Κυκλοφόρησε προχτές επιτέλους το καινούργιο άλμπουμ των Judas Priest, και λέω επιτέλους γιατί το περίμεναν πως και πως οι Έλληνες μεταλλάδες για να προετοιμαστούν κατάλληλα για το Rockwave (Τετάρτη 9/7).
Πριν διαβάσετε παρακάτω να σας αναφέρω ότι παρόλο που θεωρώ το Painkiller τον κορυφαίο metal δίσκο ever, δεν είμαι από τους φανατικούς οπαδούς του συγκροτήματος.
Το Nostradamus είναι ένας concept δίσκος που αποτελείται από 23 (!!!) τραγούδια από τα οποία τα 14 είναι κανονικά και τα υπόλοιπα 9 (!!!) είναι δίλεπτες-τρίλεπτες εισαγωγές και instrumental γεμίσματα.
Λογικά δεν θα έπρεπε να υπάρχουν παράπονα καθώς δισολίες έχει, κραυγές Rob έχει, συναίσθημα έχει, headbanging έχει και για να μην πολυλογώ περιέχει όλα αυτά που κάνουν τους Judas να ξεχωρίζουν. Όμως δύο πράγματα με ενόχλησαν αφάνταστα και δυσκολεύομαι να συμπαθήσω αυτόν τον δίσκο.
Πρώτο είναι τα κουραστικότατα διαλείμματα (τα 9 κομμάτια που προανέφερα) που μεγαλώνουν αφάνταστα την διάρκεια του δίσκου και σε κάνουν να σκέφτεσαι σοβαρά αν θα πρέπει να ξαναπατήσεις play και να ξαναπεράσεις τα ίδια βαρετά σημεία. Το κακό είναι ότι υπάρχουν μερικά καλά τραγούδια στο τέλος, όμως έχει ήδη περάσει μιάμιση ώρα και το μόνο που θέλεις πια...είναι να τελειώσει.
Δεύτερο είναι οι στίχοι, τέτοια απογοήτευση είχα να νιώσω από το Horror Show των Iced Earth. Ανέμπνευστους θέλεις να τους πεις, βαρετούς θέλεις να τους πεις, childish θέλεις να τους πεις, όπως θέλεις πες τους αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουν τόσο ενδιαφέρον όσο και το Curling. Το εγχείρημα βέβαια ήταν δύσκολο εξαρχής για τους Judas μιας και το θέμα ήταν η ζωή «του Χορταρέα του μεσαίωνα», Νοστράδαμου.
Tops: Death, Persecution, Exiled
Bottoms: 9+3
Βαθμολογία 6/10 <= click για επεξήγηση βαθμολογίας
Judas Priest Official
Judas Priest Wiki
Labels:
Review
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
18 comments:
Μια χαρά ήταν το χόρορ σόου, άντε μη τα πάρω, γρουσούζη, μόλις ανέφερες κάτι για τους θεούς έκλεισε ο Λυκαβητός και από ότι φαίνεται θα ακυρωθεί η συναυλία.
να μην βαζεις στο στομα σου μπαντες που εχουν βγαλει δισκαρες οπως το horror show.εγινες και εσυ ειδικος με τους iced earth και μιλας παλιο rod of the dance.οσο για το nostradamus το αναμενουμε απο θειο και μιλαμε
@vpapanik: Μετά το Something... μου βγάζουν το Horror Show??? Έλεος δηλαδή, μέχρι και ο Ρούβας πιο καλό στίχο έχει.
@ave: Και εσένα σου άρεσε το Horror...αλλά θα μου πεις από εσένα έπρεπε να το περιμένω.
Πάντως παίρνετε τγία (3) καθώς είστε εκτός θέματος.
'εκτός θέματος' : ναι τι περίμενες, να ασχοληθούμε με τον πουστράδαμο ;
οχι ρε απο δω και περα το nwo θα ασχολειται με intellectual θεματα που αρεσουν στον ροδ.γαμοι ομοφυλοφυλων,ο ιερωνυμος στην βουλη,ο καινουριος δισκος των metallica και βεβαιως βεβαιως η περιοδεια του lord of the dance στην αφρικη το φθινοπωρο.και υστερα σου λεει οτι ο μεταλλικος χωρος ειναι απυροβλητος απο gay στοιχεια.ουστ μωρη μπουγατσα
@vpapanik: Οπότε συμφωνείς μαζί μου για το άλμπουμ?
@ave: Ξέχασες το ενδιαφέρον μου στην μετανάστευση της ινδικής πεταλούδας προς τα εύφορα εδάφη της Σαουδικής Αραβίας που προκαλεί προβλήματα στο οικοσύστημα της περιοχής.
