N.W.O.H.M.B.

Όλα ξεκίνησαν όταν σκέφτηκα να κάνω σε έναν φίλο ένα μικρό δωράκι με διασκευές από metal συγκροτήματα σε τραγούδια διαφορετικού είδους ή σε άλλα metal τραγούδια.

Το αποτέλεσμα ήταν ενθαρρυντικό και ομολογώ ότι πιο ενδιαφέροντα βρήκα τα μη metal κομμάτια που αποκτούσαν metal χαρακτήρα με τη διασκευή τους. Π.χ. δεν υπήρχε περίπτωση να ακούσω το It’s A Sin των Pet Shop Boys, αν δεν το διασκεύαζαν οι Gamma Ray ή το Lay All Your Love On Me (Abba) που διασκεύασαν περισσότερο από αξιοπρεπώς ο Tobias Sammet και η παρέα του. Το ίδιο ισχύει και για άλλα πολλά.

Φυσικά δεν αγνοούμε το γεγονός ότι οι πιο πολλοί εξ αυτών βγάζουν δίσκο με covers, όταν δεν έχουν υλικό της προκοπής και είτε χαβαλεδιάζουν διασκευάζοντας είτε οι εταιριάρχες κυκλοφορούν κάνα b side για να κουδουνίζουν περισσότερο τα ψιλά στην τσέπη τους.

Εν πάση περιπτώσει, εγώ σκέφτηκα να δημοσιοποιήσω τις επιλογές μου. Here comes the good part. Η σχετική (αλφαβητική) λίστα βρίσκεται εδώ και αποτελείται από τρία μέρη. Εντζόι.

Οι Αθηναίοι Airged L' Ahm έβγαλαν καινούργιο δίσκο στις αρχές του 2008 με τίτλο Ode to Salvation. Γύρισαν βίντεοκλιπ για το τραγούδι Glide On the Wings και μπορείτε να το παρακολουθήσετε παρακάτω:



Επίσης, απ' το άλμπουμ The Silver Arm (2004 - δισκάρα) το τραγούδι Warp Spasm:



Enjoy!

Auditions από απίστευτα παλικάρια σε reality singing shows! Για ακόμα μια φορά σάπισα στο γέλιο και είπα να τα μοιραστώ μαζί σας.

ο νεο-μεταλλάς

Δε ξέρω πώς γίνεται αλλά κάθε φορά που ένα metal συγκρότημα διασκευάζει ένα disco/pop τραγούδι, το αποτέλεσμα είναι το λιγότερο πολύ καλό!

Αυτή τη φορά έχουμε τους Φινλανδούς Turisas να διασκευάζουν το υπερ-hit των Boney M, Rasputin. Όλοι το έχουμε ακούσει και μάλιστα οι παλιότεροι θα έχετε χορέψει μ' αυτό ό,τι και να λέτε :Ρ

Το Rasputin λοιπόν, πρόκειται για single που εκδόθηκε το 2007. Όπως αναφέρει το Metal-Archives, οι Turisas έπαιζαν για κανα 2 χρόνια το τραγούδι live πριν το ηχογραφήσουν.

Μπορείς να πεις ό,τι θέλεις για τη μουσική τους. Μπορείς να πεις ότι ο Harris έχει ξεμωραθεί πια, ότι ο McBrain είναι σάχλας, ότι ο Dickinson είναι αδερφή, ότι ο Smith είναι κρυόκωλος, ότι ο Gers είναι ποζεράς. Οκ. Μπορείς να τα πεις όλα αυτά, μπορείς να πεις κάτι από αυτά, μπορείς να πεις ότι μας τα έχουν πρήξει.

Ό,τι και να πεις, you infidel, παραδέξου:
THOSE FUCKERS INVENTED “STAGESHOW”!!!!!!!

