Το πρώτο θέμα σήμερα είναι το Rockwave και οι ζώνες τιμών των εισιτηρίων. Από την εικόνα 1 όσοι έχουν ξαναβρεθεί στην Μαλακάσα θα καταλάβουν που θα βρίσκονται ανάλογα με τα Euro που θα στάξουν στην “didi promotion & pimps”. 
Επόμενο θέμα είναι οι διαγραφές των contributors του MWOHMB στην αρχή κάθε μήνα. Ο κανονισμός αλλάζει στο NWOHMB και από εδώ και πέρα είναι υποχρεωτικό να γίνεται ένα post το μήνα από το κάθε μέλος. Οποιοσδήποτε θέλει να γίνει ή να ξαναγίνει contributor μπορεί να στείλει mail στο nwohmb@gmail.com για να μπει στην ομάδα ΑΛΛΑ θα πρέπει να ασχολείται (τουλάχιστον μια φορά τον μήνα) γιατί αλλιώς δεν τον χρειαζόμαστε μπορούμε και μόνοι μας να κοιτάμε.
Επειδή είναι η πρώτη φορά που αναφέρεται αυτός ο κανονισμός θα διαγραφούν όσοι δεν έχουν κάνει post τους τελευταίους 2 μήνες (είδατε καλοσύνη).
Last but not least, είναι το ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ που ετοιμάζουμε με τον uncle με αφορμή την μεγάλη εβδομάδα. Από την Μεγάλη Δευτέρα μέχρι και την Κυριακή του Πάσχα θα υπάρχει στο NWOHMB ένα metal post με μουσική «χριστιανικού» περιεχομένου (7 μέρες, 7 post δηλαδή). Για να μπείτε στο κλίμα από νωρίς, κατεβάστε το Fuck Me Jesus από τους Marduk…yes, we are godless bastards.
Είπα να κάνω νωρίς νωρίς το υποχρεωτικό μου post, ώστε να εξασφαλίσω από τώρα και για τον Απρίλιο τα προνόμια της συμμετοχής μου στο NWOHMB… ;-)
Σοβαρεύομαι, χωρίς να ρεύομαι.
Εμπνευσμένος από ένα παλιότερο post με τίτλο Blast from the past, μοιράζομαι με την υπόλοιπη ανθρωπότητα κομμάτια των 80’s που με έσπρωξαν στην τρυφερή ηλικία των 12 (περίπου) ετών στο βόρβορο της κολάσεως aka Hard Rock, Heavy Metal and not to be gathered (= και δε συμμαζεύεται).
Ναι, ποζεριές, αλλά είμαι και παραμένω posermaniac, όσο κι αν έχω προχωρήσει.
Bon Jovi - Blaze Of Glory
Guns 'n' Roses - You Could Be Mine
Alice Cooper - Bed Of Nails
Skid Row - Youth Gone Wild
Damn Yankees - High Enough
Queensryche - Take Hold Of The Flame
Poison - Unskinny Bop
Cinderella - Gypsy Road
Αυτά τα ολίγα...
*Ως αντίδραση στην αλλαγή του ονόματος των Rhapsody σε Rhapsody of Fire για τους γνωστούς λόγους, ακολούθησαν και η Nanowar και άλλαξαν το όνομα τους σε Nanowar of Steel.
Οι Nanowar είναι οι:
Gattopancer1666: Bass
Uinonaraider: Drums
Baffo: Nothing
Potowotominimak: Voice
Abdul: Guitar
Κυκλοφορίες:
True Metal Of The World (2003)
Triumph of True Metal Of Steel (2003)
Other Bands Play, Nanowar Gay (2005)
Made in Naples (2007)
2πλό Live/Best/Unreleased Tracks
Όποιος είναι αρκετά true μπορεί να τους δει και Live στην Αθήνα στις 31.5.07 στο Underworld, υπο την αιγίδα της "The Power of the Power of the Power of the Great Sword Tour 2007".
Δείγματα:
powered by NWOHMB
UPDATE
Οι Emperor προέρχονται από το Telemark της Νορβηγίας. Είναι γνωστοί σαν
Το 1999 το συγκρότημα συμμετέχει σε περιοδεία στη Ευρώπη σαν special guests στους Morbid Angel,ενώ είναι headliners στην περιοδεία τους στις Η.Π.Α. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου κυκλοφορουν το live album & full-length DVD, "Emperial Live Ceremony".
