Helloween @ Principal, The Live Report

Posted by uncle on Monday, November 26, 2007 comments (11)

και επειδή ο φίλος Alroud μας "έριξε", γιατί πίστευα πως θα κάνει post για το live των ακατονόμαστων, αναγκάζομαι πάλι εγώ να συνδράμω.

Για να μην ισοπεδωθούν όλα, και είμαι αυστηρός και προκατελλημένος με τους Helloween, παραθέτω πως απλά ήταν καλοί. Δεν έχω να χάσω παραπάνω λόγια, εξάλλου τι να πω?? Πως στήθηκε ένα τεράστιο drum / poser set, με 10 ντουμπερλέκια για να κάνει ο τύπας drum solo, ενώ ο Zimmerman προ 10λέπτου με το μισό set έπαιζε παπάδες και παραπάνω? να πω για τον Michael "γαμιέται το σπίτι μου" Weikath, ο οποίος είναι σαν νεκρός με τσιγάρο στην σκηνή?, ή για τον Andy "where is my fucking voice" Deris, ο οποίος σίγουρα δεν είναι Kiske και κανείς δεν περιμένει να ακούσει κάτι ανάλογο, που χάνει τη φωνή του και στα δικά του κομμάτια?
Όπως ανέφερα και στα προηγούμενα, δόξα και τιμή στον Markus Grosskopf, ο οποίος είναι όπως ήταν και πριν 15 χρόνια. Rock 'n' Roll αδερφέ, και απορώ τι κάνεις ακόμα με δαύτους και δεν έχεις πάει κάπου αλλού, γιατί εκεί χάνεσαι σιγα σιγά.
Καλύτερη στιγμή του set τους, ήταν το encore που τραγούδισε πάλι ο Hansen!!

Και για την ιστορία: 12 χρόνια χωρίς τον Ingo (R.I.P. brother)


Update:
Δεν ακολουθεί το γνωστό μικρό video footage. Και τα έχω πάρει κρανίο και με τους Helloween και με την Youtube που αρχίζουν και μου στέλνουν μην. πως ο Weikath δεν είναι πολύ χαρούμενος που έγραψα και ανέβασα το βίντεο. Να δούμε πόσο καιρό θα σας πάρει να μας την πείτε και για τις φωτογραφίες.


Yours Uncle

Credits:

Για άλλη μια φορά Big Metal Thanks σε Στέλιο & Γιάννη \m/
(αυτό με τις μπύρες πρέπει να το δουλέψουμε λίγο, χοχοχοχο)

Gamma Ray, As Time Goes By...

Posted by uncle on Saturday, November 24, 2007 comments (5)

Πέρασαν κιόλας 10 χρόνια από την τελευταία φορά που είδα τους Gamma Ray ζωντανά. Και μετά από το live χτές το βράδυ πιστεύω πως κακώς έπραξα το 2000 που δεν είχα πάει τότε.










Όσο και να περνούν τα χρόνια ο Kai Hansen και η παρέα του, δεν ξεχνούν την τέχνη τους στα live, παρά της ατυχές δισκογραφικές στιγμές που ώρες ώρες έχουν. Μιλάμε για μια καταιγιστική Heavy / Power γροθιά γερμανικής σχολής. Η επιλογή των κομματιών επίσης άριστη, που κάλυπτε όλους σχεδόν τους δίσκους. 90 λεπτά heavy κοπάνημα, χτύπημα και ουρλιαχτά με κομμάτια όπως Rebellion in Dreamland, Heaven Can Wait, Land of the Free, Ride the Sky, Send Me A Sign, Somewhere Out in Space, Heavy Metal Universe κλπ.












Καλή διασκέδαση σε όσους τους δουν σήμερα στην Αθήνα. Όσο για τους Helloween, δεν χάνω λέξη, όποιος έχει την ανάγκη να αναφερθεί σε αυτούς ας το κάνει. Για μένα είναι απλά αδιάφοροι, εκτός του μεγάλου Markus Grosskopf, ο οποίος είναι όπως ήταν και πριν από 15 χρόνια, και του βγάζω το καπέλο.




