N.W.O.H.M.B.

1. DILINGER ESCAPE PLAN “Ire Works”

2. MACHINE HEAD “The Blackening”

3. THE OCEAN “Precambrian”

4. EVERY TIME I DIE “The Big Dirty”

5. AS I LAY DYING “An Ocean Between Us”

6. BARONESS “The Red Album”

7. PELICAN “City Of Echoes”

8. DARK TRANQUILLITY “Fiction”

9. PORCUPINE TREE “Fear Of A Blank Planet”

10. THROWDOWN “Venom & Tears”

11. DARKEST HOUR “Deliver Us”

12. HIGH ON FIRE “Death Is This Communion”

13. PARADISE LOST “In Requiem”

14. MINISTRY “The Last Sucker”

15. SERJ TANKIAN “Elect The Dead”

16. CHIMAIRA “Resurrection”

17. NEUROSIS “Given To The Rising”

18. AKERCOCKE “Antichrist”

19. ROTTING CHRIST “Theogonia”

20. ARCH ENEMY “Rise Of The Tyrant”

Άντε και του χρόνου...

Άκουσα ότι κάποιοι εκ των σεβαστών ομοϊδεατών συχνάζουν σε τσέχικη μπυραρία στη Θεσσαλονίκη.

Ως προς αυτό, έχω να καταθέσω ότι η μοναδική μου σχετική εμπειρία είναι ένα τσέχικο εστιατόριο πίσω από το κτήριο της Γενικής Ασφάλειας στην Αθήνα (δεν κάνω πλάκα…), το οποίο είναι πολύ καλό, αλλά δε θυμάμαι το όνομά του.

Επειδή, όμως, αυτή μου η εμπειρία σας είναι λίγο πολύ αδιάφορη, έχω και κάτι άλλο να καταθέσω κι αυτό είναι το Corrida των Kabat. Οι Kabat είναι μία τσέχικη μπάντα, την οποία ανακάλυψε ένας φίλος που πήγε Τσεχία (τον μισώ) και άκουσε τα τραγούδια σε ένα βενζινάδικο. Ρώτησε τον βενζινά περί τίνος πρόκειται και… βουαλά metalheadz, ασχοληθείτε με κάτι που μουσικά τουλάχιστον αξίζει.

Οι στίχοι του Kabat ασχολούνται με το πρόβλημα της ανθρώπινης ύπαρξης και πόσο αυτή μπορεί να επηρεάσει έναν κοκκινομάλλη πλασιέ βιβλίων, ο οποίος έχει ως χόμπι το να ντύνεται νάνος και να παίζει μαντολίνο κάτω από την ημισέληνο. Μαλακίες λέω, από τους στίχους δεν καταλαβαίνω το Χριστό μου, όμως είμαι σίγουρος ότι το LyricsFinder11 v1.1 θα έχει και επιλογή μετάφρασης στίχων…

Όσα και να γράψω εγώ για το μεγαλύτερο heavy metal συγκρότημα όλων των εποχών δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι σε μερικά χρόνια από τώρα θα διηγούμαστε στα παιδιά μας ότι προλάβαμε και τους είδαμε έστω και μια φορά live.

Πόσο μάλλον όταν αυτό το live θα περιλαμβάνει, αποκλειστικά, κομμάτια από τα θρυλικά tours του '84-'87. Η ευκαιρία είναι once in a lifetime. Όπως και στο The Early Days tour, όπου ακούσαμε on stage κομμάτια όπως "Prowler", "Phantom of the Opera" και "Where Eagles Dare", έτσι και τώρα θα έχουμε την τιμή να απολαύσουμε ζωντανά το "Powerslave", μακάρι το "Rime of the Ancient Mariner" και το "Loneliness of the Long Distance Runner" και, αν γίνει το θαύμα, το "Alexander the Great". Περισσότερα για το tracklist θα μάθουμε όταν αρχίσει η περιοδεία την 1/2/08 στην ... Ινδία !

Εισιτήρια βλέπω πως πουλάνε εδώ. Δεν πρόκειται να σχολιάσω τις τιμές της DidiΜusic γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση (για μένα τουλάχιστον) money is no object. Επειδή το sold out είναι θέμα χρόνου πάρτε τις αποφάσεις σας. Στην ανάγκη νοικιάζουμε και ένα minibus για Μαλακάσα...

Πριν λίγο γύρισα ποδαράτος απ' την Υδρόγειο κι είμαι έτοιμος να γράψω για το πρώτο μου live!!

