Από την στιγμή που ο OTP φοβάται μην χαλάσει το image του θα το κάνω εγώ το ποστ για την Eurovision.
Λοιπόν φίλοι μου, την ώρα που κάποιοι σκέφτονται κάθε χρόνο ποιο popάκι ή κωλαράκι να στείλουν, οι φίλοι μας οι Φιλανδοί γράφουν στα παπάρια τους όλο τον κόσμο και πηγαίνουν για να διασκεδάσουν ροκάροντας. Το Missa Miehet Ratsastaa είναι στα Φιλανδικά (για να μην καταλαβαίνει κανένας τίποτα) και είναι ένα πολύ μέτριο (να μην πω άθλιο) hard rock/metal τραγούδι. Το θέμα είναι ότι δεν φοβούνται να παρουσιάσουν κάτι διαφορετικό αφού για πανηγύρι πρόκειται ενώ οι δικοί μας είναι κολλημένοι στα μίνι και στα αδερφάτα.
Ποίος άλλος έχει να πει κακό λόγο για τους ΘΕΟΥΣ?
Posted by
originaltaxoparei
on Tuesday, March 25, 2008
Επειδή το τελευταίο καιρό ο RoD ήταν βλάσφημος απέναντι στους ΘΕΟΥΣ αποφάσισα να του διδάξω ένα μάθημα το οποίο έγραψα και σε video για να παραδειγματίσω και τους υπόλοιπους απο εσάς....
το νου σας λοιπόν
ανταποδίδω με αυτό τον τρόπο το αφιέρωμα του OTP, και κατ' επέκταση θέλω να δείξω στην υπόλοιπη κοινωνία τι έχει χάσει, να θυμηθούν οι παλιοί και να ζηλεύουν οι νέοι, καθώς να αποδώσω τιμές και στους ένδοξους αυτούς μαχητές.
Παρακάτω θα δείτε το υπερσπάνιο Promo Video της μιας και μοναδικής αλκοολικής ομάδας ποδοσφαίρου που πάτησε και κατέκτησε τον πλανήτη; "The Drink Team". Την ομάδα που για 2 χρόνια (2004 & 2005) έσπειρε τον τρόμο και τον πανικό στους αντιπάλους της, την ομάδα που φοβήθηκαν αρκετοί, ακόμα και ο ίδιος ο Θεός (του Ave), την ομάδα που δεν μάσησε να παίξει με -3 βαθμούς κελσίου και άλλη φορά υπό καταρρακτώδη βροχή, τους παίκτες που όσο καλοί ήταν στο μπαρ ήταν και στο γήπεδο.
Ιστορία:
Η ομάδα ξεκίνησε ως αστείο, πίνοντας μπύρες στο Rock Bar "The Wall" (R.I.P), και σαν επέκταση των χόμπι που ως τότε είχαμε δηλαδή metal και αλκοόλ (βέβαια δεν ξέραμε τον vpapanik τότε αλλιώς θα έγραφα και τένις). Αρχικά η ομάδα ξεκίνησε να παίζει σε τοπικό επίπεδο φιλικά και σε γήπεδα 5x5, μετά η φήμη της εξαπλώθηκε και η αναζήτηση για δόξα και τιμή την οδήγησε και παραπέρα, σε κανονικό γήπεδο πλέον. Αγοράστηκαν φανέλες και σχετικός εξοπλισμός και η αναζήτηση για περιπέτεια είχε αρχίσει.
Μετά από κάθε αγώνα εννοείται ότι βρισκόμασταν όλοι για μπύρες και για σχολιασμό του video του αγώνα είτε για να γελάσουμε, είτε για να μελετήσουμε τα λάθη μας, ώστε να τα ξανακάνουμε στον επόμενο αγώνα!!
Stop. Εδώ τελειώνει η αφήγηση μου. Τα ωραία πράγματα πρέπει να τελειώνουν ωραία.
Βέβαια σαν όλους τους καλούς πεινασμένους για ένσημα Rock Star / αλκοολικούς, σίγουρα βλέπω Reunion Tour στον ορίζοντα, για να κλείσουμε μερικά σπιτάκια. Τώρα για το πότε δε βάζω το χέρι μου στη φωτιά.