"The Emperor is dead, long live the Emperor"
Beyond that, the future, as ever, is a mystery waiting to be unravelled…
Discography:
"Emperor"
"In the Nightside Eclipse"
"Reverence"
"Anthems to the Welkin at Dusk"
"IX Equilibrium"
"Emperial Live Ceremony"
"Prometheus – the Discipline of Fire and Demise"
"Scattered Ashes – a Decade of Emperial Wrath"
Official Line Up:
Ihsahn
Samoth
Trym
Empty
Το 1985 ο κιθαρίστας Chris Ingles καθώς και ο Brendt Allman γίνονται μέλος των Sorcerer. Με τον John Cooney στα τύμπανα, άρχισαν οι επαφές με τη μικρή δισκογραφική εταιρεία MAGNA CARTA για την πραγματοποίηση του πρώτου δίσκου. Εν τω μεταξύ ο Ron Evans εγκαταλείπει την μπάντα λόγω διαφορετικού μουσικού γούστου από το υπόλοιπο συγκρότημα και επίσης οι Sorcerer μετονομάζονται σε Shadow Gallery.
Η ηχογράφηση του πρώτου 8-track demo είναι πλέον πραγματικότητα και το συμβόλαιο με τη MAGNA CARTA έρχεται στις 23 Αυγούστου του 1991.
Την ίδια περίοδο γίνονται διαπραγματεύσεις για το πρώτο tour, το οποίο θα γινότανε στην Ιαπωνία. Τελικά, η περιοδεία δεν έγινε αλλά στο συγκρότημα προστέθηκε ο κιθαριστας και πληκτράς Gary Wehrkamp, ο οποίος αρχικά ήταν session μουσικός για τα live και μετά έγινε μόνιμο μέλος (Μάρτιος 1993).
Shadow Gallery: Darktown
Carved In Stone: Cliffhanger
Tyrrany: Stiletto In The Sand, War For Sale, New World Order
Legacy: Legacy
Room V: The Archer Of Ben Salem
If someone tells me that Chinese Democracy is a fact and not just something “to wait for” I would probably go home and pack so I can visit the great Asian country because that is more probable to happen than the release of the long expected album by Guns’N’Roses.
A few days ago I read in gunsnroses.com “all of the recording for the album has been completed” but “there is no official release date, as the band is currently mixing”.
So, for all of you out there who cannot wait for the official release of the album someone, somehow, has collected some of the songs that “His Highness” Axl wrote/recorded in the past years (and leaked on the net) and made a compilation which I like to call Chinese Democracy (BETA)…enjoy.
Click here for more information on the “not so soon to come” album.
Χώρος: Το venue άλλαξε μια εβδομάδα πριν τη συναυλία, δικαίως, όπως αποδείχθηκε, αφού το κλειστό του Ελληνικού ήταν φουλ γεμάτο. Σύμφωνα με το site του συγκροτήματος η συναυλία ήταν sold out και αυτό είδα κι εγώ την Κυριακή. Πολύ καλός χώρος, δίνει τη δυνατότητα σε όλους, όπου κι αν κάθονται, να έχουν καθαρή εικόνα προς τη σκηνή. Το πρόβλημα (όπως και σε όλες τις εν Ελλάδι συναυλίες) ήταν για άλλη μια φορά το parking, αφού, ναι μεν υπήρχε χώρος λόγω του αεροδρομίου, όμως δεν υπήρχε καμία οργάνωση και ο καθένας πάρκαρε στην κυριολεξία όπου και όπως γούσταρε. Η συναυλία τελείωσε στις 23:00 και ήμουν στην Ποσειδώνος (που απείχε από το αυτοκίνητό μου πέντε λεπτά με τα πόδια) ύστερα από μία ώρα. Απαράδεκτο.
Ώρες έναρξης: Τηρήθηκαν όπως αναμενόταν. Η Lauren Harris βγήκε στη σκηνή στις 19:50 και οι Maiden στις 21:15.