Gamma Ray - Ride the Sky

Gamma Ray - Rebellion in Dreamland

Metal DJ’s Suck part II

Posted by uncle on Friday, November 23, 2007 comments (8)

Αυτό το post έπρεπε να γίνει την περασμένη Κυριακή, μετά την έξοδο της παρέας του nwohmb, αλλά μετά αρρώστησα και η βαρεμάρα σε συνδυασμό με πυρετό κλπ. υπερίσχυσε.

Είχαμε συνεννοηθεί να βρεθούμε στην Τσέχικη Μπυραρία Burian (εντάξει τέλος η τσάμπα διαφήμιση, γιατί τα έχω πάρει με την τρύπα σας), για κανα δυο χαλαρές μπυρούλες και φαγητό. Ο καιρός ήταν εναντίον μας, βροχή κλπ. Σκάμε στις 21.30 και το μαγαζί για αδιευκρίνιστο λόγο είναι πίτα, με αργόσχολους και τσαμπατσίδες (βλ. 10 άτομα σε ένα τραπέζι, αλλά με 1 μπύρα μόνο). Αφού ήρθαν όλοι, αποφασίσαμε να αλλάξουμε παραστάσεις, μιας και κανείς δεν έλεγε να φύγει από τους ακατονόμαστους, και ερχόντουσαν συνέχεια και άλλοι. Εγώ δεν είχα φαει όλοι μέρα και το γεγονός ότι δεν θα έτρωγα με πείραξε πάρα πολύ.

Τελικά είπαμε να βρεθούμε στα Λαδάδικα, σε ένα μαγαζί όλο ψευτογκλαμουριά, επιλογής RoD, που πέρα ότι οι τιμές είναι κάπως, και προσωπικά δεν πιστεύω ότι αντιστοιχούν άμεσα στην ποιότητα των υπηρεσιών, ο σερβιτόρος ήταν κάτι πάνω από εριστικός, και λίγο ήθελα να υπερφορτώσω και να γίνει πανικός. Μετά από αρκετή ώρα είπαμε να προχωρήσουμε στο παρασύνθημα και να πάμε σε κάποιο από τα γνωστά μαγαζιά με την φρικτή μουσική για το κοινό αυτί.

Για κακή μας τύχη βέβαια βρεθήκαμε σε φιλικά προσκείμενο μαγαζί στο οποίο έπαιζε γνωστός wannabe dj της πόλης, ο οποίος μας ταλαιπώρησε με την εμμονή του στις άσχημες μουσικές επιλογές. Εντάξει φίλε Βακάρο, δεν μπορούμε να σου πούμε για το ραδιόφωνο σου τίποτα και μαγκιά σου που το έχεις, και σε σχέση με τη μάζα παίζεις κάτι άλλο, αλλά ως εδώ!
Μη μου έρχεσαι στο μεταλλάδικο και μας λανσάρεις τις ίδιες αηδίες που παίζεις στο ράδιο σου, αφού δε νιώθεις!! Παίξε αυτά που θέλει να ακούσει ο λαός.

Ήταν από τις λίγες φορές που έχω βρεθεί σε μαγαζί και να πίνω μια μπύρα μόνο και αυτή σε ρυθμό x2 για να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα. Τραγικό.
Τελικά η παρέα κατέλυσε μερικά μαγαζιά παρακάτω, για να κλείσει η βραδιά με μερικές ακόμα μπύρες και σαφώς καλύτερη μουσική.

Ηθικό συμπέρασμα:

1. Βακάρε go home, δε νιώθεις.
2. Ηλία, βάλε τον Βαγγελάκη ( \m/ ) να παίξει που νιώθει.

Nightwish classics με την Anette

Posted by Wise_One on Monday, November 19, 2007 comments (10)

Σπαμε την παρθενια στο blog μ' ενα post απο το power metal.

