Η παρακάτω ανακοίνωση από το site του Dio:

The highly anticipated reunion of Ronnie James Dio, Tony Iommi, Geezer Butler, and Bill Ward appears to be shaping up and taking a new form.

After various promoters have approached their respective management; the guys have started taking all of this very seriously, as they have wanted to reunite for some time now. It looks as if the new shape may be that of Heaven and Hell. Yes, that's the moniker that the band is likely to use on their new venture.

If all goes well, Heaven and Hell should be hitting the road in early 2007.

Όπως καταλαβαίνετε, είναι πολύ πιθανό να ξανααπολαύσουμε κάτι σαν το παρακάτω:

Καλησπέρα.Τι κάνετε ?Καλά είστε? Τι περιλαμβάνει αυτή την στιγμή η playlist σας ?Γιατί όλοι ακούμε κάτι όσο βολτάρουμε στο net ή κάνουμε chat .Kαι κάνω την αρχή εγώ. Aναφέρωντας ενδεικτικά τα 10 πρώτα τραγούδια.

1.Μourning Beloveth-Narcissistic Funeral
2.Reverend Bizarre-The Goddess Of Doom
3.Deinonychus-A Gathering Of Memories
4.Empyrium-Lover's Grief
5.Funeral-Taarene
6.Forest Stream-Whole
7.Green Carnation-Under Eternal Stars
8.Scepticism-Aes
9.Shape Of Despair-Angels Of Distress
10.Thergothon-Yet The Watchers Guard

Ξεκινάω με ένα παράπονο το οποίο είναι και το μοναδικό : Δεν είναι δυνατόν να έρχεται ένας τέτοιος θρύλος στη πόλη σου και εσύ να κόβεις 121 εισιτήρια ! H Sold Out Promotion όχι μόνο δεν έκανε sold out αλλά ούτε καν promotion. Σταματάω εδώ.

Η βραδιά στο Ξυλουργείο του Μύλου ξεκίνησε λίγο μετά τις 9:30 με τους εκπληκτικούς Sinner Rider , οι οποίοι κινήθηκαν σε heavy-power δρόμους (Helloween, Running Wild) και εισέπραξαν πολύ θερμή ανταπόκριση από το κοινό. Μπάντα δεμένη, προβαρισμένη, που έπαιξε πάνω απ' όλα με ψυχή. Τους ευχαριστούμε.

Στη συνέχεια, στη σκηνή ανέβηκαν οι γνωστές παλιές καραβάνες του μακεδονικού true metal Sarissa , οι οποίοι αντί να παίξουν 5-6 γρήγορα κομμάτια και να μας ζεστάνουν ακόμα περισσότερο εν όψει του Ross, αυτοί εμφανίστηκαν με στυλ headliner και έπαιξαν πάρα πολλή ώρα με αποτέλεσμα να κουράσουν και εμένα και όλο το κόσμο, από ότι φάνηκε από τις αντιδράσεις του.

H ώρα του Ross έφτασε ! Ένας μουσικός στον οποίον αναφερόμασταν με δέος από τις εποχές που ακούγαμε Manowar στο Γυμνάσιο, είναι δίπλα μας, μπροστά μας. Μαζί με τρεις ακόμα πιτσιρικάδες : φωνή, μπάσο, τύμπανα ξεκινάει με το ομώνυμο κομμάτι :

We met on English ground
In a backstage room
We heard the sound
And we all knew
What we had to do

To συναίσθημα που κυριαρχεί στο χώρο είναι συγκίνηση, τόσο από τη πλευρά του κόσμου, όσο και από τον ίδιο, ο οποίος έκπληκτος (ενίοτε σηκώνοντας τα χέρια και το βλέμμα ψηλά) απολαμβάνει ένα θερμότατο κοινό που εκτός του ότι γνωρίζει όλα τα κομμάτια, υπερκαλύπτει πολλές φορές με τη φωνή του τον ίδιο τον τραγουδιστή. Μια εκπληκτική ατμόσφαιρα που προσωπικά δεν έχω συναντήσει ποτέ, ούτε και σε κοινό 30k ατόμων. Αξέχαστη εμπειρία !