Yours
\m/
Uncle
Επεξηγήσεις:
Το τραγούδι που ακούγετε είναι το Vollmond απο In Extremo.
Στο βίντεο εμείς έχουμε τα κίτρινα και πορτοκαλί φανελάκια.
Εννοείται πως το μπλουζάκι Tankard είναι δικό μου.
Επίσης, ναι!, εγώ είμαι αυτός που τραυματίζεται και γλυτώνει από του χάρου τα δόντια και πέφτει πάντοτε θεαματικά στο πράσινο
Το βίντεο είναι edited by RoD
* Clopyright από το blog του περιοδικού Decibel
Το παρακάτω post είναι αφιερωμένο στον uncle και στην θρυλική ποδοσφαιρική ομάδα drink team (Thrash ρε αιδοία)
Αγαπητέ DiAnno,
Είμαι πολύ χαρούμενος που παρευρέθηκα προχτές στην συναυλία σας καθότι λύθηκαν όλες οι απορίες που είχα και αφορούσαν το πρόσωπό σας. Καταρχάς νομίζω ότι έγινε ξεκάθαρος σε όλους ο λόγος για τον οποίο φύγατε από τους Maiden και κατά δεύτερο γιατί δεν κάνατε καριέρα τόσα χρόνια.
Παρότι ήρθατε σε μια χώρα όπου μέχρι και οι τεχνικοί των Iron Maiden λατρεύονται σαν θεοί καταφέρατε να γίνεται στα μέταλλα πιο αντιπαθής και από τα ροκαμπίλια την δεκαετία των 80’s. Το μόνο που είχατε να κάνετε ήταν να πείτε πολλά τραγούδια από τους δίσκους με τους Maiden, λίγα από τους προσωπικούς σας δίσκους και να ευχαριστήσετε τον κόσμο για την παρουσία του και θα μπορούσατε άνετα να έρχεστε μια φορά κάθε Ιανουάριο και να μαζεύετε λεφτά για την κόκα όλης της χρονιάς. Αλλά μέχρι και αυτήν την γελοία αποστολή δεν μπορέσατε να την φέρετε εις πέρας.
Σε μία ώρα και κάτι καταφέρατε:
- να ξενερώσετε τον κόσμο,
- να βρίσετε Iron Maiden, Manowar και τους οπαδούς τους,
- να δηλώσετε ότι είστε ανοιχτός μόνο για αγορά κόκας και όχι μαριχουάνας,
- να το παίξετε μάγκας και τσαμπουκάς με τις πλάτες των μηχανόβιων του Chopper Riders Club
- και τέλος να μας αφήσετε όλους μαλάκες που πιστέψαμε ότι αδικηθήκατε από την μουσική βιομηχανία και ότι θα έπρεπε να είχατε κάνει μεγαλύτερη καριέρα.
Με τιμή
ένας πελάτης της Charlotte.
P.S.: Στην Ελλάδα έχουμε άλλη έκφραση για το «fuck you and your mother and your father and your sister» λέμε απλά «γαμώ το σόι σου».
Επειδή τελικά βλέπω ότι το ενδιαφέρον υπάρχει για την ύπαρξη κάποιου σχετικού post, πρέπει να κάνω ένα. Είναι κρίμα βέβαια να παραβαίνω τα λόγια μου για το κοινό καλό, αλλά ντέφι να γίνει.
Με λίγα λόγια οι Πράσσειν Άλογα στο ύψος τους όπως πάντα. Ο χοντρός (aka "the Beast") η απάτη της βραδιάς. Φτηνή μπύρα (επιτέλους) και στους Skelters που god knows why βγήκαν τελευταίοι, είχαμε γίνει καπνός.