Εχουμε τους Nightwish σε συναυλια (ενα μηνα πριν) και 2 βιντεακια οπου παιζουν τα Wishmaster και Wish I Had an Angel. Φυσικα στα φωνητικα η Anette.

Δεν τα εχω δει ακομα οποτε δε μπορω να εκφερω και γνωμη.

Wishmaster


Wish I Had an Angel


Απο το site του Metal Temple.com

5 και σήμερα

Posted by ARD on Sunday, November 18, 2007 comments (14)

Χθες πήρα το εισιτηριάκι μου αντί 40 αργυρίων για τη σαββατιάτικη συναυλία Helloween + Gamma Ray στον "Ελληνικό Κόσμο" \m/.

Ομολογώ ότι οι Helloween είναι από τις μεγαλύτερες αγάπες (αν και το Legacy ήταν κάτι σαν απογοήτευση και δεν έφτανε ούτε στο μικρό νυχάκι των άλλων δύο Keeperw) και δε μπορώ παρά να υποκλιθώ στη μουσική μεγαλοφυία του κου Kai Hansen. So get ready to Gamble With The Devil!

Για να προϊδεάσω όσους θα βρεθούν το Σάββατο εκεί ή όσους θα είναι στο Principal στη Θεσσαλονίκη μία ημέρα πριν είπα να ανεβάσω δύο βιντεάκια, με τα οποία φτιαχνόμουν χθες.

Είμαι σίγουρος ότι ο IwouldRockOrDiebutIhavenotime εξεπλάγη με το διπλό μου χτύπημα.

1. Last Before The Storm



2. Helloween/Gamma Ray - I Want Out

Απρόοπτα on stage

Posted by ARD on Saturday, November 17, 2007 comments (7)

Στις αρχές του Ιουλίου 2000 ξεκίνησα όλος χαρά από το Dortmund, όπου έμενα τότε (Γερμανία), για το Oberhausen, προκειμένου να δω το Metal 2000. Οι Iron Maiden έχουν επανασυνδεθεί και θα είναι η δεύτερη φορά που θα τους δω επί σκηνής με το τωρινό line up (η πρώτη ήταν τον Ιούνιο του ίδιου έτους στο Dynamo Open Air στην Ολλανδία και η αρπαχτή του 99 στο Περιστέρι για το Ed Hunter δε μετράει). Μόνο που τώρα η λίστα των συγκροτημάτων που θα παίξουν είναι αν μη τι άλλο εκρηκτική: Dirty Deeds, Spiritual Beggars, Dream Theater, Motorhead, Slayer, Iron Maiden.

Ναι, το ξέρω, είναι ένα πολύ ετερόκλητο bill, αλλά who the fuck cares, θα έβλεπα συγκροτηματάρες που δεν είχα δει ποτέ ως τότε συν που είχε έρθει και ο κολλητός μου από την Ελλάδα.

Τελικά πήραμε τα αρχίδια μας, διότι το προηγούμενο βράδυ στη συναυλία της Φρανκφούρτης ο Janick Gers είχε πέσει από τη σκηνή και είχε σπάσει το χέρι του. Οι συναυλίες που αναβλήθηκαν για το λόγο αυτό ήταν εκείνη του Oberhausen και του Rockwave. Για την ακρίβεια, το Rockwave δεν αναβλήθηκε, απλά οι Dream Theater έπαιξαν headliners ως προηγούμενο όνομα.

Τέλος πάντων, η πίκρα μας ήταν μεγάλη, γιατί μάθαμε τα περί αναβολής ακριβώς μόλις φτάσαμε έξω από το χώρο κι ενώ είχε προηγηθεί ένα θεότρελο ταξίδι με τρένο μαζί με άλλους ομοϊδεάτες και ένα βαρελάκι μπύρα που είχε καταναλωθεί μέσα σε μια διαδρομή μισής ώρας στις 10:00 το πρωί.