Το tracklist είχε ως εξής :

1. Manowar
2. Death Tone
3. Shell Shock
4. Gloves Of Metal
5. Secret Of Steel
6. Thor (The Powerhead)
7. Mountains
8. Army Of The Immortals
9. Blood Of My Enemies
10. Kill With Power
11. Hail To England
12. Bridge Of Death
13. Hail And Kill
14. Battle Hymn

Ένα tracklist που ικανοποίησε τους πάντες. Με εξαίρεση το Hail And Kill (στο οποίο βέβαια έπεσαν κορμιά), η βραδιά ήταν αυτό που μας είχε υποσχεθεί : Α Night of Early Manowar.

Highlight της βραδιάς : Το 'νορβηγικό' narration του νεαρού μπασίστα στο Bridge Of Death. Μπρρρρρρ....

Η βραδιά συνεχίστηκε στο aftershow party σε γνωστό metal club της πόλης ! Ο Ross ήταν εκεί, πρόθυμος για αυτόγραφα και φωτογραφίες. Σκέφτομαι : Το πόσο σπουδαίος είναι κάποιος φαίνεται από την απλότητά του, την ανιδιοτέλειά του και τον σεβασμό που δείχνει στους ανθρώπους που πραγματικά τον αγαπάνε, ανταποδίδοντας κι αυτός την αγάπη του. Το ένιωσα όταν του έδωσα συγχαρητήρια για το show και του ζήτησα ένα αυτόγραφο. Ross, ευχαριστούμε για όλα !

Ένα από τα πράγματα που έμαθα το Σαββατοκύριακο είναι ότι ο Glenn Danzig (The Misfits, Samhain, Danzig) δεν τα παράτησε ακόμα και στα 51 του πια, κυκλοφόρησε νέο σόλο δίσκο την προηγούμενη εβδομάδα με το όνομα Black Aria II. Κάτω από άλλες συνθήκες θα περίμενα να ακούσω κριτικές πρώτα και μετά θα έψαχνα να το αγοράσω – κατεβάσω – δανειστώ αλλά όταν είσαι άρρωστος με πιστωτική και πρόσβαση στο Amazon δεν μπορείς να περιμένεις. Το παράγγειλα λοιπόν (14 δολάρια μόνο) και τώρα θα περιμένω δύο εβδομάδες περίπου και μετά θα σχηματίσω προσωπική άποψη.
Ο Glenn Danzig ανήκει σίγουρα στο Hall Of Fame του rock/punk/metal έχοντας στο βιογραφικό του επιτυχίες όπως το Mother, Die Die My Darling, Last Caress και συνεχή παρουσία με δίσκους από το μακρινό 1977. Έχει ασχοληθεί με το τραγούδι, την συγγραφή στίχων - μουσικής αλλά και κόμικς(!!!), αναμφισβήτητα είναι πολύπλευρο ταλέντο και σίγουρα έχει πολλά να δώσει ακόμα (ελπίζω μερικά να είναι στο Black Aria II).
Από τον νέο δίσκο δεν έχω ακόμα να σας δείξω τίποτα αλλά πάρτε μια γεύση από το Mother το οποίο ήταν στο LP Danzig του 1988 αλλά έγινε τεράστια επιτυχία το (κρατηθείτε) 1993, ο τύπος ήταν 5 χρόνια μπροστά από τη εποχή του.

Και επειδή αυτόν τον καιρό διαβάζω βιβλίο του κ. Τζίμη Πανούση, έπεσα πάνω σε παράγραφο που ταιριάζει στην περίσταση:

"Τα τραγούδια, αράπη μου, είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας. Πες μου τι ακούς, να σου πω ποιος είσαι. Έχω να παρατηρήσω ότι το Χέβι Μέταλ είναι το απαραίτητο σκαλοπάτι που πρέπει να δρασκελίσεις για να μη σε αρπάξει μετά την εφηβεία ο Πλούταρχος από το αφτί και σε μαντρώσει στα σκυλάδικα των πολυεθνικών"

Με μεγάλη μου χαρά σήμερα εγκαινιάζω μια νέα λειτουργικότητα – ενότητα στο N.W.O.H.M.B. και το όνομα αυτής Downloads (πρωτότυπο ε;).
Μετά που διάβασα το post του Νίκου για το eSnips (και το 1GB χώρο που δίνει) ήξερα ότι έπρεπε κάπως να το χρησιμοποιήσω. Για πρώτο download έχω βάλει έναν ολόκληρο δίσκο, το instrumental Psycho Acoustic Overture του Bernd Steidl. Το οποίο βέβαια δεν είναι "ο κράχτης" που όλοι θα περιμένατε αλλά είναι ένα αρκετά σπάνιο LP και ξέρω τουλάχιστον έναν που θα το εκτιμήσει (ναι εσένα λέω guitarlika μην κοιτάς πίσω). Enjoy...