Και επειδή ο Dragon μου έδωσε πάτημα σε comment στο προηγούμενο post ρωτώντας "αληθεύει ότι προσκάλεσε όποιον ενδιαφερόταν, να του πουλήσει κόκα?" σίγουρα δεν έγινε αυτό, απλά είπε ότι έχει κάνει κόκα (insider πληροφορίες μας διαβεβαιώνουν πως πριν ανέβει στη σκηνή είχε κατεβάσει 2 μπουκάλια Jack και τράβηξε και μερικές γραμμές). Αλλά περίμενα να ρωτούσες γιατί δεν έπεσε ξύλο!! Ναι υπήρχε μια λογομαχία μεταξύ ενός τύπα στο κοινό και τον DiAnno, ο οποίος έστελνε χαιρετίσματα στη μάνα του αλλουνού και του έλεγε να ανέβει επί σκηνής για να λύσουν όποιες διαφορές, αλλά ο άλλος ήταν κότα και έτσι δεν είχε τζερτζελέ.
Ως προς την υπεράσπιση του DiAnno, έχω να πω μόνο ένα πράγμα (και ισχύει και για αρκετούς άλλους αυτό). "Παρεξηγήθηκε" γιατί το κοινό ήταν αρκετά νεκρό στα δικά του κομμάτια και ζητούσαν μόνο Maiden κομμάτια, όπου και ξεσάλωναν. Από την μια ok, 20 χρόνια λέει τα κομμάτια των Maiden γιατί είναι ο ex και εκ των πραγμάτων δεν έχει να δείξει τίποτε άλλο αυτά τα χρόνια (είτε λόγω marketing είτε λόγο ποιότητας είτε λόγω προσωπικής στάσης), από την άλλη όμως το τελευταίο άλμπουμ του γαμεί ("The Living Dead"), και πέρα από αυτό έχει και άλλα αξιόλογα αλμπουμάκια ή έστω κομματάκια, είτε με τους Battlezone είτε με τους Gogmagog, που πιστεύω μόνο 5 άτομα ήξεραν μέσα εκεί.
Και με αποτυχημένα συνθήματα τύπου "DiAnno ζούμε στους Maiden να σε δούμε" είναι για τον πούτσο τελείως (Τα παλικάρια της 4 θα έβγαζαν καλύτερο πάντως). Για μένα είναι η ίδια ιστορία με Mustaine και Metallica.
Αυτά είχα να πω, τα υπόλοιπα τα λέτε εσείς.
Post Scriptum:
I. Sorry Τασο, δεν μπορούσα να αντισταθώ (και που 'σαι, αν δεν γράφει η αφίσα την άλλη φορά Πράσσειν Άλογα + Lemmy Kilmister δεν ερχόμαστε)
ΙΙ. Χρόνια πολλά ξανά στο Chopper Riders Club Thessaloniki. Ride On \m/
.jpg)
Αφού είχα ποστάρει το Beta των GnR είναι δυνατόν να μην έκανα το ίδιο για τους Leftalica. Κυκλοφόρησε λοιπόν τις τελευταίες ημέρες στο internet μια 10άδα τραγουδιών που λένε κάποιοι ότι θα είναι στο νέο δίσκο των Metallica.
Είναι αλήθεια, δεν είναι, δεν ξέρω να σας πω, εγώ απλά την είδηση σας μεταφέρω…και ένα link για download.
Για την άθλια συναυλία του DiAnno θα τα πούμε το απόγευμα ή αύριο…ή ποτέ.
Ladies & Gents, έφτασε η στιγμή που αρκετοί περίμεναν πως και πως. Ένα live που δεν έχει ξαναγίνει στον ελλαδικό χώρο, και ιδίως στην ροκ σκηνή. Την παρασκευή χτυπά τη σκηνή ο Paul DiAnno
(του λόγου του πρώτος frontman των Iron Maiden, και για μένα καλύτερος επι του συνόλου των συνεχιστών της ιστορίας). Ok, θα πείτε so fuckin' what και πέρσι είχε έρθει.... Ναι, αλλά!! φέτος έρχεται και συμπράττει επί σκηνής με τους γνωστούς (αν όχι σε όλους, αλλά σε αρκετούς από σας) Πράσσειν Άλογα.
(του λόγου του πρώτος frontman των Iron Maiden, και για μένα καλύτερος επι του συνόλου των συνεχιστών της ιστορίας). Ok, θα πείτε so fuckin' what και πέρσι είχε έρθει.... Ναι, αλλά!! φέτος έρχεται και συμπράττει επί σκηνής με τους γνωστούς (αν όχι σε όλους, αλλά σε αρκετούς από σας) Πράσσειν Άλογα.Τι σημαίνει αυτό ή σιγά τα αυγά θα μου πείτε τώρα. Λάθος. Μιλάμε για ένα show το οποίο σίγουρα δεν έχει ξαναγίνει (εκτός αν ο Κοργιαλάς jammaρει μαζί με τους Diary of Dreams).