Ποτέ, όμως, δε σκέφτηκα πόσο πλάκα μπορεί να έχει μια σαβούρα επί σκηνής, ή πόσες φορές έχει γίνει κάτι απρόοπτο επί σκηνής, το οποίο έχει ανατρέψει τη ροή μια συναυλίας.

Η κωλομπαρία μπροστά στο YouTube ορισμένες φορές αποδίδει αρκετά…

Λοιπόν... κλιπ 1 - Σαβούρα by Jason Newsted


Κλιπ 2 - Σαβούρα by Steve Harris (ναι, έχουν και οι θεοί τις άτυχες στιγμές τους)


Κλιπ 3 - Σαβούρα by Bruce Dickinson


Αναμφίβολα την πρωτιά στα επί σκηνής απρόοπτα κατέχουν οι Guns N' Roses με αποκορύφωμα, φυσικά το περιστατικό στο St. Luis. Το τι έγινε μπορείτε να το διαβάσετε εδώ, ενώ στο YouTube μπορείτε να βρείτε και πολλά σχετικά βίντεο. Το παρακάτω κλιπ δείχνει πώς ξεκίνησαν όλα, όταν ο Axl είδε ότι ένας τύπος βιντεοσκοπούσε τη συναυλία.

Στο κλιπ 5 (πάλι GnR) βλέπουμε μία από τις αιτίες για τον κατήφορο των Guns, καθώς ο Slash έχει γίνει στουπί και δεν ξέρει τι παίζει.

Dillinger Escape Plan - Ire Works

Posted by Anonymous on Tuesday, November 13, 2007 comments (7)

Δεν έχω σκοπό να γράψω πολλά για το νέο δίσκο των DEP. Αδυνατώ να είμαι στο ελάχιστο αντικειμενικός. Ήρθε στα χέρια μου εχθές, παραγγελία από Relapse μαζί με γαμάτο tshirt. Σήμερα το έβαλα να παίξει. Όχι δεν είχα ακούσει τίποτα πριν το παραγγείλω. Οι λέξεις μετά την πρώτη ακρόαση; Θεέ μου, πως γαμάει έτσι αυτός ο δίσκος;

Οι παρακάτω λέξεις χαρακτηρίζουν αυτό το album: progressive, metalcore, technical, experimental, mathcore, hardcore, jazz, post-everything, electronic, drum n bass, melodic, blips, riffs, piano, trumpet της πουτάνας. Όλα αυτά δένουν άψογα με τα "άντε γεια" φωνητικά και σε αφήνουν (προσωπικά έτσι ένιωσα) να ψάχνεις το σαγόνι σου στο πάτωμα.

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ CROSSING. ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ INNOVATION. ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΑΛΛΟ!

p.s. Ναι έχω πάθει πλάκα. Ναι έχω καυλώσει!

Άλλη μια Rock βραδιά

Posted by uncle on Sunday, November 11, 2007 comments (3)

για άλλη μια φορά δεν μπορούσαμε να μείνουμε μακριά από συναυλία εγώ και ο Ave, και κινήσαμε να πάμε στο Εν Λευκώ Live Stage (καλή επιτυχία σε Γιώργο & Ελένη στα επόμενα βήματα σας) όπου θα έπαιζαν οι φίλοι μας Πράσσειν Αλογα με support τους Χρυσαλλίς.

Κλασικά αργοπορημένοι, λόγω απίστευτης και αδικαιολόγητης κίνησης στο κέντρο δεν προλάβαμε να ακούσουμε πάνω απο 4-5 τραγούδια των Χρυσαλλίς, οι οποίοι είναι αρκετά καλοί, και κινούνται στο χώρο της ροκ με ελληνικό και αγγλικό στίχο (όσο αφορά της διασκευές). Πολύ καλή και η τραγουδίστρια τους (μπαζούκα λέμε, αλλά δεν κατάφερα να την μυρίσω). Sorry παιδιά που δεν αναφέρω κάποιο κομμάτι σας, γιατί απλά δεν τα ξέρω και δεν κατάφερα να σας βρώ και στο myspace, οπότε σας το χρωστάω για την επόμενη φορά. Πάντως το προτελευταίο κομμάτι με τα διπλά φωνητικά γαμεί!!!!