Στο παρακάτω βίντεο βλέπετε τον RockOrDie, μετά από πασχαλιάτικο γλέντι, να παίρνει την κιθάρα του και να προάγει ένα κλασικό κομμάτι με το δικό του μοναδικό τρόπο στα όρια της θεϊκής τελειότητας. Στο σόλο, φυσικά, ο Guitarlikas, ενώ μπάσο παίζει ο απίστευτος και μοναδικός θείος Ιάκωβος a.k.a. Unclejack.



Και επειδή μου την είπε ο RoD, πάρτε και το παρακάτω, το οποίο το θέτω ως υποψήφιο στον διαγωνισμό του πιο ξεφτίλα NWOHMB βίντεο...

Επανέρχομαι στους Kamelot και τον δίσκο τους Black Halo γιατί όταν έγινε το σχετικό post δεν είχα ακούσει τον δίσκο και δεν είχα άποψη. Να πω την αλήθεια δεν τον έψαξα κιόλας αλλά ως δια μαγείας τον βρήκα σε κάτι mp3 που είχα στο γραφείο. Αφού λοιπόν βρέθηκε μπροστά μου, τι να κάνω τον άκουσα καμιά 10αριά φορές (το λέω για αυτούς που θα δουν το θάψιμο και θα πούνε ότι με μια φορά δεν μπορείς να σχηματίσεις άποψη).
Λοιπόν έχουμε και λέμε ο δίσκος περιέχει τα εξής 14 (δηλαδή 11) τραγούδια:

1. March of Mephisto
2. When the Lights Are Down
3. Haunting (Somewhere in Time)
4. Soul Society
5. Interlude I: Dei Gratia6. Abandoned
7. This Pain8. Moonlight
9. Interlude II: Un Assassino Molto Silenzioso
10. Black Halo
11. Nothing Ever Dies
12. Memento Mori
13. Interlude III: Midnight/Twelve Tolls for a New Day
14. Serenade

Ξεκινάει με το March Of Mephisto το οποίο με την βοήθεια του Shagrath (Dimmu Borgir) γίνεται πολύ καλό (όχι καταπληκτικό, αλλά ένα 8/10 το παίρνει).
Μετά συνεχίζει με τρεις (3) power-ιές When the Lights Are Down, Haunting, Soul Society οι οποίες δεν είναι και τίποτα φοβερό άντε 5/10 γιατί νιώθω ευγενικός.
Τα Interlude I και II και III (μονόλεπτα instrumental της πλάκας) τα θεωρώ απίστευτες παπαριές και γι ‘αυτό έγραψα για 11 τραγούδια πριν.
Το Abandoned είναι μια απλούστατη μπαλάντα που στηρίζεται μόνο στην φωνή του Roy Khan και από έμπνευση είναι…
Στο This Pain και το Moonlight δίνω 5/10 με το ζόρι πάλι (prog-power)
Φτάνοντας στο ομώνυμο Black Halo περίμενα κάτι πολύ καλό αλλά βρήκα μια απαίσια κουραστικότατη power-ια από τις χιλιάδες που κυκλοφορούν (από πανέρι δηλαδή).
Το χειρότερο είναι ότι το επόμενο τραγούδι Nothing Ever Dies καταφέρνει να είναι ακόμα πιο κουραστικό. Αμάν το next γρήγορα για να μην σπάσουν τα…
Ώρα για το 8λεπτο Memento Mori το οποίο με καλούτσικη εισαγωγή με κέρδισε και δεν το έκλεισα κατευθείαν. Τα πρώτα τέσσερα λεπτά πέρασαν χωρίς ιδιαίτερες συγκινήσεις, μετά όμως δυναμώνει αρκετά, μπαίνει πάλι ο Shagrath και εμφανίζεται και η Mari (τώρα ποια είναι αυτή δεν ξέρω, το μόνο που βρήκα είναι ότι ήταν και στον προηγούμενο δίσκο τους Epica). Τελικά καλό ήταν το Memento Mori, προσπάθησαν να κάνουν έναν Suite Sister Mary χωρίς να τους βγει βέβαια, αλλά ένα 7/10 το παίρνει.
Ηλίθιο Interlude και μετά το Serenade το οποίο μου ψιλο-άρεσε, τώρα θα σας γελάσω αν αυτό έγινε επειδή είναι όντως καλό τραγούδι ή επειδή είναι το τελευταίο τραγούδι και επιτέλους τελείωσε το μαρτύριο.