Ήτοι:
Από την αφίσα αγνοείστε τον τόπο διεξαγωγής, έχει αλλάξει. Το live θα γίνει στην Αποθήκη 3 του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Η είσοδος είναι 15 Ευρώ, και εισιτήρια έχει μόνο στην είσοδο, δηλ. όχι προπώληση. Οι πόρτες ανοίγουν στις 21.00. Τι έχει το μενού τώρα.
Την βραδιά ανοίγουν οι Skelters. Γνωστοί, rock cover μπάντα της πόλης μας με αρκετά live στην πλάτη τους.
Ακολούθως στην σκηνή θα βρεθούν οι Πράσσειν Άλογα (no more comments, αν και δεν τα παίρνω)
Τέλος στην σκηνή θα βρεθεί ο Paul DiAnno μαζί με τους Πράσσειν Άλογα. Ναι καλά διαβάσατε. Θα ανέβει ο χοντρός στη σκηνή θα δώσει μια κλωτσιά στον Άγγελο (τραγουδιστή των Αλόγων) για να δει πως είναι το stage diving, θα προστεθεί δεύτερος κιθαρίστας (ο κ. Λάκης Ραγκαζάς για όσους γνωρίζουν) και το pogo μπορεί να αρχίσει, με ένα σετάκι ανάμεικτο από κομμάτια Maiden και δικά του (και πιστέψτε με το Playlist είναι κόλαση).
Για όσους είναι εκτός Θεσσαλονίκης, υπάρχει και για αυτούς το ίδιο πιάτο. Επόμενοι σταθμοί είναι Κυριακή 16/3/08 στο Notos Club στα Χανιά και Τρίτη 18/3/08 στο Νησί Club στην Καβάλα.
Για όσους είναι εκτός Θεσσαλονίκης, υπάρχει και για αυτούς το ίδιο πιάτο. Επόμενοι σταθμοί είναι Κυριακή 16/3/08 στο Notos Club στα Χανιά και Τρίτη 18/3/08 στο Νησί Club στην Καβάλα.
Πιστεύω ότι αυτό το καλοκαίρι συναυλιακά δεν πρόκειται να μας αφήσει παραπονούμενους, άσχετα με τις όποιες αμφιβολίες εκφράζει ο καθένας από εμάς, όπως, άλλωστε, έχουμε καθήκον να κάνουμε ως σκεπτόμενα άτομα.
Ήδη έχουν ανακοινωθεί μεγάλα ονόματα, Maiden, Kiss, Def Leppard, Whitesnake, φυσικά δεν ξεχνώ το πολύ δυνατό bill της 9ης Ιουλίου με headliners Priest και από κάτω Morbid Angel, Opeth, Cavalera Conspiracy και Within Temptation. Άσχετα με το αν μας αρέσουν κάποια από τα acts, δε μπορούμε να μην παραδεχτούμε ότι πρόκειται για δυνατά ονόματα.
Θέλω, ωστόσο, να αναφερθώ σε ένα live που πιθανότατα δε θα πάρει τη δημοσιότητα που του αξίζει. Όταν στις αρχές του 2002 είδα στο Σπόρτινγκ για πρώτη φορά τους Savatage εντυπωσιάστηκα από τη δύναμη που είχαν στη σκηνή και από την απίστευτη φωνή του Jon Oliva. Η επιστροφή του Mr. Savatage στην Ελλάδα θα γίνει με το τελευταίο του project, τους «Jon Oliva’s Pain», οι οποίοι, μάλιστα πρόσφατα έβγαλαν και μια πολύ καλή δουλειά με τίτλο «Global Warming» (pass: bunalti.com). Το άλμπουμ πετάει και θυμίζει σε πολλά σημεία το τελευταίο των Savatage, «Poets And Madmen».