Τα πριν: Δούλευα 08:00-16:00 (fuck), έφυγα από τη δουλειά κατά τις 17:00, δεν πρόλαβα να ξεκουραστώ, μου είχε τελειώσει ο καφές, bite me, είπα, θα ξυπνήσεις με μπύρες εκεί (τι? δεν το ξέρατε ότι η μπύρα έχει καφεΐνη??? θυμήστε μου να σας το αναλύσω κάποια στιγμή). Ξέχασα το εισιτήριο (fuck again) πέντε λεπτά μακριά από το σπίτι (ευτυχώς), γύρισα και το πήρα. Στην εθνική.... κίνηση «γαμησέτα» (μία λέξη). Για τα διόδια δεν το συζητάω, από την Αχαρνών φαινόταν η ουρά. Έξοδος προς Ωρωπό. Από τη στροφή για Μαλακάσα παρκαρισμένα αμάξια. ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ, ούτε στους Metallica τέτοιο πράμα. Σιγά μην παρκάρω εδώ. Περνάω το νεκροταφείο ζώων και παρκάρω λίγο πιο κάτω από τις κατασκηνώσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ. Οι ψάρακες πάρκαραν δυο ώρες ποδαρόδρομο. Ας πρόσεχαν. Μονοπάτι, φτάσαμε. Μπαίνω μέσα.

Τα during: Μπύρες και χάζεμα στα merchandise και μετά αραξουάρ στα χώματα, στο λοφάκι όπως κοιτάς τη σκηνή δεξιά κάτω από το δέντρο. Χαζολόγημα, γκομενολογίες, τα γνωστά. Στηρίζω Monsterville με καταπληκτική τσάντα ώμου AC/DC και κορυφαίες σαγιονάρες δίχαλο "Scarface".

Support: Λοιπόν, ακόμη κι από τόσο μακριά η Lauren φαίνεται ότι είναι κουκλάρα. Θα έλεγα μουνάρα, αλλά δεν είναι αυτός ο σωστός χαρακτηρισμός. Είναι π-α-ν-έ-μ-ο-ρ-φ-η! Και έχει ωραία φωνή. Αλλά.... κακά τα ψέμματα, αν δεν είχε το Harris πατέρα, σαπορτάρισμα στους Maiden δε θα έβλεπε ούτε με κυάλι (εκτός αν τον είχε γκόμενο. Ή θείο. Ή αδερφό. Ή ξάδερφο. Ή τέλος πάντων το πιάσατε). Ναι, ρε man, γιατί σκέψου έτσι. Θα έπαιζε ποτέ η Avril Lavigne support στους Maiden; Τι είναι η Lauren Harris; Μια πιο heavy Avril Lavigne. Είτε σου αρέσει, πάντως, είτε όχι, είναι αλητεία να σου λέει η κοπέλα ότι «το επόμενο τραγούδι είναι το τελευταίο» και εσύ να χειροκροτάς λυσασμένα. Εντάξει, μπορεί να μη σου αρέσει ή να μη θες να παραδεχτείς ότι σου αρέσει, επειδή ο Κατσιμάρδος τυγχάνει very heavy metal fan και φοβάσαι μη σε κράξει, αλλά μην το χέζεις.
Οι κακές παρέες τι κάνουν, πάντως... Όποτε άνοιγε το στόμα της η κοπελίτσα όλο the f word έλεγε. Κάποιος θα πρέπει να την απομακρύνει από τον Bruce πριν να είναι αργά (που ήδη είναι, αλλά τεσπά)...

Main act: Απλά κορυφαίοι. Κορυφαίο show, κορυφαίοι σε όρεξη, κορυφαίοι σε διάθεση, κορυφαίοι σε όλα. Ο Dickinson όργωνε πάνω κάτω τη σκηνή όλη την ώρα συν όλα εκείνα τα καλούδια που κάνουν μια συναυλία Iron Maiden να ξεχωρίζει. Το setlist ήταν γεμάτο, ενώ η ατάκα της βραδιάς ήρθε από τον Bruce: «Some of these songs are older than you are»... Όντως.

Χορταστικοί αν μη τι άλλο. Φωτιές επί σκηνής, σκηνικά απίστευτα από πίσω και το κυριότερο: κρυστάλλινος ήχος. Ήταν η πρώτη φορά που πήγα σε συναυλία Maiden και ακούγονταν και οι τρεις κιθάρες.

Το Rime Of The Ancient Mariner το καταευχαριστήθηκα και από φωνή ο Bruce συνεχίζει να γαμεί και να δέρνει. Φυσικά σε κάποιες περιπτώσεις και με τη βοήθεια της τεχνολογίας, αλλά who cares, λίγο υποστήριξη δε χάλασε ποτέ κανέναν.

Ο Dickinson είναι θεός, το είπαμε. Ωστόσο, ακόμη και ως θεός, η ηλικία φαίνεται πάνω του. Κι αν παραμένει αεικίνητος, κι αν δεν του φεύγουν φάλτσα, οι ανάσες του δεν είναι ίδιες. Κι αυτό φαινόταν όταν έτρεχε και τραγουδούσε ταυτόχρονα.

