Μάχη στο βωμό της μουσικής

Posted by ARD on Wednesday, November 29, 2006

Θυμάμαι μικρός, όταν διάβαζα "Αγόρι" (ναι, τόσο μικρός), γούσταρα πολύ να διαβάζω τη στήλη με τις επιστολές, η οποία είχε χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Από τη μια ήταν οι μεταλλάδες και από την άλλη οι ραπάδες. Ήταν τόσο απλά τα πράγματα: από τη μια το metal, από την άλλη η rap. Πυρ κατά βούληση η μία ομάδα εναντίον της άλλης και ο σώζων εαυτόν σωθείτο.

Εκτός αυτής της διαμάχης είχαν μείνει οι pop και house, οι οποίοι εντάσσονταν σε κάτι σαν "anti-metal" συνασπισμός της ραπιάς και της προ(σ)όδου. Προσωπικά διασκέδαζα πολύ με τις διαμάχες αυτές, αφ ενός γιατί δεν πιστεύω πως πρέπει να καταφεύγεις σε καυγά για να πείσεις τον άλλο περί του ορθού της άποψής σου (και γιατί να πρέπει να πείσεις οποιονδήποτε για οτιδήποτε στην τελική) και αφ ετέρου επειδή ανακάλυπτα πολλά που δεν ήξερα. Θυμηθείτε, τότε ήμουν πιτσιρικάς.

Σήμερα τα πράγματα έχουν λίγο ως πολύ αλλάξει. Αν επιχειρήσει κάποιος να ακούσει τον Atlantis (ροκοραδιοσταθμός της βδελυρής πρωτεύουσας), θα πρέπει να κυνηγάει το metal με το τουφέκι. Ροκιές και ραπ έχουν μπει στο ίδιο χαράκωμα και πολεμούν μαζί ενάντια σε μουσικές που πιο πολύ συγγενεύουν με το tone του πλήκτρου στο κινητό. Το μπλιμπλίκι θριαμβεύει, τουλάχιστον σε εμπορικό και temporary επίπεδο. Ναι μεν η Shakira μάζεψε αρκετό λαό στο ΟΑΚΑ το καλοκαίρι, όμως, όταν θα έχει σταφιδιάσει και θα έχει τέρμινα να βγάλει καινούριο cd, θα μπορεί να μαζέψει τόσο λαό όσο μάζεψαν οι Iron Maiden στο Terra Vibe (23/6/2005) σε μια περιοδεία που ονομαζόταν "The Early Years" (δηλαδή ασχολούμαστε μόνο με τα πρώτα τους χρόνια) ή οι Black Sabbath που είχαν αιώνες να βγάλουν κάτι καινούριο.

Πού θέλω να καταλήξω; Πουθενά συγκεκριμένα. Τα παραπάνω είναι ηλίθιες και αγράμματες σκέψεις ενός παραμορφωμένου ανδρός (εμού του ιδίου) βλέποντας στο παρακάτω βιντεάκι τον παλιό καλό Blackie Lawless το 1989 να τα χώνει σε συγκροτηματάκια που εγώ προσωπικά αποκαλώ "one night stand groups".




15 comments:

Comment by vpapanik on 29 November, 2006 21:59

Στο ίδιο καζάνι βράζει και ο τοπικός 1055 Rock τα τελευταία 2-3 χρόνια. Δεν βγαίνει αλλιώς το φράγκο. Μηδέν metal.

 
Comment by uncle on 29 November, 2006 22:39

δεκτά τα λόγια του Blakie για τους weekend warriors & one night stand groups, αλλά όλα αυτά το 1989.
Τώρα που ο ίδιος έγινε αυτό που λέει, και απαγορεύει και στα κοριτσάκια να τραβάνε φωτογραφίες, για να μην υπάρχουν αποδεικτικά πως είναι απλά μια γριά που τσιρίζει και οτι μιλάει με κάποιον στο ταβάνι που εμείς δε βλέπουμε, τι θα έλεγε?

 
Comment by ARD on 29 November, 2006 23:35

@ vpapanik Ο Atlantis κάποτε το πιο light ήταν Deep Purple. Σε κάποιο μπαμ που έγινε με τις συχνότητες τον έκλεισαν (μαζί με πολλούς άλλους). Μάλιστα τότε ήταν που ο ANT1 97,1 έγινε ANT1 97,2. Από τότε βάζεις να ακούσεις καμιά ροκιά της προκοπής και ακούς συνεχώς χιπχοπάδικα και ένα ελληνικό ροκ τελειωμένο έως πουθενάδικο. Ελάχιστες φορές έχω ακούσει κάτι που να με έχει κρατήσει στη συχνότητά του.

