Με την κυκλοφορία του καινούργιου τους δίσκου με τίτλο "World Painted Blood" να τοποθετείτε στα τέλη του καλοκαιριού (δηλαδή μέσα στην εβδομάδα), οι SLAYER κυκλοφόρησαν το δεύτερο single τους "Hate Worldwide" το οποίο μπορείτε να ακούσετε σε αποκλειστικότητα εδώ
Τα σχόλια δικά σας
Από μικρό παιδί θυμάμαι να μου λένε "φέτος θα κυκλοφορήσει το Chinese Democracy" και εγώ χαιρόμουν. Καθώς τα χρόνια πέρναγαν άρχισα να απογοητεύομαι και να πιστεύω ότι πιο πιθανόν είναι να γίνει δημοκρατία στην Κίνα παρά να κυκλοφορήσει αυτός ο δίσκος.Και όμως !!! Σήμερα ανακοίνωσαν οι Guns 'N' Roses ότι η 23 Νοεμβρίου όντως θα είναι η μεγάλη μέρα. Φυσικά εσείς μην χαίρεστε ακόμα... θα δούμε.
Πάντως κάντε click στο play για να πάρετε μια πρώτη γεύση. (η εισαγωγή είναι ένα λεπτό, οπότε υπομονή)
Αυτό που όλοι μας περιμέναμε αλλά κανείς δεν παραδέχεται. Ο δίσκο με τον οποίο όλοι ελπίζουμε ότι οι Metallica θα κάνουν το come back αλλά κανείς μας δεν το πολυ πιστεύει. Το καινούργιο single των Metallica λέγεται The Day That Never Comes και μόλις κυκλοφόρισε. Επίση στο MySpace Page τoυ γκρουπ υπάρχει και δεύτερο καινούγιο τραγούδι με τίτλο Cyanide. Οπότε πάρτε τα μαχαίρια ή τα φτιάρια και αρχίστε. Πρωσοπικά δεν με πολυ ενθουσίασε κανένα από τα δύο αλλά τέλος πάντων.
Καιρός να δούμε και μια μια αντρική ταινία. Η ζωή του Lemmy aka η αληθινή ιστορία της μουσικής βγαίνει στους κινηματογράφους (μάλλον όχι στην Ελλάδα - τι πρωτότυπο) το 2009. Μη γελιέστε, ο καιρός γαρ εγγύς. Here's the teaser trailer:
...μπάζει τελικά από παντού, μια το στούντιο, μια στο εργοστάσιο κοπής κοκ. Αυτό είναι το δεύτερο κομμάτι του αναμενόμενου δίσκου (16.06.08). Mid Tempo Priest, αρκετά πειραματικό θα έλεγα. Visions λοιπόν.
Και μια και εδώ μέσα τίνει να γίνει τις μόδας η προακρόαση, πάρτε να έχετε και το νέο single των Iced Earth - I Walk Among You. Το ομώνυμο τραγούδι είναι νέο, τα άλλα δύο (Setian Massacre & The Clouding) είναι από το Framing Aramgeddon, επαναηχογραφημένα και remastered με τον Barlow στη φωνή.
ο γερο Rob & Co. ανοίγουν για άλλη μια φορά το κουτί με τις εκπλήξεις. Αρκετοί τους έχουν για πεθαμένους, αρκετοί στη λίστα για σύνταξη (και εγώ έχω τις επιφυλάξεις μου). Και όμως έρχονται να δείξουν σε αυτούς τους απατεώνες που θηρεύουν την σκηνή και τις τσέπες μας, με αρπαχτές και nonsense κυκλοφορίες, ότι το Metal υπάρχει ακόμα. Πάρτε λοιπόν μια πρώτη γεύση metal από την επερχόμενη κυκλοφορία τους Nostradamus (16.06.08).
Μου είναι πολύ δύσκολο να κρίνω δίσκους ιδίως από συγκροτήματα που μου αρέσουν, και που μου έχουν κρατήσει παρέα για πολλά χρόνια. Τέτοια περίπτωση είναι και η παρούσα. Οι Gamma Ray είναι μια από αυτές της μπάντες και συνάμα αποτελούν ένα μεγάλο όνομα στην Power Metal σκηνή, έχοντας υπηρετήσει και προσφέρει σε αυτήν πολλά.