Στην τελική μπορώ να πω ότι για τους λάτρεις του prog-power είναι ένας δίσκος που μπορούν να αγοράσουν – κατεβάσουν – αντιγράψουν άφοβα τους επιβεβαιώνω εγώ (τι ποιος είμαι εγώ, ο rockordie ρε μπάμια) ότι περιέχει όλες αυτές τις κουραστικές και μονότονες στιγμές που απαρτίζουν έναν prog-power metal δίσκο.
Για τους υπόλοιπους είναι ένας μέτριος έως κουραστικός δίσκος με 2 καλές στιγμές από τις οποίες την εξής μια March Of Mephisto θα θελήσουν να ξανακούσουν (όχι πολύ συχνά πάλι). Οπότε αν δεν ανήκετε στην συμπαθή ράτσα των power-άδων κατεβάστε μόνο το March και άντε γεια.

Και αν το προηγούμενο video ήταν χάλια...τότε αυτό εδώ τι είναι?

Ημέρα Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2006.Και ενώ η χώρα βρίσκεται σε εκλογικό κλοιό 200(μπορεί και λιγότεροι) άτομα βρίσκονται αλλού.Μέσα στην καρδία της πόλης το Gagarin 205 σείεται ρυθμικά υπο τους ήχους των Lake Of Tears.
Για να πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή.Οι Death SS ακυρωθήκαν όπως μας ενημέρωσαν λόγω ενός τροχαίου δυστυχήματος που είχαν εχθές ,αλλά ευτυχώς δεν θρηνήσαμε θύματα.Σε έναν μήνα περίπου θα βρίσκονται στο ίδιο μέρος για να αποζημιώσουν το κοινό τους.Προσωπικά δεν είχα σκοπό να δω Death SS ,πήγαινα μόνο για Lake Of Tears,support δεν με ενδιέφεραν, αν και για κακή μου τύχη και τα είδα και τα άκουσα.Ευτυχώς τους WEB τους πρόλαβα στο τέλος.Στους δε Deviser σκεφτόμουν να το ρίξω στο αλκοόλ για να ξεχάσω τι ακούω και τι βλέπω.Και περνάμε στο κύριως πιάτο της μέρας. Lake Of Tears επι σκηνής Κυρίες ,Κύριοι και αγαπητά παιδιά.Ομολογώ πως δεν τους περίμενα τόσο καλούς.Η φωνή του Daniel Brennare ακουγόταν όπως ακριβώς στο album ίσως και καλύτερη.Ο ήχος σε κάποια σημεία μου φαινόταν υπερβολικά δυνατός και ίσως ήταν το μόνο σημείο στο οποίο υστερούσε η συναυλιά.Κατά τα άλλα παρουσίασαν ένα λιτό και άρτιο show,xωρίς φανφάρες και εντυπωσιασμούς.
Το tracklist περιλάμβανε κομμάτια από όλες τις δισκογραφικές τους δουλειές καθώς 1 καινούριο κομμάτι απο το επερχόμενο τους album.Συνολικά διήρκησε 1 ώρα και 30 λεπτά και το Tracklist (όσα θυμάμαι δηλαδή) διαμορφώθηκε ως εξής.
1.Τo Die Is To Wake
2.Boogie Bubble
3.Cosmic Weed
4.Rainy Day Away
5.Pagan Wish
6.Hold On Tight
7.The Greymen
8.Burn Fire Burn(xωρίς να είμαι σίγουρη)
9.Ravenland(xαμός νο.1)
10.Τhe Shadowshires
11.So Fell Autumn Rain(xαμός νο.2)
12.Unknown Track απο το επερχόμενο album
13.Return Of Ravens
14.Crazymen
Στο encore έπαιξαν τα Sweet Water και Ηeadstones,με το οποίο και έκλεισαν...Yπέροχη συναυλία ,τουλάχιστον για εμένα.Ικανοποίησαν τους οπαδούς τους με το παραπάνω,οι οποίοι τους υποδέχτηκαν θερμά και απο ότι φαίνεται άξιζε η μισάωρη αναμονή μέχρι να εμφανιστούν στην σκηνή.Δεν έπαιξαν όμως το Devils Diner που φαινόταν πως το περίμενε πως και πως ο κόσμος.
Ε μετά απο τέτοια συναυλία είναι δυνατό να μην τραγουδάω

