Βασικά το Ισπανικό και Ρωσικό metal ακούγεται στα αυτιά μου όπως το Πολωνικό ραπ και η Γιαπωνέζικη ποπ...εντελώς γελοίο. Κακά τα ψέματα το metal δημιουργήθηκε για την Αγγλική γλώσσα και όλα τα άλλα είναι παραμύθια για μικρά παιδία.
Οι μόνοι που μπόρεσαν να κάνουνε κάτι σε άλλη γλώσσα είναι οι Rammstein και αυτό γιατί δημιουργήσαν ένα είδος μόνοι τους (και μην πει κανείς ότι είναι καθαρά industrial γιατί θα πεθάνω στα γέλια).
Για τους δεύτερους ουδέν σχόλιο. Οι πρώτοι όμως είναι αρκετά γνωστοί στο χώρο και έχουν βγάλει αρκετά δισκάκια νομίζω.
(Παρένθεση): απο Ισπανία μου κάνουν εντύπωση και μου αρέσουν φυσικά οι Heroes del Silentio, είναι προς το gothic αλλά mainstream, κάτι σαν 69 Eyes στα καλά τους χρόνια.
Δεν γνωρίζω κανέναν τους. Το κομμάτι όμως των Ισπανών μου άρεσε, το δεύτερο δεν κατάφερα να το ακούσω (δε μου άνοιγε).
rockordie, αγγλόφιλε, να υποθέσω ότι δε θα υποστηρίξεις την εγχώρια προσπάθεια του Δημήτρη Κατη-χητή (των ελληνομεταλλάδων, αχ πούναι εκείνες οι Δευτέρες με το Metalmania).
Βρε συ, νόμιζα ότι στην αρχή ήταν Δευτέρα και μετά το πήγαν Κυριακή. (αλλά η μνήμη μου είναι γμσ τα). Πάντως θυμάμαι που στηνόμουν στο κρεβάτι των γονιών μου με το βλέμμα του χάνου, (κεφάλι γερμένο πίσω, μισάνοιχτο στόμα, στάση γυρίνου) να δω το Μεταλμάνια και μου φώναζαν "Πότε θα διαβάσεις;;;!!!"
5 comments:
Βασικά το Ισπανικό και Ρωσικό metal ακούγεται στα αυτιά μου όπως το Πολωνικό ραπ και η Γιαπωνέζικη ποπ...εντελώς γελοίο.
Κακά τα ψέματα το metal δημιουργήθηκε για την Αγγλική γλώσσα και όλα τα άλλα είναι παραμύθια για μικρά παιδία.
Οι μόνοι που μπόρεσαν να κάνουνε κάτι σε άλλη γλώσσα είναι οι Rammstein και αυτό γιατί δημιουργήσαν ένα είδος μόνοι τους (και μην πει κανείς ότι είναι καθαρά industrial γιατί θα πεθάνω στα γέλια).
Για τους δεύτερους ουδέν σχόλιο. Οι πρώτοι όμως είναι αρκετά γνωστοί στο χώρο και έχουν βγάλει αρκετά δισκάκια νομίζω.
(Παρένθεση): απο Ισπανία μου κάνουν εντύπωση και μου αρέσουν φυσικά οι Heroes del Silentio, είναι προς το gothic αλλά mainstream, κάτι σαν 69 Eyes στα καλά τους χρόνια.
Δεν γνωρίζω κανέναν τους. Το κομμάτι όμως των Ισπανών μου άρεσε, το δεύτερο δεν κατάφερα να το ακούσω (δε μου άνοιγε).
rockordie, αγγλόφιλε, να υποθέσω ότι δε θα υποστηρίξεις την εγχώρια προσπάθεια του Δημήτρη Κατη-χητή (των ελληνομεταλλάδων, αχ πούναι εκείνες οι Δευτέρες με το Metalmania).
στην αρχή ήταν Κυριακή μεσημέρι!
Βρε συ, νόμιζα ότι στην αρχή ήταν Δευτέρα και μετά το πήγαν Κυριακή. (αλλά η μνήμη μου είναι γμσ τα). Πάντως θυμάμαι που στηνόμουν στο κρεβάτι των γονιών μου με το βλέμμα του χάνου, (κεφάλι γερμένο πίσω, μισάνοιχτο στόμα, στάση γυρίνου) να δω το Μεταλμάνια και μου φώναζαν "Πότε θα διαβάσεις;;;!!!"
Αχ ωραία χρόνια.
Post a Comment