Στο Wasted Years o Smith μπήκε λάθος στο solo (συνέχιζε να παίζει το riff, ενώ ξεκινούσε το solo), αλλά αμέσως το κατάλαβαν οι άλλοι και ακολούθησαν εκείνον! Μου φάνηκε παράξενο τόσο το ότι εκείνοι προσαρμόστηκαν ΑΜΕΣΑ (λόγω χημείας προφανώς) στον έναν όσο και το ότι ο Smith έκανε λάθος σε ένα τραγούδι που έχει γράψει ο ίδιος.

Είναι, όμως, οι μόνοι άνθρωποι που ακόμη και με τα λάθη τους παραμένουν άψογοι

Setlist: Churchill’s Speech, Aces High, Two Minutes To Midnight, Revelations, The Trooper, apo edo kai meta to exasa, alla epaiksan polla kai kala.

Μου άρεσε: Που άκουσα Revelations, Rime Of The Ancient Mariner (ήταν σα να βλέπω το Live After Death), Powerslave (ομοίως), Μoonchild.

(Συνέχεια από το προηγούμενο:) Που άκουσα Rime Of The Ancient Mariner και ήταν ά-ψ-ο-γ-ο.

Που είχε τρελό κόσμο (περίπου 30.000) για ένα συγκρότημα που έρχεται περίπου κάθε δύο χρόνια.

Που είδα Eddie από το Somewhere In Time επί σκηνής.

Που είδα κάτι βυζιά απίστευτα δίπλα μου και καμιά ώρα αργότερα ένα πρόσωπο απίστευτο.

Που η φετινή σοδειά από συναυλίες ήταν χορταστική (ελπίζω και η Madonna να είναι το ίδιο καλή ;p).

Δε μου άρεσε: Που όλοι έκραζαν για άλλη μια φορά «Alexander, Alexander», αλλά όταν πήγε να το τραγουδήσει a cappela ο Dickinson το 2006 δεν το ήξερε κανείς

Που πάντα ο πιο ψηλός της συναυλίας θα κάτσει μπροστά μου στα δύο μέτρα το πολύ. Κι αν μετακινηθώ δεξιά ή αριστερά με ακολουθεί κατά πόδας. Κι αν πάω να κάτσω αλλού θα έρθει μπροστά μου ο αμέσως ψηλότερος. Και πάει λέγοντας.

Που καύλωσαν όλοι για τα παλιά τραγούδια, αλλά όταν αυτά ακούγονταν το κοινό ήταν σαν παγωμένο, κάτι που έγινε στα Can I Play With Madness, Moonchild, Revelations σίγουρα και πιθανόν και σε άλλα που τώρα δε θυμάμαι. Ρε ζώα, άμα θέλετε παλιά τραγούδια, γιατί κοιτάγατε σα χάνοι; Πάρτε, λοιπόν, ξανά μανά Fear Of The Dark να έχετε.

Που οι Pimps μίκρυναν τα ποτήρια της μπύρας, αλλά άφησαν την τιμή αναλλοίωτη.

Που οι ίδιοι τύποι δεν είχαν κόσμο να δουλέψει τα περίπτερα με τις μάρκες, με αποτέλεσμα να περιμένεις περίπου 20 λεπτά για να αγοράσεις μάρκες.

Που ελέω κίνησης έκανα μία ώρα να πάω και ελέω τροχαίας δύο για να γυρίσω (από το σπίτι μου το TerraVibe είναι με το αυτοκίνητο και υπό κανονικές συνθήκες περίπου μισή ώρα)

Συμπέρασμα: παραπέμπω στον τίτλο. Για μένα, τουλάχιστον συναυλιακά δεν τους βγαίνει κανείς. Respect από εδώ μέχρι τη Maidenoμάνα Αγγλία.

P.S.: Όπως είδατε τα «μου άρεσε» είναι λιγότερα από τα «δε μου άρεσε», αφού oύτως ή άλλως πήγα προδιατεθειμένος να γκρινιάξω. Αν, λοιπόν, είσαι ο γνωστός ανώνυμος (ίδε σχόλια προπροπροπροπροπροηγούμενου post), έλα να σχολιάσεις όπως ξέρεις και μετά κατέβαστα να σε περάσει ο Alroud μια πριονοκορδέλα.