Support: Αθάνατο βύσμα, η κόρη του Steve Harris ήταν η ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς. Πολύ καλή φωνή και πολύ καλή και η μουσική της, αν και δεν ήταν το απαραίτητο σκληρό support που θα περίμενε κάποιος για τους Maiden. Λαμβάνοντας, όμως, υπόψιν τα support που έχουμε κατά καιρούς δει, τα οποία εν πολλοίς ήταν απαράδεκτα, η Lauren ήταν ένα πολύ ευχάριστο άνοιγμα σε μια μεγαλειώδη βραδιά.
Main Act: Έχοντας βγάλει ένα «περίεργο» album χωρίς τα ιδιαίτερα συναυλιακά τραγούδια, οι Iron Maiden έδειξαν ότι είναι το απόλυτο συναυλιακό συγκρότημα, καθώς κατάφεραν να ξεσηκώσουν τον κόσμο με τραγούδια που δεν είναι «ξεσηκωτικά». Ποιος θα μπορούσε να συγκρίνει το Different World με τραγούδια όπως τα Aces High, Be Quick Or Be Dead ή Wicker Man για άνοιγμα συναυλίας; Και όμως οι Maiden τα υποστήριξαν περισσότερο από όσο μπορούσαν. Φυσικά εννοείται ότι ο χαμός έγινε με το που έπαιξε το πρώτο κλασικό τους τραγούδι, Wrathchild.
Setlist: Different World, These Colors Don’t Run, Brighter Than A Thousand Suns, Wrathchild, The Trooper, The Reincarnation of Benjamin Breeg, For The Greater Good Of God, Number Of The Beast, Run To The Hills, Fear Of The Dark, Iron Maiden. Encore: Two Minutes To Midnight, The Evil That Men Do, Hallowed Be Thy Name.
Μάλλον χορταστικό το κρίνω. Δε μπαίνω στη διαδικασία να πω τι έλειπε, γιατί το προτεινόμενο setlist θα ήθελε τρίωρο και βάλε. Γενικά είναι πολύ θετικό να παίζουν οι Iron Maiden για μία ώρα και 45 λεπτά.
Τι κρατάω: Το απίστευτο stage show με τη σκηνή να μετατρέπεται σε ένα τεράστιο άρμα μάχης στο Iron Maiden.
Τον Bruce να κάθεται στα ηχεία και να μη μπορεί να μιλήσει, ακούγοντας τον κόσμο να φωνάζει «Οέ οέ οέ οέ, Maiden, Maiden» για δέκα λεπτά.
15-17.000 κόσμο να τραγουδάει το Happy Birthday στον Steve Harris που τη Δευτέρα έκλεισε τα 49 του χρόνια.
Τι πετάω: Τον Bruce να μπαίνει λίγο πιο νωρίς σε ένα ρεφραίν του Brighter Than A Thousand Suns (δεν είχε τελειώσει στο σόλο ακόμα).
Τον κάκιστο ήχο στην αρχή, αφού ο Bruce δεν ακουγόταν σχεδόν καθόλου. Το πρόβλημα έφτιαξε από το δεύτερο κουπλέ του These Colors Don’t Run, δηλαδή από το δεύτερο τραγούδι. Θα μπορούσα να το συγχωρήσω σε οποιουσδήποτε, όχι, όμως, στους Iron Maiden. Τουλάχιστον με αποζημίωσαν στη συνέχεια.
Το στρίμωγμα στο τέλος της συναυλίας, προσπαθώντας να φύγουμε με τη μέθοδο «πατείς με, πατώ σε». Αν γινόταν ένας πανικός εκεί και ένα ποδοπάτημα, ποιος θα είχε την ευθύνη;
Εν κατακλείδι: Το χάρηκα, αν και ο δίσκος μου είχε αφήσει ερωτηματικά στην αρχή. Μπορώ να πω ότι ήταν μια συναυλία που θα θυμάμαι για καιρό μετά και που σίγουρα δεν είχε το διαδικαστικό χαρακτήρα που είχαν άλλες συναυλίες που έχω δει (βλ. WASP). Φυσικά οι δύο μπάντες δε συγκρίνονται μεταξύ τους, όμως αυτούς έχω πιο πρόσφατους.