Πράσσειν Άλογα - Κιροζίνη

Κατά της 23.00 οι Πράσσειν ορμούν στη σκηνή. Και για να μη γράφω κάθε φορά το ίδιο για αυτούς, ανατρέξτε σε κάποιο παλιότερο post για να δείτε playlist κλπ. Πολύ καλοί όπως κάθε φορά, αλλά κατά τη γνώμη μου ακούστηκαν ποιο σκληροί από τις άλλες φορές. Ο ήχος γενικότερα ήταν πάλι μια από τα ίδια, αλλά αυτό είναι το rock'n'roll. Αξιοσημείωτο για άλλη μια φορά το μπάσο. Ο Κώστας πέρα ότι παίζει παπάδες, χτυπιέται κιόλας με την κουμούτσα των 6 χορδών (αδερφέ πόσα κιλά είναι?).


Πράσσειν Άλογα - Τ.Ν.Τ.

Τέλος, ήπιαμε της μπύρες μας στο γνωστό aftershow smalltalk. Πρέπει να σου πω Ηλία ότι θα είμαι κατσούφης ως ότου παίξετε πάλι Slayer (χοχοχοχο), δηλαδή επιβάλλεται, και μιας και ο Γουζέτος πάει σε συναυλίες πίσω από την πλάτη σας για να ψωνίσει επιρροές (βλ. WASP), ίσως είναι καιρός να το θέσετε το θέμα (εξάλλου συμφωνεί και ο Φώτης σε αυτό, και νομίζω και οι άλλοι βλ Βάρδος, Ιούδας κλπ).

Κλείνοντας σας βάζω λίγες πρίζες. Λίαν σύντομα θα ανακοινώσω ένα μεγάλο event που αφορά τους Πράσσειν Άλογα και μεγάλο όνομα της Metal σκηνής, event που δεν έχει ξαναγίνει στον ελληνικό χώρο.

Folk Aesthetic

Posted by Elemental_Nausea on Sunday, November 04, 2007 comments (6)

Οι Τenhi δημιουργήθηκαν το 1996 , στην Φιλανδία .Η μουσική τους χαρακτηρίζεται ως neofolk γεγονός που δεν ξέρω αν έχει λόγο αναφοράς εδώ μέσα αλλά τουλάχιστον για εμένα δεν χάνει κανείς και τίποτα αν τους ακούσει για 5 λεπτά. Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια ακολουθεί σαν δείγμα το video Kausieranta απο το την τελευταία τους κυκλοφορία Folk Aesthetic




Για περισσότερα εδώ και εδώ

Van Helsing’s Curse

Posted by rockordie on Friday, November 02, 2007 comments (12)

Μιας και προχθές ήταν Halloween ήρθε ο καιρός να σας συστήσω τους Van Helsing’s Curse. Οι VHC είναι ένα project του Dee Snider (Twisted Sisters) και αποτελείται από…πολλά, μα πολλά άτομα, έχουν κυκλοφορήσει ένα μόνο CD το «Oculus Infernum» (στα σκαριά είναι το δεύτερο) και παίζουν, μαζί με ορχήστρα, γνωστές μελωδίες/τραγούδια μεταλοποιημένα. Μιλάω για Carl Orff, Black Sabbath, Chopin, Mike Oldfield («Εξορκιστής»). Το concept αυτού του instrumental δίσκου είναι…αδιάφορο, αλλά η μουσική είναι καταπληκτική.
Πάρτε ένα βιντεάκι για να ψηθείτε και αν θέλετε και άλλο τότε πατήστε
εδώ.
Βαθμολογία:
8+/10 (με τον καιρό το βλέπω ανεβαίνει και άλλο)