Πιστεύω ότι αυτό το κείμενο δεν πρέπει να μείνει κρυμμένο στα comments.
Gstring said...
Θυμάμαι το 1989 όταν ήρθαν για πρώτη φορά οι Maiden στην Ελλάδα 13 Σεπτεμβρίου και έπαιξαν στο γήπεδο της ΑΕΚ. Ήταν το πρώτο Heavy Metal «μεγάλο» συγκρότημα που ερχόταν στην φτωχή απο rock συναυλίες Ελλάδα και τότε τρέξαμε άπαντες μεταλλάδες και δώσαμε 1.800 δραχμές για να τους δούμε. Θυμάμαι τρέμαμε όταν μπήκαμε μέσα στο γήπεδο και αντικρίσαμε αυτή την τεράστια σκηνή. Έβλεπες παντού νέα παιδιά διψασμένα για μια συναυλία...για μια συναυλία των Maiden. Τρομερή εμπειρία...κανείς που ήταν τότε δεν θα ξεχάσει οτι είχε λάβει μέρος σε μια τρομερή συναυλία με αποκορύφωμα το παιχνίδι του Bruce στο Runnign Free με το κόσμο και το πλέον γνωστό του Scream for me Athina!!!
Θυμάμαι το 1989 όταν ήρθαν για πρώτη φορά οι Maiden στην Ελλάδα 13 Σεπτεμβρίου και έπαιξαν στο γήπεδο της ΑΕΚ. Ήταν το πρώτο Heavy Metal «μεγάλο» συγκρότημα που ερχόταν στην φτωχή απο rock συναυλίες Ελλάδα και τότε τρέξαμε άπαντες μεταλλάδες και δώσαμε 1.800 δραχμές για να τους δούμε. Θυμάμαι τρέμαμε όταν μπήκαμε μέσα στο γήπεδο και αντικρίσαμε αυτή την τεράστια σκηνή. Έβλεπες παντού νέα παιδιά διψασμένα για μια συναυλία...για μια συναυλία των Maiden. Τρομερή εμπειρία...κανείς που ήταν τότε δεν θα ξεχάσει οτι είχε λάβει μέρος σε μια τρομερή συναυλία με αποκορύφωμα το παιχνίδι του Bruce στο Runnign Free με το κόσμο και το πλέον γνωστό του Scream for me Athina!!!
Από εκείνο τον Σεπτέμβριο οι Maiden ήρθαν πολλές φορές στην Αθήνα ξανά. Σχεδόν με όλες τους τις συνθέσεις. Έχω παραβρεθεί σχεδόν σε όλες (εντός των Αθηνών) και σε κάθε συναυλία βλέπω παιδιά με τον ίδιο ενθουσιασμό που είχαμε κι όλοι όσοι είχαν βρεθεί στη συναυλία εκείνο τον Σεπτέμβριο του 1989. Σε όλες έχω νιώσει το ίδιο ρίγος όταν ακούω τα κλασσικά τους τραγούδια.
Θα μου πείτε τώρα καλά ρε μεγάλε και τι με αυτό; Τι μας νοιάζουν όλα αυτά που μας λες;
Η μουσική είναι κάτι πολύ απλό...είναι ένα ηχητικό συναίσθημα...είναι ακουστική έκφραση των ανθρώπινων συναισθημάτων. Και η επιτυχημένη μουσική είναι αυτή που μπορεί και διεγείρει ακόμα και όταν την ακούσεις για χιλιοστή φορά το ίδιο συναίσθημα με την ίδια ένταση.
Εκεί είναι και η απάντηση στο τι κάνει ένα συγκρότημα μεγάλο.
Έχει ακουστεί για τους Iron Maiden αλλά και για άλλα μεγάλα συγκροτήματα ότι παίζουν όλο τα ίδια και τα ίδια. Χμμμ...σχεδόν ναι...αλλά αν σε αυτό το δίσκο οι Maiden αντί να έπαιζαν με τις κλασσικές δισολίες τους το γύριζαν σε κάτι πιο gothic όλοι θα λέγαμε οτι ξεπουλήθηκαν καθώς αυτό πουλάει τώρα. Μπορεί κανείς να φανταστεί τους Maiden με πλήκτρα και οπερετικά γυναικεία φωνητικά; Μάλλον όχι.
Τα μουσικά συγκροτήματα δεν μας ανήκουν...είναι το μέσον για να διεγείρουμε τα συναισθήματά μας και να «ζωντανέψουμε» τη φαντασία μας.
Αν δεν μας καλύπτει πλέον κάτι...πάμε στο επόμενο. Δεν νομίζω οτι κανένας Harris θα στεναχωρηθεί ή θα σου ζητήσει τον λόγο αν πάψεις να τον ακούς γιατί σου φαίνεται οτι επαναλαμβάνεται. Ειδικότερα αν ο κύριος Harris γράφει μουσική γιατί του αρέσει κι οχι γιατί πρέπει να βγάλει λεφτά.