Πρώτ' απ' όλα να πώ ότι βίντεο και φωτογραφίες δεν έχει γιατί το κινητό μου δεν αξίζει μία για τέτοια πράγματα. Με το ζόρι φαινόταν η σκηνή. Τέλος πάντων. Πάμε παρακάτω.

Το live ξεκίνησαν οι Αθηναίοι Nyne οι οποίοι παίζουν industrial black metal. Μ' άρεσαν αν και τα φωνητικά ήταν ΤΙΓΚΑ στα εφέ και γινόταν αρκετή φασαρία. Ο drummer τους τα ΕΣΠΑΓΕ και ήταν γαμάτος. Δυνατό χτύπημα και μαζί με τα keyboards ήταν για πολύ headbanging. Επίσης μ' άρεσε τ' ότι σε κάθε break (είτε μες στα τραγούδια είτε στις εναλλαγές των κομματιών) έμεναν ακίνητοι σαν αγάλματα. Είχε φάση. Καλή απόδοση αν και πολλές φορές όπως είπα ήταν σκέτη φασαρία.

Μετά μπήκαν οι Πολωνοί Atropos. Σε μένα φάνηκαν σα blackened heavy metal αν και στο myspace τους λένε death/progressive/black. Αυτοί ειδικά μ' άρεσαν πάρα πολύ και θα ψάξω να βρω δουλειές τους. Οι κιθάρες τους ήταν κορυφαίες κι ο lead κιθαρίστας έκανε ωραία solo. Έπαιζαν δυνατά και καθαρά κι ο drummer έδωσε ρέστα. Αυτός ήταν ακόμα καλύτερος απ' τον Tarok των Nyne. Credits στον τραγουδιστή/μπασίστα που μας ευχαριστούσε στα ελληνικά.

Μετά από μια μεγάλη διακοπή (απ' ό,τι άκουσα πρέπει να είχε πρόβλημα το μπάσο) μπήκαν οι Ravencult. Αυτοί παίζουν κλασικό black metal. Αν κι αυτό το είδος δεν είναι και το καλύτερό μου, τούς γούσταρα γιατί είχαν πολύ ρυθμό στη μουσική τους. Μου θύμισαν αρκετά τους Darkthrone του The Cult is Alive. Βέβαια σε κάποια φάση η μέση μου με πέθαινε, οπότε την έκανα για λίγο έξω να τη φτιάξω. Και πάλι μου έκανε εντύπωση ο drummer γιατί ήταν ακόμα καλύτερος απ' τους προηγούμενους, πιο δυνατό παίξιμο κι αρκετό groove. Επίσης πολύ ωραίες κιθάρες.

Η αλήθεια είναι ότι στα support συγκροτήματα ο κόσμος δε συμμετείχε και πολύ. Μόνο σε 2-3 κομμάτια των Atropos το κοινό ήταν εκδηλωτικό. Στους Nyne ειδικά οι περισσότεροι ήμασταν ακίνητοι. Θα μου πεις ίσως ο κόσμος να μην ήξερε τα τραγούδια (εγώ τουλάχιστον δεν ήξερα κανένα απ' τα support). Λογικό.

Και πάμε στο κυρίως πιάτο. Rotting Christ κυρίες και κύριοι. Ήρθαν-Έπαιξαν-Γάμησαν. Ήταν απίστευτοι ρε σεις. Έπαθα πραγματικά την πλάκα μου. Ακούγονταν καλύτεροι απ' τα στούντιο τραγούδια. Βαριές κιθάρες, βαρβάτο μπάσο και σφυροκόπημα απ' τα τύμπανα. Πραγματικά δεν έχω λόγια για να περιγράψω των live των Σαπιόχριστων. Ο Σάκης είναι κορυφαίος frontman και κάνει τον κόσμο ό,τι θέλει. Περιττό να πώ ότι σ' όλα σχεδόν τα τραγούδια που έπαιξαν το κοινό κοπανιόταν ανελέητα. Τουλάχιστον μέχρι τη γραμμή που ήμουν εγώ - στη μέση, πιο πίσω δε ξέρω τί έκαναν.

Δε θυμάμαι όλα τα τραγούδια που έπαιξαν αλλά θα πώ όσα μου 'ρχονται. Ξεκίνησαν με τον Fifth Illusion. Archon, King of a Stellar World, Corronation of the Serpent, In Domine Sathane, Keravnos Kivernitos, Enuma Elish, Non Serviam, Athanatoi Este, άλλα δύο απ' το Triarchy of the Lost Lovers. Αυτά θυμάμαι. Με λίγα λόγια killer playlist ακόμα και μόνο μ' αυτά που ανέφερα.