Μια χαρά είναι το Horror Show γαμώ την τρέλα μου!!!
Όσο για το Nostradamus, είναι λίγο περίεργο. Τώρα το ακούω και μπορώ να πώ ότι μ' αρέσει αλλά είναι αρκετά mid-tempo. Αρκετά συμφωνικό αλλά εντάξει, είχαν δικαίωμα και οι Priest να τα κάνουν αυτά. Όταν τ' ακούσω περισσότερες φορές θα βγάλω ασφαλέστερη γνώμη.
Και οι Lord of the Dance σπέρνουν!!!
O Lord of the Dance μίλησε! Τέλος.
Αυτά ξέρει αυτά λέει.
Στο θέμα μας. Το δισκάκι είναι καλό.
Κλασσικές δισολίες, φωνές Rob κλπ.
Τραγικό όμως όντως είναι το πλήθος των κομματιών που καταντά κουραστικό κάπως.
Χρειάζονται πολλές ακροάσεις για να απορροφήσεις όλα τα στοιχεία από 23 τραγούδια και 1:40 λεπτά μουσικής σε τελείως διαφορετικό στυλ από ότι μας έχουν συνηθίσει οι Priest. Γενικά ο δίσκος ξεκινάει πολύ καλά (Dawn of Creation, Prophecy) και τελειώνει το ίδιο καλά (Nostradamus, Future of Mankind) αλλά όπως είπε και ο rod κάνει μια τεράστια κοιλία αλλά δεν λείπουν και οι καλές στιγμές.. πχ Exiled, Death, Persecution.
7 καλά τραγούδια δεν είναι λίγα σε ένα δίσκο... αλλά είναι 7/23 και όπως είπε και ο rod αυτές οι εισαγωγές ΚΟΥΡΑΖΟΥΝ!!!
αλλά και πάλι πρέπει να το ακούσω αρκετές φορές ακόμα για τα τελικά μου συμπεράσματα.
@wise: Το Horror ήταν μεγάλη απογοήτευση.
@uncle+elric: Δεν είναι κακό αλλά δεν είναι αριστούργημα. Και μόνο το ότι κουράζει είναι ένδειξη αδυναμίας και μετριότητας.
egw mono se ena 8a sta8w, to painkiller o korufaios metal diskos ever??!!!!!!
apo pote exeis na akouseis metal (an exeis akousei pote)????
@OTP: Είναι ο δίσκος που δεν έχει ούτε μισή μαλακία μέσα, ούτε μια νότα παραπάνω, ούτε ένα λάθος, ούτε ένα ξενέρωμα. Απλά κορυφή.
Όσο για το εμπρηστικό σου σχόλιο απλά απαξιώ.
mallon tha xanasimfonisw me ton rod... ola ta tragoudia tou painkiller einai ena kai ena...
Δεν μπορεί να συγκριθεί όμως με το reload, έτσι φίλε OTP ?
an sas eixa mprosta mou 8a sas evaza sthn seira kai 8a sas xastoukiza. 2 kommatia a3izan apo ton disko, to night crawler kai to painkiller. meta fusika diaskeuasan oi Death to painkiller kai apo tote den antexw na to
3anakousw apo Priest opote emeine 1 kommati pou na a3izei ston disko.
Magkes einai concept o diskos kai xreiazontai ta interludes. Epos apo ta liga.
@Alex: Με την λογική σου concept=interludes.
Πόσους concept δίσκους θέλεις να σου πω που ΔΕΝ έχουν βαρετά interludes και είναι και καλύτερα από αυτό το "έπος"?
Maiden - 7th Son
Opeth - Still Life
Savatage - Streets: A Rock Opera
Grave Digger - Tunes Of War
Queensrÿche - Operation Mindcrime
Iron Savior - Iron Savior
.
.
.King Diamond, Gamma Ray, Haggard, Queensrÿche, Blind Guardian, Iced Earth κτλ κτλ κτλ
Πάντως μετά από 6 ακούσματα πρέπει να πώ ότι μ' άρεσε πάρα πολύ. Έχει κάποια πολύ δυνατά τραγούδια αλλά ναι, τόσα interludes κουράζουν λίγο.
Το artwork είναι ΦΑ-ΝΤΑ-ΣΤΙ-ΚΟ!! Δεν πρόλαβα να διαβάσω στίχους, αλλά με μια γρήγορη ματιά που έριξα στο βιβλιαράκι έπαθα την πλάκα μου.
Post a Comment