Οι δύο συναυλίες τους (10/5 Gagarin, Αθήνα – 11/5, T.B.A., Θεσσαλονίκη) θα είναι κατά τη γνώμη μου το λιγότερο συγκλονιστικές και δεν κρύβω ότι – ίσως παραδόξως – είναι το γεγονός που περιμένω πιο πολύ απ’ όλα τα παραπάνω που ανέφερα.
[Alroud thanks bunalti.com]
Κανένα σχόλιο, just watch...
Όλοι όσοι ακούμε μουσική έχουμε περάσει αυτή τη φάση. Τη φάση της ανακάλυψης. Τη στιγμή που ακούμε κάτι και πιστεύουμε πως αυτό το κάτι είναι ο λόγος που ασχολούμαστε με τη μουσική. Μια τέτοια περίπτωση είναι για εμένα το "Board Up The House" των Genghis Tron. Ένα group του οποίου την ύπαρξη αγνοούσα και που ασχολήθηκα μαζί του τυχαία, διαβάζοντας για αυτούς στο περιοδικάκι της εταιρίας τους (Relapse Records), το Resound.
Οι Genghis Tron είναι κλασική περίπτωση group που ή θα ενθουσιαστείς μαζί του ή θα το απορρίψεις για πάντα. Εγώ διάλεξα τον ενθουσιασμό. Ακούγοντας τα 50 λεπτά της διάρκειας του μέτραγα εκπλήξεις και στυλ. Ιδέες και υλοποιήσεις. Πέρασαν από το μυαλό μου διάφορα groups για να μπορέσω να τους συγκρίνω. Να πω παίζουν όπως οι Τάδε. Με τίποτα. Νομίζω πως αυτό το group κάνει μια κατηγορία μόνο του. Στην αρχή είπα πως είναι death metal με πολλά ηλεκτρονικά. Και ίσως αυτή να είναι η βάση τους. Αλλά από κομμάτι σε κομμάτι ανακάλυπτα πως δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και thrash. Είναι και prog. Είναι και ambient. Και electro και post punk και darkwave και δε ξέρω κι εγώ τι άλλο υπάρχει εδώ μέσα. Αλλά πάνω από όλα είναι καλή μουσική. Είναι ένα έργο που θα βάλεις να ακούσεις ξανά και ξανά και που κάθε φορά κάτι θα ανακαλύπτεις. Κάτι τέτοια είναι που με κάνουν να ασχολούμαι με τη φάση.
http://www.myspace.com/genghistron
p.s Ακούγεται καλύτερα με ακουστικά.
Οι Solefald είναι μία Νορβηγική Avant Garde metal μπάντα η οποία σχηματίστηκε από τους Lars Are ¨Lazare¨ Nedland και Cornelius Jakheln τον Αύγουστο του 1995 με τον πρώτο στην φωνή, πλήκτρα και ντράμς και τον δεύτερο σε φωνή, κιθάρες και μπάσσο. Solefald σημαίνει ηλιοβασίλεμα (παλιά Νορβηγική λέξη) και είναι παρμένη από τον τίτλο ενός έργου ζωγραφικής του Νορβηγού καλλιτέχνη Theodor Kittelsen. Τους γνώρισα μέσα από το καλύτερο cd που κατά τη γνώμη μου έδωσε ποτέ το metal hammer και ήταν μία συλλογή με τίτλο Dark Rhapsodies. Tο τραγούδι που είχαν συμπεριλάβει ήταν το Tequila Sunrise από τον δίσκο-ντεμπούτο του συγκροτήματος.
Μουσική λίγο απ΄όλα, δεμένη με άψογο τρόπο που ξεπερνάει κάθε φαντασία!
Μουσική λίγο απ΄όλα, δεμένη με άψογο τρόπο που ξεπερνάει κάθε φαντασία!
Δισκογραφία:
1.The Linear Scaffold (1997)
2.Neonism (1999)
3.Pills Against The Ageless Ills (2001)
4.In Harmonia Universali (2003)
5.Red For Fire : An Icelandic Odyssey part 1 (2005)
6.Black For Death : An Icelandic Odyssey part 2 (2006)
Mont Blanc Providence Crow
Subscribe to:
Posts (Atom)