So Fell Autumn Rain
Wash Away All My Pain
I Feel Brighter Somehow,Lighter Somehow
To Breathe Once Again

Έβαλα να ακούσω παλιά τραγούδια των Manowar σήμερα το απόγευμα εκεί που έπλενα τα πιάτα (κυρίως γιατί στην επίσκεψη που έκανα στους γονείς μου, το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου του αδερφού μου έπαιζε χαζά λαϊκό-pop τραγουδάκια) και έκανα την εξής σκέψη:

Ένα από τα πράγματα που με ελκύουν στο metal είναι η ποικιλία της θεματολογίας. Μπορείς να βρεις τραγούδια για οτιδήποτε, από ψευτοπολεμικά εμβατήρια, ιστορίες για πόρνες, επιστημονική φαντασία, κλασσική φαντασία, μοτοσικλέτες, αυτοκίνητα, αεροπλάνα, ποτό, ναρκωτικά, θρησκεία, πολιτική, μέχρι και ιστορίες για γορίλες που σκότωναν στη Rue Morgue.

Ενώ στην λαϊκό-pop-έντεχνη, 97 τραγούδια στα 100 έχουν ένα και μόνο θέμα: Αυτό της χαμένης αγάπης.

Funeral doom
Funeral Doom is a style that takes the slowness of doom metal to further extremes, and that puts a strong emphasis on an atmosphere of despair and emptiness. The style can be seen as a departure from death/doom, slowing down the music even further, and frequently incorporating influences from ambient music, creating a sound which is distorted and gloomy, but often dreamy at the same time. Vocals are usually growled, but are often much less in the foreground than in other styles of music, and are rather used to provide an additional texture to the music. The style was originally pioneered by Thergothon, and later also by Skepticism and Funeral; modern examples include Mournful Congregation, Shape of Despair, Monolithe and Until Death Overtakes Me.

http://en.wikipedia.org/wiki/Doom_Metal#Funeral_doom
Για να λέμε την σκάφη ,σκάφη και τα σύκα σύκα.

Ακολουθεί παράδειγμα με τους Fallen.Project σχήμα που δημιουργήθηκε απο μέλη των Funeral.Noρβηγικό doom!Παραθέτω το The Funeral, εδώ που είναι instrumental και κατώτερο σε χρονική διάρκεια απο τα προηγούμενα γιατί δεν νομίζω κανείς σας να έχει όρεξη να ακούει κομμάτι 18 λεπτών.

Οι Fallen δημιουργήθηκαν το 1996 από τον Anders Eek drummer των The Funeral.To 2001 o Kjetil Ottersen αναλαμβάνει τα φωνητικά και ηχογραφούν το πρώτο τους demo το 2004 που περιλαμβάνει δύο τραγούδια.Σαν πνευματικό παιδί του drummer των Funeral, δεν θα μπορούσε παρά να ακούγεται σαν τους Funeral Tην ίδια χρονιά κυκλοφορεί και το πρώτο τους album που τους πήρε 8 χρόνια για να ολοκληρωθεί.Α Tragedy's Bitter End λοιπόν.Ο δίσκος αποτελείται απο 6 κομμάτια που διαρκούν 57 λεπτά.Αν περιμένει κανείς να ακούσει χαρωπά ,γρήγορα τραγουδάκια τότε μην κάνει καν τον κόπο (να το κατεβάσει ή να το αγοράσει, αν είναι τυχερός καθώς κυκλοφόρησε στην περιορισμένη έκδοση των 1000).Ο ήχος είναι ένα κράμα heavy,funeral,melodic,death doom(αφού όλα αυτά είναι τι να κάνω?),με φοβερά φωνητικά καθαρά κυρίως (είμαι αντικειμενίκή τι να κάνουμε).Πέρα απο τα γνωστά όργανα κιθάρα,drums και δεν συμμαζεύεται συναντάμε επίσης πιάνο,τσέλο και φλάουτο, που δίνουν στο album μια νοσταλγική και "ρομαντική"ατμόσφαιρα.Οι συνθέσεις κυμαίνονται απο 3 λεπτά (που διαρκούν τα δύο instrumental του δίσκου,το καθένα ξεχωριστά εννοείται),μέχρι 17.Μελωδίες αργές επιβλητικές πένθιμες .Τέλος ο δίσκος είναι αφιερωμένος στον θάνατο του Einar Fredriksen μελος των Funeral/Paradigma που αυτοκτόνησε το 2003.