Σχεδόν σε κάθε καινούργιο δίσκο συγκροτήματος υπάρχουν πάντα αυτού του είδους οι αντιδράσεις.
Πρέπει όμως να αναρωτηθούμε...τι κάνει τους κυρίους Iron Maiden απο το 1980 με το πρώτο τους LP μέχρι σήμερα να είναι το θέμα προς συζήτηση όταν έρχονται στην Ελλάδα (ή όπου αλλού κάνουν συναυλία) σε αντίθεση με κάποια άλλα συγκροτηματάκια.
Στη μουσική αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι εμείς αποφασίζουμε ότι μας αρέσει κι οχι οι διαφήμιση. (Αυτό εξηγεί και την μικρή διάρκεια ζωής των νέων συγκροτημάτων).
Καλή σας μέρα φίλοι μου....θα τα πούμε στη συναυλία των Maiden.
14 January, 2007 11:17
14 January, 2007 11:17
9 comments:
επικροτώ, επικροτώ...
Εγώ δεν λέω ότι συμφωνώ πλήρως με τον Gstring αλλά τα έγραψε τόσο καλά που μπορεί να τους πείσει όλους.
Ναι όντως τα έγραψε τόσο καλά που παίζει να έπεισε.. ακόμα και μένα!!
Εμένα πάντως δε με έπεισε!Εμένω στην άποψή μου για τους Maiden.Και θα ήταν σωστοί όχι αν το αλλάζανε σε gothic ή ότι άλλο...αλλά εάν σταματούσανε να παράγουν αναμασημένη τροφή.Αυτό που ήταν να κάνουν, το κάνανε και πολύ καλά μάλιστα και με το παραπάνω!Ένας καλλιτέχνης πρέπει να ξέρει πότε να πει φτάνει...όχι άλλο, γιατί μετά την κορυφή ξεκινάει πάλι η κατηφόρα!Η "μάζα" τέτοια θέλει να ακούει και όποιος παράγει "μαζικά" πρϊόντα το κάνει μόνο για οικονομικό όφελος (και για τη δισκογραφική του εταιρία)!
Καταρχήν ευχαριστώ τον rockordie για την ιδιαίτερη δημοσίευση του σχόλιου μου.
Ομολογώ οτι σκοπός του ήταν απλά να καταγράψω κι εγω τη γνώμη μου έτσι όπως ακριβώς ένιωσα τη στιγμή (η χαρά του internet…ο καθένας λέει το κοντό του και το μακρύ του σχεδόν αλογόκριτα) κι όχι να πείσω κάποιους για τους Maiden και την μουσική τους.
Όσον αφορά στη μουσική ίσως να είμαι λίγο αφελής, όμως έχω διαλέξει να ζω σε ένα κόσμο που να αντιμετωπίζω τη μουσική ως μη προϊόν...αλλά σαν τέχνη.
Στο δικό μου κόσμο για την μουσική δεν υπάρχει η έννοια παραγωγή και προϊόν. Δεν με απασχολεί αν κάποιος ζητάει λεφτά για αυτή ή συνθέτει για να βγάλει λεφτά. Εγώ απλά ζω τα συναισθήματα που μου διεγείρει, ταξιδεύω στους φανταστικούς κόσμους των στοίχων, προβληματίζομαι, ερωτεύομαι, κλαίω.
Τι κι αν κάποιος βγάζει λεφτά από αυτό, τι κι αν μου δίνει συνέχεια ίδιο ή παρόμοιο προϊόν;
Και το ψωμί κάθε μέρα ίδιο είναι...ποτέ όμως δεν θα πάψω να το τρώω.
Και ο έρωτας όποτε μου συμβαίνει ο ίδιος είναι...ποτέ όμως δεν θα πάψω να ερωτεύομαι.
Τη μέρα που θα αρχίσω να υπολογίζω πόσο κοστίζει η κάθε νότα που ακούω...τότε πέθανε για μένα και η μουσική μαζί με όλα τα συναισθήματα.
Αρνούμαι συνειδητά να κατηγοριοποιηθώ για να μπορούν οι εταιρείες και τα marketing τμήματα να ορίζουν το target group τους.
Ευχαριστώ και για το σχολιασμό του σχόλιου μου.
Σημείωση: Δεν είμαι ξάδερφος ή κουμπάρος του rockordie...!! ;-)
Είσαι ο Θείος!
Εγώ είμαι ο Θείος!
Μπορώ να το επιβεβαιώσω και εγώ αυτό !
Post a Comment