Διαγράφοντας το σωτήριο έτος 1995 κυκλοφορούν το δίσκο της χρονιάς τότε, το Land of the Free, που άφησε εποχή ως ένα από τα καλύτερα άλμπουμ στο metal γενικότερα. Στην δική μου βαθμολογία δεν θα έπαιρνε κάτω από 10 (ίσως 9 γιατί το τραγούδι με τον Kiske είναι μαλακία όντως). Επίσης ο διάδοχος αυτού. Somewhere Out in Space, γαμεί και δέρνει, αλλά αυτό μόνο για την ιστορία γιατί μετά από αυτό νέτα, το μεγάλο δημιουργικό κενό. Σε λίγες μέρες (19.11.07) κυκλοφορεί ο διάδοχος αυτού του θεσπέσιου δίσκου, το Land of the Free II. Παρένθεση….
Δεν λέω, είναι δύσκολο πιστεύω για κάποιον δημιουργό, όταν έχει φτιάξει το τέλειο να κρατήσει το επίπεδο του, να δημιουργήσει και άλλα τέλεια χωρίς να είναι ίδια ή αντίγραφα του αρχικού, και μάλιστα χωρίς να κατηγορηθεί από τις ορδές των οπαδών πως το τάδε ριφ είναι κλεμμένο ή ξινό ή τα τύμπανα είναι κούφια ή δε ξέρω τι άλλο, και αυτά τα λέω για τα Powerplant (1999) και No World Order (2001), κυκλοφορίες που για να μη πω αδιάφορες, είναι απλά μέτριοι δίσκοι για το όνομα που έχουν οι Rays στην πιάτσα.
Η επάνοδος τους όμως με την προηγούμενη κυκλοφορία Majesty (2005), έδειξε ότι δεν έχουν ξοφλήσει ακόμα, και ότι η φωτιά ακόμα καίει. Δίσκος βγαλμένος από τα παλιά, με γαμάτες συνθέσεις, δυνατή φωνή, κιθάρες πριόνια και τύμπανα για να σου κάνουν τα τύμπανα σου «νιανιά». Κλείνει η παρένθεση.
Με όλα αυτά στο κεφάλι μου, είδα με χαρά το υπέροχο νέο εξώφυλλο του επερχόμενου δίσκου, και περίμενα να ακούσω και την αντίστοιχη μουσική υπέρβαση, αλλά τουλάχιστο για τα δικά μου δεδομένα δεν έμεινα ευχαριστημένος (και λέω ψέματα τώρα, μόνο και μόνο γιατί διαβάζω την πρώτη γραμμή που έγραψα σε αυτό το post). Ξεχωρίζω μόνο 4 κομμάτια: From the Ashes, Opportunity, Into the Storm και το 11έπτο έπος Insurrection
Ίσως τελικά πρέπει να είναι έτσι και στη μουσική (βλ. Keeper 3 ή Op. Mindcrime 2), όπως είναι στον κινηματογράφο, που τα sequel είναι πάντα του κώλου.
Δεν θα αποδώσω βαθμολογία από σεβασμό και μόνο στο μεγάλο όνομα της μπάντας. Δεν μπορώ να κρύψω και το γεγονός ότι θα τον πάρω σε κάποια φάση, αλλά αυτό μόνο για να μη χαλάσω την συλλογή μου, όχι για κάποιον άλλο λόγο. Τα σχόλια δικά σας.
Δεν λέω, είναι δύσκολο πιστεύω για κάποιον δημιουργό, όταν έχει φτιάξει το τέλειο να κρατήσει το επίπεδο του, να δημιουργήσει και άλλα τέλεια χωρίς να είναι ίδια ή αντίγραφα του αρχικού, και μάλιστα χωρίς να κατηγορηθεί από τις ορδές των οπαδών πως το τάδε ριφ είναι κλεμμένο ή ξινό ή τα τύμπανα είναι κούφια ή δε ξέρω τι άλλο, και αυτά τα λέω για τα Powerplant (1999) και No World Order (2001), κυκλοφορίες που για να μη πω αδιάφορες, είναι απλά μέτριοι δίσκοι για το όνομα που έχουν οι Rays στην πιάτσα.Η επάνοδος τους όμως με την προηγούμενη κυκλοφορία Majesty (2005), έδειξε ότι δεν έχουν ξοφλήσει ακόμα, και ότι η φωτιά ακόμα καίει. Δίσκος βγαλμένος από τα παλιά, με γαμάτες συνθέσεις, δυνατή φωνή, κιθάρες πριόνια και τύμπανα για να σου κάνουν τα τύμπανα σου «νιανιά». Κλείνει η παρένθεση.
Με όλα αυτά στο κεφάλι μου, είδα με χαρά το υπέροχο νέο εξώφυλλο του επερχόμενου δίσκου, και περίμενα να ακούσω και την αντίστοιχη μουσική υπέρβαση, αλλά τουλάχιστο για τα δικά μου δεδομένα δεν έμεινα ευχαριστημένος (και λέω ψέματα τώρα, μόνο και μόνο γιατί διαβάζω την πρώτη γραμμή που έγραψα σε αυτό το post). Ξεχωρίζω μόνο 4 κομμάτια: From the Ashes, Opportunity, Into the Storm και το 11έπτο έπος Insurrection
Ίσως τελικά πρέπει να είναι έτσι και στη μουσική (βλ. Keeper 3 ή Op. Mindcrime 2), όπως είναι στον κινηματογράφο, που τα sequel είναι πάντα του κώλου.