Πρόλογος:
Εισητήριο: 10Ε
Main Act: Πράσσειν Άλογα
Support : Πέτρος Ζελελίδης & Πρίσμα, Κώστας Τηλαβερίδης
Location: 9/3/07 @ Ξυλουργείο Μύλος, Θεσσαλονίκη (Έναρξη 21:30)
Main Event:
Μετά από μια γρήγορη αλλαγή των οργάνων και ρυθμίσεων ανέβηκαν οι Πρίσμα. Και όπως είχα πει και σε παλιότερο ποστ, τα παιδιά γαμάνε. Καλοπαιγμένο ελληνικό ροκ δεύτερης γενιάς με κομμάτια ανεβαστικά και catchy στο αφτί, μια εναλλαγή από γρήγορα και πιο slow Κομμάτια, μαζί με ένα γλυκό πάντρεμα με διασκευές από ξένες επιτυχίες. Highlight για μένα ήταν οπωσδήποτε το εναρκτήριο κομμάτι "Κράτα με Ψηλά". Τα άλλα κομμάτια του 45λεπτου σετ ήταν τα: "Ζηλεύει η Ζωή", "Φοβάμαι", "Hush (Deep Purple)", "Keep on Rocking in a Free World (Neil Young)", και 2-3 που μου διαφεύγουν τώρα. Ιδιαίτερη όμως αναφορά θα κάνω στον Κώστα Ταλταμπάνη, το μπάσο της μπάντας (και στους Πράσσειν Άλογα) ο οποίος χειριζόταν άψογα τις 6 χορδές (αν έπαιζε και metal θα έλεγα "great axe of death" αντί για μπάσο), και παράλληλα γέμιζε με αρμονία τα δεύτερα φωνητικά..Για την ιστορία, Οι ΠΡΙΣΜΑ είναι:
Πέτρος Ζελελίδης - Φωνή
Κώστας Ταλταμπάνης – Μπάσο
Χρήστος Τατόγλου - Πλήκτρα
Νίκος Πολυχρονίδης – Κιθάρα
Φώτης Τσακιρίδης - Τύμπανα
Rock On Guys!!
Οι Maiden μετακομίζουν στο γήπεδο μπάσκετ του Ελληνικού (χωρ. 10000) λόγω μεγάλης ζήτησης των εισιτηρίων. Οπότε αν με το καλό κατεβείτε Αθήνα να έχετε το νου σας...
Οι Nightwish ανακοινώνουν επισήμως στις 30/5 την αντικαταστάτρια της απόλυτης θεάς Tarja Turunen. Αν βέβαια δεν κάτσει στον Τuomas τους επόμενους μήνες τη βλέπω κι αυτή να παίρνει πόδι...
Οι HammerFall από την άλλη δίνουν πόδι στον μπασίστα και ιδρυτικό μέλος Magnus Rosén, γεγονός που συμβαδίζει με την καθοδική πορεία τους, η οποία ξεκίνησε μετά το υπέρτατο Crimson Thunder. Θα μας λείψει το ποζεριλίκι σου Magnus...
Οι true metallers Manowar συνεχίζουν να εντυπωσιάζουν με την μοναδική τους ικανότητα να βγάζουν κάθε φορά χειρότερο δίσκο από το προηγούμενο, χωρίς εξαίρεση. Συγκρίνετε το Into Glory Ride με το Kings of Metal και το Kings of Metal με τον τελευταίο Gods of War. Όσο και να προσπάθησαν οι Turilli - Staropoli να μάθουν κλασική μουσική στο αφεντικό τους (μήπως ήταν και όρος του συμβολαίου ;), απέτυχαν οικτρά. Δίνω πάσα στον θείο για μια ολοκληρωμένη δισκοκριτική (αν αντέξει να ακούσει το δίσκο)...
Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι έχετε δει τις εικόνες του Μπομπ Σφουγγαράκη ως Eddie.
Αποτελεί, πιστεύω, άξιο απορίας το ποιος διεστραμμένος κάθησε και καταπιάστηκε με το εγχείρημα αυτό, αν και πιστεύω ότι το γελαστικό της υπόθεσης δεν είναι τόσο ο Μπομπ ως Eddie όσο οι παραποιημένοι τίτλοι των άλμπουμ των Iron Maiden.
