πραγματικά δεν ξέρω από που να αρχίσω, ακόμα και τώρα σχεδόν 18 ώρες μετά το live είμαι ακόμα κάτω από την επιρροή της μαγείας που εισέπραξα εχτές. Έχω πάει σε συναυλίες από σχεδόν όλα τα είδη της metal, αυτό που πέρασε εχτές από το κορμί μου ήταν πρωτόγνωρο για μένα. Ένας απίστευτος οργασμός συναισθημάτων. Όποιος δεν ήρθε χτες, έχασε πολλά γιατί και τα λόγια είναι λίγα και αποτυπωμένα νεκρά πάνω στο λευκό φόντο.
Ένα μήνα τώρα με βασάνιζε το θέμα των Haggard, γιατί αρχικά είχαν ανακοινώσει στο site τους ότι θα έπαιζαν Θεσσαλονίκη, μετά ακυρώθηκε, και τελικά τις τελευταίες μέρες έγινε γνωστό ότι τελικά θα έρθουν. Ένα βάρος φάνηκε να φεύγει από πάνω μου, μιας και περίμενα να τους δω ζωντανά από το 1997, και ανταμείφθηκα πλήρως.
Γνωρίζοντας ότι οι πόρτες θα άνοιγαν στις 20.30, έφτασα 21.10 έχοντας στο νου ότι και να έχανα το support δε μου καιγόταν καρφί. Αλλά τελικά αποζημιώθηκα και για αυτό. Όσο περιμέναμε να ανοίξουν οι πόρτες, εγώ και οι υπόλοιποι, ήτοι: RoD, Χ, Μπίλλης νιώθαμε στην πλάτη μας ματιές σαν μαχαιριές, που τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν ο Elric ο οποίος μας βρήκε μέσα στο μεταλλοτσούρμο (δυστηχώς η W@bbs δεν μας βρήκε, αλλά θα έχει και άλλες ευκαιρίες, χαχαχα).
Οι πόρτες άνοιξαν 21.30 και είδα και το support τους οποίους αγνοούσα ως τώρα αλλά τελικά μου άρεσαν (ίσως γιατί ήμουν ο μόνος που καταλάβαινα τους στίχους ή αν θέλετε γιατί ήταν συντοπίτες μου από την παλιά πατρίδα). Το όνομα τους Remember Twilight. Μια μίξη από goth/medieval/doom/folk/metal, κάτι σαν Skyclad αλλά πιο σκληροί και πιο γρήγοροι. Έπαιξαν 5-6 τραγουδάκια και δυστυχώς έπρεπε να κατέβουν για το main act.
Intermezzo 20 λεπτών για soundcheck (ξανά). Κλασσικός ανεφοδιασμός της μπύρας, τσιγάρα, smalltalk μιζέριας για τις δουλειές μας κλπ.
....και ήρθε η στιγμή που τόσα χρόνια περίμενα. Haggard Live!!!! \m/\m/. Τέλος. Δεν περίμενα βασικά τόσο καλό και καθαρό ήχο, ιδίως με 10 διαφορετικά όργανα στη σκηνή (εντάξει να πούμε και του στραβού, πως σε κανα 2 στιγμές μικροφώνιζε λίγο, αλλά οκ). Θα μπορούσα να πω πως έπαιζε cd αλλά η φωνή του Asis ζωντανή είναι καλύτερη. Αλλά ο τύπος είναι μάγος σε αυτό που κάνει!!! σε κάθε λέξη ή και ψίθυρο ακόμα καταλάβαινες την αρμονία που διέπει αυτόν, τις νότες και τους στίχους. Ένα βάλσαμο στο αυτί και την ψυχή. Και χωρίς να θέλω να στερίσω από κανέναν την υστεροφημία τους, όλοι τους ήταν υπέροχοι. Τα έδωσαν όλα και κυρίως η επαφή με το κοινό ήταν θαυμάσια.
Το playlist κάλυπτε όλες τις δισκογραφικές τους δουλειές, και ακούστηκαν κομμάτια όπως τα:
The Origin - Tales of Ithiria, Upon Fallen Autumn Leaves, Herr Manelig, The Observer, Awaking the Centuries, The Final Victory, Statement zur Lage der Musica, In a Fullmoons Procession, Prophecy Fulfilled and the Dark Night Entered, De la Morte Noir, The Day as Heaven Wept και το In a Pale Moons Shadow (και σίγουρα αρκετά ακόμα που πλέον δε θυμάμαι).
Βασικά το μυαλό μου έχει αδειάσει τώρα, και έχει γεμίσει με διάφορες εικόνες και συναισθήματα καθώς έβαλα να παίζει μερικά κομμάτια Haggard στο player, αλλά φαντάζομαι το ότι θα με συμπληρώσουν και οι υπόλοιποι παρόντες.
Κρατάω μόνο την υπόσχεση του Asis για γρήγορη επιστροφή στην metalοπόλη μας (και ελπίζω να μην είναι μόνο λόγια του αέρα και τις στιγμής)
\m/ Hailz
Post Scriptum:
Ενα μεγάλο thanks στον Βαγγέλη, που κατάφερε να τους φέρει τελικά \m/\m/
Σκατά στην Didi και το ίδιο και στους ιθύνοντες της πόλης μας που έχουν μέγαρο μουσικής μόνο για μαλακίες και αρπαχτές άλλου είδους Fuck Off.
Update:και για να δακρύσουν αυτοί που δεν ήρθαν behold