@ uncle Θείο, συμφωνώ εν μέρει μαζί σου. Ο Β. μπορεί να έχει κρεμάσει κάπως, όμως weekend warrior δεν ήταν ποτέ. Απόδειξη γι αυτό είναι το ότι όσο πιο παλιό είναι το κομμάτι που παίζει, τόσο πιο παραλήρημα επικρατεί από κάτω.

Ο Β. είναι η πραγμάτωση μιας φράσης που είχε πει κάποιος (δεν ξέρω ποιος): Σκοτώστε τη μάνα σας όσο είναι ακόμα νέα. Το νόημα είναι ότι θα ήταν καλύτερο να θυμάσαι κάποιον στην ακμή του και όχι στην παρακμή του. Ο Β. αυτήν τη στιγμή προσπαθεί να γίνει κάτι που ήταν και που σταμάτησε να είναι, λόγω του ότι ξεπεράστηκε. Είναι παρωχημένος, άσχετα αν εμείς τα σκάσαμε για να τον ακούσουμε. Το θλιβερό είναι να τον βλέπεις στη (μάταιη, κατ εμέ) προσπάθειά του να ανέβει εκεί που ήταν.

Κάτι σαν τον Τσιάρτα που κάποτε έπαιζε μπαλάρα και τώρα το παίζει πρώτη μούρη στον Εθνικό...

 
Comment by angeliki marinou on 30 November, 2006 09:41

Το θέμα είναι ότι, γενικά, όσο παλιότερο είναι ένα κομμάτι τόσο επικρατεί πανικός από κάτω. Μήπως αυτό λέει κάτι για την κατάσταση του metal σήμερα;

Μήπως δηλαδή δε φταίνε οι σταθμοί που δεν εκπέμπουν, αλλά το metal που σήμερα δεν έχει να επιδείξει τίποτε αξιόλογο;

 
Comment by toolman on 30 November, 2006 14:17

καταρχήν να πώ πως ούτε διαφωνώ αλλά ούτε και συμφωνώ με τα λεγόμενά σου, σχετικά καλά τα λες.
αλλά τον blackie τον ξεπλυμένο τι μου τον έβαλες;;; κάνει κήρυγμα και ο blackie;;;

επίσης @renton διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως με τα όσα λες! είσαι βαθιά νυχτωμένος. και σε τελική ανάλυση στην ελλάδα που είμαστε δε περιμένω από κανένα σταθμό να παίξει morbid angel, οτι κατάντια είχαν οι σταθμοί έχουν και τώρα και το μεταλ είναι ίσως πιο δυνατό από ποτέ, έχει να επιδείξει άπειρα καλά συγκροτήματα, απλά είναι τόσος ο όγκος των συγκροτημάτων που πρέπει να ψάξεις για να βρείς.

 
Comment by angeliki marinou on 30 November, 2006 15:01

Βρε toolman το θέμα είναι να βρεις γαμάτα συγκροτήματα, κάτι το διαφορετικό, πρωτοποριακό - σήμερα όλα έχουν παρόμοιο άκουσμα.

(οκ, κολλημένη στο metal των 80s είμαι, σίγουρα μου διαφεύγουν πολλά, αλλά ειλικρινά, όποτε ακούω σύγχρονο metal δεν πετάω και τη σκούφια μου. Οχι ότι φυσικά μου αρέσει αυτό).

 
Comment by dddd on 30 November, 2006 17:39

Εγώ ποτέ δεν άκουγα (ούτε ακούω) ράδιο μιας και σχεδόν ποτέ δεν παίζεται μουσική που γουστάρω...ΜΕΤΑL δηλαδή!Τώρα αν κάποιος θεωρεί τους Evanescence και τους Nickelback κλπ metal ας αλλάξει καλύτερα όνομα στο σταθμό του.Το metal είναι μουσική για live και όχι για ράδιο!

 
Comment by toolman on 30 November, 2006 17:43

αυτό όμως είναι θέμα δικού σου γούστου και του καθενός. εγώ θαρρώ πως τώρα τελευταία υπάρχει μία κρίση όντως αλλά επειδή προωθούνται οι σαβουρομεταλλάδες από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, όχι πάντα ευτυχώς.
τα καλά θέλουν πιο πολύ ψάξιμο απ'οτι πριν που ήταν τα συγκροτήματα ήταν το 1/4 από τώρα.
αλλά ειλικρινά ρε συ δε σε συγκινούν οι tool, isis, nevermore,pain of salvation, κτλ.....