Μερικά παραδείγματα: Sponges High, Dance Of Sponge, Fear Of The Sponge, Powersponge, The Sponge-Factor κ.α.
Όποιος δεν έχει δει τα εν λόγω εξώφυλλα μπορεί να το κάνει σε αυτό το site. Τα καλά, όμως, δε σταματάνε εδώ. Στην ίδια ιστοσελίδα μπορείτε να φτιάξετε και το δικό σας SpongeEd. Οι επιλογές που έχετε δεν είναι πολλές, αλλά εγώ έφτιαξα αυτό που βλέπετε στην ως άνω φωτογραφία.
Πιστεύω, πάντως, ότι ο Μπομπ Σφουγγαράκης, λόγω της αμφίεσής του, θα μπορούσε να φτιάξει μια πολύ καλή καρικατούρα του Angus Young.
Καλό Σ/Κ σε όλους.
[update]
Καταρχήν καλησπέρα και καλό μήνα. Δεν νομίζω ότι έχει αναφερθεί και για αυτό είπα να κάνω την αρχή. Ο λόγος για το Metal Festival που θα γίνει στις 20,21 και 22 Ιουλίου στην Ξάνθη. Μερικά ονόματα απο αυτά που έχουν ήδη κλείσει είναι Rage,Orphaned Land,Primordial,The Haunted,Destruction,Leave's Eyes κλπ. Το φεστιβάλ είναι τριήμερο και η μια μέρα κοστίζει 25€,ενώ αν κάποιος ενδιαφέρεται και για τις 3 μέρες η τιμή ποικίλει αναλόγως με την ημερομηνία που θα το αγοράσει. Για περισσοτέρες πληροφοριές για όποιον ενδιαφέρεται εδώ.
Πολλοί φαντάζομαι θα έχετε αναρωτηθεί πως θα ακουγόταν ένα τραγούδι αν το ερμήνευε κάποιος άλλος καλλιτέχνης. Οι διασκευές είναι αναπόσπαστο κομμάτι της μουσικής βιομηχανίας όπως ο κρόκος από το αυγό, η βλακεία από τις ξανθιές και το παπάκι με φουλάρι από τους κάγκουρες.
Τόσα χρόνια έχουν ακούσει τα αυτιά μας χιλιάδες μαλακίες από wannabes που εκμεταλλεύονται την μουσική ιδιοφυΐα κάποιον καλλιτεχνών για να κάνουν καριέρα. Οι δίσκοι-αρπαχτές βαπτίζονται, “Klain Main sings Skordopoutsoglou”, “Black Metal Bands Goes To Broadway” και τα ζώα (εμείς) πρέπει να τρέξουμε να τις αγοράσουμε κιόλας.
Σήμερα όμως θα σας προτείνω έναν δίσκο που αποτελεί την εξαίρεση στον άγραφο αυτό κανόνα. Όταν οι δισκογραφικές εταιρείες θέλουν και να βγάλουν λεφτά και να μας δώσουν κάτι καλό, συγκεντρώνουν προσωπικότητες όπως Bruce Dickinson, Rob Halford, Sepultura, Faith No More, Type O Negative κ.α. τους βάζουν με το ζόρι (δεν τους χάλασε) να διασκευάσουν Black Sabbath και κυκλοφορούν ένα αριστούργημα.
Όσοι δεν έχετε ακούσει το Nativity In Black – A Tribute To Black Sabbath (1994) μην στεναχωριέστε, αυτή είναι (ήταν) η μεγάλη σας ευκαιρία.
Update:
έρχομαι να συμπληρώσω το post του RoD, και παραθέτω δίπλα το Nativity in Black II - A Tribute to Black Sabbath (2000) για σας (αργήσατε), με κομμάτια από Megadeth, SoaD, Statix X, Godsmack, Machine Head κ.α. Οι συλλογή ρίχνει ενα διαφορετικό φως στα γνωστά τραγούδια μια και τα γκρουπάκια είναι πιο προχωρημένα ως προς τις αντιλήψεις της μουσικής σκηνής. Enjoy.
