπως μπορείς να μου πεις πού μπορώ να βρω ένα βιβλίο με την ιστορία της μέταλ μουσικής (σε βιβλιοπωλείο της Αθήνας, αν γίνεται);
Και, βέβαια, αν υπάρχει ένα τέτοιο βιβλίο...
Μπορείς να μου στείλεις στο gi_e_s@yahoo.gr!!!
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
Καλά Χριστούγεννα να έχεις, και καλές γιορτές!!!
Όχι δεν μπορώ να σου πω που μπορείς να βρεις βιβλίο για το metal...γενικώς και όχι μόνο στην Αθήνα.
Αντ'αυτού θα σου προτείνω να δεις το Metal: A Headbanger's Journey.
Παιδιά υπάρχει περίπτωση να βρώ πουθενά το get thrashed?
http://isohunt.com/torrent_details/56898981/get+thrashed?tab=summary
Ευχαριστώ!
Δεν κάνει τίποτα :)
Post a Comment