δε τα λες καλά νίκο, στη σουηδία και τη νορβηγία οι σταθμοί παίζουν ανελλιπώς μεταλ και ακραίο μάλιστα, είναι θέμα κουλτούρας και νοοτροπίας των ανθρώπων..

 
Comment by guitarlikas on 30 November, 2006 19:30

Και το αγγλικό ραδιόφωνο μια χαρά σταθμούς έχει που παίζουν ΜΟΝΟ metal! Απλά εκεί υπάρχει και κοινό...ενώ εδώ όχι!

 
Comment by Elemental_Nausea on 30 November, 2006 20:05

Απο ότι βλέπω οι απόψεις δίνουν και παίρνουν!Το να ψάξεις να βρεις ραδιοφωνικό σταθμό που να παίζει metal σήμερα είναι σπάνιο.Αφού δεν πουλάει τι να κάνουμε.Και αν υπήρχε θα προοθούσε τα ίδια και τα ίδια...τραγούδια χιλιοπαιγμένα, απο τα μεγάλα συγκροτήματα του είδους και δεν συμμαζεύεται.Το θέμα είναι να προωθείς την μουσική ολοκληρωτικά χωρίς διακρίσεις.Ότι ήτανε να μάθουμε το μάθαμε...καιρός για καινούρια γνώση και πειραματισμούς.

 
Comment by Stavros Amanatidis on 30 November, 2006 20:18

καλά είναι δυνατόν να μην υπάρχουν σταθμοί που να παίζουν μέταλ;;

Internet Radio.. Τι πιο απλό;
Δεν το έχω ψάξει, αλλά αν δεν μπορείς εκεί να βρεις αυτό που θέλεις, τότε μην συνεχίσεις να ψάχνεις άδικα..

και να θυμίσω το πόστ μου..

 
Comment by rockordie on 30 November, 2006 21:16

Η Elemental είπε:
"Ότι ήτανε να μάθουμε το μάθαμε...καιρός για καινούρια γνώση και πειραματισμούς"


και εδώ μπαίνουμε εμείς...τι ποιοι εμείς? Το NWOHMB βρε κουτά...

Share the knowledge!!!

 
Comment by ARD on 01 December, 2006 02:34
This comment has been removed by a blog administrator.
 
Comment by ARD on 01 December, 2006 10:09

Χαίρομαι που για πρώτη φορά δικό μου post είχε διψήφιο αριθμό σχολίων. Αν και, ως media freak, θα προτιμούσα να σας έβλεπα όλους - κι εμένα μαζί - να σφάζεστε.

Anywayz...

Για μένα το metal είναι πλέον πολύ πιο underground από ποτέ, βρίσκεται εκεί που του ανήκει. Καλοί οι Motley Crue και οι Poison, όμως αυτή η τρεντιά και οι σωροί γκομενακίων ταιριάζει περισσότερο στον Justin Timberlake.

Είναι αισιόδοξο το ότι τα metal groups αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Όχι επειδή αυτό σημαίνει περαιτέρω ποιότητα, σε καμία περίπτωση, αλλά επειδή αυτό συνεπάγεται μεγαλύτερη επιρροή.

 
Comment by Anonymous on 09 April, 2007 22:47

Γειά σας κι από εμένα παίδες. Εαν θέλετε την άποψή μου, το γεγονός οτι δεν υπάρχουν "Μεταλ" ραδιόφωνα δεν με χαλάει καθόλου. Η τεχνολογία έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα πια, που ο καθένας μπορεί να βρει και να ακούσει ότι γουστάρει, χωρίς κατευθύνόμενα και στημένα μουσικά προγράμματα. Μεγάλωσα στα 80ς και έφαγα στη μάπα τα ραδιόφωνα και τους "εμπνευσμένους" παραγωγούς τους, κάποιοι από τους οποίους ευθύνονται για το σκοτάδι του Έλληνα μεταλλά.

Ας μην ανοίξω το στοματάκι μου γιατί θα πάρει αρκετούς ο γερο διάολος.

Όσο για τις παλιές "διαμάχες" δεν ήταν τίποτα άλλο παρά καλιεργημένες κόντρες για να πουλάμε κανα περιοδικάκι. ΑΚόμα και το Metal Hammer ακολούθησε την ίδια τακτική...διαίρει και βασίλευε.

Χαίρετε !!!!