Υ.Γ.Δεν μου το παίζει το τραγούδι γμτ.

όχι, δεν είναι άλλο ένα "pissed off post" για το πόσο ξεφύγανε οι Manowar από το παλιό τους στυλ και δεν μπορούν πλέον να αναπαράγουν δίσκους του '80, όπως συνηθίζεται να λέγεται. Είναι μία έκφραση λύπης για το πόσο αυτοί οι υπερ-ταλαντούχοι άνθρωποι χάσαν την ευκαιρία να προχωρήσουν σήμερα το αγαπημένο μας είδος μουσικής άλλο ένα βήμα μπροστά, όπως είχαν κάνει όταν πρωτοξεκινήσανε.

Ακούω Manowar σχεδόν όσο και heavy metal στο σύνολο του. Όσα άλλα epic-metal συγκροτήματα και να άκουγα, κανένος ο ήχος δεν συγκρινόταν από την πηγαία δύναμη κι έμπνευση που αναπαράγει η μουσική των Manowar. Οι πειραματισμοί του deMaio με το μπάσσο (που δεν περιορίζονταν σε πρηξ@@κα σόλο όπως θέλουν πολλοί να πιστεύουν), η φωνή-φαινόμενο του Eric Adams, ο αυθεντικός κιθαριστικός ήχος του Ross the Boss πήγαν πράγματι την μουσική ένα βήμα μπροστά. Ειλικρινά, τί να πρωτοξεχωρίσεις: τις επικές πολεμικές κραυγές του Adams στο Battle Hymn, την ανατριχίλα που προκαλεί η φωνή του Orson Wels πριν την ολοκληρωτική σφαγή στο Dark Avenger, την ηλεκτρική καταιγίδα του Thor the Powerhead, το παγανιστικό σκοτάδι του Each Dawn I Die, τα Bridge of Death, Gates of Valhalla, Defender, Crown and the Ring, Spirit Horse of the Cherokee, τί να πρωτοπείς...

Πολλοί είπαν ότι οι Manowar μείναν στην rock and roll θεματολογία απλά και μόνο για να πουλήσουν. Εγώ λέω το αντίθετο, αν θέλαν να πουλήσουν θα έβγαζαν concept όπως των πρώτων τους δίσκων. Σε τελική ανάλυση, το sex beers and heavy metal υπήρχε πάντα στα tracklists τους. Απλά αυτοί τώρα, με βάση την παγκόσμια παρακμή στην δημοτικότητα του heavy metal, έχουν δει το θέμα από μία πιο ελαφριά πλευρά. Στα παραπάνω να συμπληρώσουμε το γεγονός ότι και οι ίδιοι δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να έχουν ακριβώς ίδια έμπνευση με πριν από 20+ χρόνια.

Αν είσαι υπερ-ταλαντούχος ροκάς και δεν μπορείς να επαναφέρεις τα 80s, τί κάνεις; Μα επαναπροσδιορίζεις το είδος. Το στυλ των Manowar είναι πολυδιάστατο, θα μπορούσε να εμπλουτιστεί με νέο ήχο όπως αμιγώς συμφωνικά θέματα (το S&M επιμένω πως έπρεπε να ήταν Symphony & Manowar) ή παραδοσιακά όργανα από την ινδιάνικη παράδοση, που τόσο συχνά επικαλείται ο DeMaio. Όλα αυτά όχι μόνο δεν κάνουν τον ήχο τους false όπως θα φοβόταν κανείς (η συμφωνική είναι πιο true κι από τους true) αλλά θα έδιναν μία νέα πνοή στο σύμπαν του επικού μεταλλικού ήχου, αναζωογονώντας όχι μόνο τους ίδιους τους Manowar αλλά και το metal στο σύνολο του. Τέτοια πειραματισμοί έχουν ήδη γίνει στα Crown and the Ring, Spirit horse, Master of the Wind, Courage όπως και την μεγαλειώδη διασκευή του Nessun Dorma, με αξιέπαινα αποτελέσματα.