Δεν θα αποδώσω βαθμολογία από σεβασμό και μόνο στο μεγάλο όνομα της μπάντας. Δεν μπορώ να κρύψω και το γεγονός ότι θα τον πάρω σε κάποια φάση, αλλά αυτό μόνο για να μη χαλάσω την συλλογή μου, όχι για κάποιον άλλο λόγο. Τα σχόλια δικά σας.
Επίσημη πρώτη σήμερα για το νέο άλμπουμ τον Nightwish - Dark Passion Play.. Ένα δισκάκι που αναμένετε από φανατικούς και μη και θα διχάσει σίγουρα κόσμο (ακόμα και φανατικούς).Προσωπικά η απόλυση της Tarja με απέκοψε από το συγκρότημα (ιδίως με ανακοινώσεις μαλακίες τύπου "την διώξαμε γιατί πλέον ήταν ενάντια σε ότι είναι Nightwish" καθώς και η επιλογή της Annete για μένα δεν ήταν η καλύτερη δυνατή (τόσα ωραία κοριτσάκια κυκλοφορούν εκεί έξω Tuomas!!!).
Καλή φωνή, χωρίς ψεγάδι, κρύσταλλο (και δεν θα μπω στη λούμπα να συγκρίνω πρώην και νυν), αλλά δεν κάνει για το γκρουπ, είναι για άλλα η κοπέλα.Ποιοτικά ο δίσκος είναι κορυφή. Ακριβό budget, που αναλύεται σε κρυστάλλινη παραγωγή , χορωδιακά μέρη (Metro Voices Choir), η London Session Orchestra, τα Abbey Road Studios, εξώφυλλο βγαλμένο από το σκοτεινό μυαλό του Edgar Alan Poe. Αλλά δεν κρύβω την απογοήτευση μου στις συνθέσεις. Έχει χαθεί το μεταλλικό ύφος που διατηρούσαν ως τώρα, και σαφώς λόγο Annete είναι πολύ πιο ποπ από ότι θα έπρεπε να είναι. Μου θύμισε με τη μια Sharon den Adel & Within Temptation, αλλά και αυτοί στα τελευταία τους είναι πιο σκληροί στη μουσική τους(!!).
Για άλλη μια φορά εξαίσιος είναι ο Marko Hietala, που δίνει άλλη χροιά στην όλη φτιάξη.
Αξιοσημείωτα κομμάτια είναι το Amaranth, The Islander, Last of the Wilds (instrumental), Master Passion Greed (το οποίο thrashίζει). Επίσης σημειώνω πως στα αναφερθέντα 2 & 4 τραγουδά ο Marko. Οι μπαλάντες μόνο μπαλάντες δεν είναι, και το Bye bye Beautiful είναι πολύ φτηνό copy/paste του I Wish i had an Angel από το προηγούμενο άλμπουμ.
Κλείνοντας λέγω, πως για μένα οι Nightwish ακόμα ψάχνουν για τραγουδίστρια (και καλά θα κάνουν να ψάξουν αλλιώς δεν θα έχουν μέλλον). Η κρίση είναι δική σας, επιφυλάσσομαι να βαθμολογήσω την κυκλοφορία αυτή (για να μη πω "αρνούμαι").
Για άλλη μια φορά εξαίσιος είναι ο Marko Hietala, που δίνει άλλη χροιά στην όλη φτιάξη.
Αξιοσημείωτα κομμάτια είναι το Amaranth, The Islander, Last of the Wilds (instrumental), Master Passion Greed (το οποίο thrashίζει). Επίσης σημειώνω πως στα αναφερθέντα 2 & 4 τραγουδά ο Marko. Οι μπαλάντες μόνο μπαλάντες δεν είναι, και το Bye bye Beautiful είναι πολύ φτηνό copy/paste του I Wish i had an Angel από το προηγούμενο άλμπουμ.Κλείνοντας λέγω, πως για μένα οι Nightwish ακόμα ψάχνουν για τραγουδίστρια (και καλά θα κάνουν να ψάξουν αλλιώς δεν θα έχουν μέλλον). Η κρίση είναι δική σας, επιφυλάσσομαι να βαθμολογήσω την κυκλοφορία αυτή (για να μη πω "αρνούμαι").
Subscribe to:
Posts (Atom)