Εν ολίγοις, το παρθενικό μου live στέφθηκε μ' απόλυτη επιτυχία. Οι Rotting Christ (για τους οποίους πήγα) αποδείχθηκαν τέλειοι και με κορυφαία απόδοση και τα support έπαιξαν πολύ καλά. Αν ήξερα τα τραγούδια τους θα συμμετείχα περισσότερο αλλά τί να κάνουμε. Αυτό που μ' εξέπληξε (θετικά) είναι ότι ο ήχος ήταν πολύ καλός (μ' εξαίρεση μια καφρίλα στα εφέ των Nyne) και δε σε κούραζε. Ναι ΟΚ, εννοείται πως βουίζουν τ' αυτιά μου αλλά σε καμιά περίπτωση δε χρειάστηκε να βγώ έξω λόγω πονοκεφάλου ή ζαλάδας. Βγήκα για να πάρω αέρα και να σιάξω μέση.

Στο επόμενο live που θα πάω (Kamelot-Firewind) το Μάρτιο, ελπίζω πως δε θα χρειάζεται να φοράω το βαρύ μπουφάν που φορούσα σήμερα και θα 'μαι περισσότερο εκδηλωτικός.

Όσοι δεν ήρθατε πραγματικά χάσατε. Ήταν απίθανη βραδιά. Οι Rotting Christ είναι γαμάτοι και μας έσφαξαν όλους μαζί με την κορυφαία συναυλία που έκαναν.

Μη τυχόν κι αρχίσετε να χώνετε για την έλλειψη φωτο-βίντεο. Πρώτο μοu live είναι κι ήθελα να δώ και ν' ακούσω τα πάντα.

Holy Shit!!! Μόλις μπήκα στο site των Iced Earth και διάβασα ότι ο Barlow επέστρεψε!!! Ναι ρε γαμώ!!! Επιτέλους.!!!

Θα τραγουδήσει λέει στο δεύτερο μέρος του Framing Armageddon. Τώρα αυτό δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό... Θέλω να πώ, το πρώτο μέρος με τον Ripper και το δεύτερο με τον Barlow;;; Όπως το κόβω, αργότερα μπορεί να ξαναβγάλουν το Part1 με τα φωνητικά του Barlow...

Απ' ότι φαίνεται ο Schaeffer σχόλασε τον Ripper για τα καλά. Αυτό φαίνεται κι απ' το κείμενο αφού αναφέρεται στον Ripper μόλις σε δύο γραμμές.

Τί να πώ πάντως... Σε συνεντεύξεις του Schaeffer που έχω διαβάσει, όλο έλεγε ότι με τον Ripper τα πάνε τέλεια, η ατμόσφαιρα είναι γαμάτη... Αλλά μάλλον οι πωλήσεις του Framing Armageddon δεν πήγαν και τόσο καλά και θέλει τώρα στο δεύτερο μέρος να τις ανεβάσει.

Anyway, η ολοκληρωμένη ανακοίνωση στο IcedEarth.com.

Απέκτησα και αυτήν την εμπειρία λοιπόν και έχω να πω πως ο OTP είχε δίκιο που μου 'λεγε ότι είναι εμπειρία ζωής. Το live έλαβε μέρος στο Nöjesfabriken (εργοστάσιο διασκέδασης) ένα συναυλιακό χώρο σύχρονο, οργανωμένο που καμιά σχέση δεν έχει με αυτά που είχα συνηθίσει στην Ελλαδίτσα μας. Οι Motörhead respect, παίξαν περίπου δύο ώρες, ο ήχος πολύ καλός κλπ κλπ...τα λόγια μου περιττά. Το ωραίο είναι ότι όταν πήγα να πάρω εισητήρια, τρείς εβδομάδες πριν το live, είχαν τελειώσει...η απογοήτευση μου τεράστια, μέχρι που την προηγούμενη παρασκευή στο πρωινό μας διάλειμμα για καφέ στη δουλειά, ανοίγω την τοπική εφημερίδα και πέφτει το μάτι μου σε μια επικεφαλίδα: 100 εισητήρια επιπλέον διαθέσιμα απο τις 10.00 το πρωί. Ας είναι καλά ο επιμελητής μου που μου έδωσε άδεια πρωινιάτικα για να στηθώ στη ουρά και να πάρω το precious. Τέλος καλό, όλα καλά. Tιμή: 400 SEK (42.621 euro περίπου)