Αυτό είναι για μένα και γενικότερα το καθήκον των "γερόλυκων". Όταν η τέχνη μένει στάσιμη, καλούνται οι Maiden, Manowar, Metallica, Slayer, Sepulture, Judas Priest να ξανα-δείξουν τον δρόμο.

I was thinking to post something about Cradle Of Filth when I read that unclejack was writing something about nice girls in death metal's video clips... But I didn't because I didn't find it that important..

BUT, after the previous post, I can not stay with my hands crossed(σταυρομένα χέρια:D).
So, any and every time I hear Bathory, the first think that come into my mind, is Bathory Aria from Cradle of Filth.. I love them.. If you don't like this kind of metal, just try to listen to the music beyond the screams.. This band has great music.. I love the way they change rythm and melody.. Cradle Of Filth for ever :)

Cradle Of Filth at Wikipedia..

Download Bathory Aria from here!

Επειδή τόσες μέρες σας βλέπω να κυμαίνεστε σε χαμηλά επίπεδα ιδού ένα πραγματικό μουσικό έπος που πρέπει να διδάσκεται στα ωδεία (και στο κατηχητικό???). Οι Bathory στα καλύτερά τους με το αριστούργημα One Rode To Asa Bay από το μακρινό 1990 και το Hammerheart.

Οι masters του avant garde black metal,Arcturus, στο αριστούργημα Shipwrecked Frontier Pioneer από το τελευταίο άλμπουμ τους Sideshow Symphonies! ...από το DVD Shipwrecked in Oslo!

Καλησπέρα.Τι κάνετε?Ελπίζω όλοι να είστε καλά.Ωραίος καιρός ε?Βροχερός.Ότι πρέπει για



Αnathema-The Silent Enigma

... I salute you...

Συγνώμη! Δεν κατάλαβα! Όπως έγραψε και ο RoD σε προηγούμενο post για τους εν λόγω κυρίους W.A.S.P., τα παιδιά έρχονται να συμπληρώσουν ένσημα. Αλλά τι ένσημα? Βαρέα και ανθυγιεινά???? Τι 35 Ευρώ κωλοπιασέ live είναι αυτό? Και μη πείτε επείδη είναι στο Μύλο, όλα τα άλλα live ως το τέλος τους έτους είναι max. 25Ευρώ.

Ενα ακόμα βάλσαμο για μερικούς, και για μερικούς "άλλους" αιτία για να κόψουν φλέβες και να μαυρίσουν καρδούλες....

My Dying Bride - Cry For Mankind

Καλησπέρα.Καταρχήν να ευχαριστήσω τον rockordie για την πρόσκληση :)Και επειδή η αρχή είναι το ήμισυ του παντός κάνω ποδαρικό με ένα αγαπημένο video απο ένα αγαπημένο συγκρότημα. Σήμερα κυκλοφόρησε και επίσημα(επιτέλους) το Α Line Of Deathless Kings.Kυρίες και κύριοι και μικρά παιδιά στην σκηνή οι My Dying Bride.

Shadow Of The Moon

...και επειδή κάποιοι με πήραν με τιs πέτρες για το προηγούμενο post, ορίστε...

Carpathian Forest

Sadomasochistic Live

Since my blog doesn't have the popularity of this blog, I will post the same post here.

I want to introduce Pandora to our fans..
Pandora is essentially a customized internet radio station.
You can type your favorite band, and it will play similar music to this band.
It rockz :)

I tried it with Sirenia and the result was amazing!

Read more here

Σαββατόβραδο σήμερα και όλοι κάπου θα τα πίνουμε. Αυτό έκανε και ο Sammy Hagar (ex-Van Halen) σε καθημερινή βάση μάλλον και του ήρθε έμπνευση να γράψει το Mas Tequila.
Ακούστε τον λοιπόν κάτι θα ξέρει: «Take your vitamin T with salt 'n lemon slice!».

Μπορεί να μην ακούω τους Sick Terror.. Probot.. Korn.. Slipknot.. Slayer.. Metallica.. Limp Bizkit.. Pantera.. Tool.. Deftones.. Megadeth.. Godsmack.. Coal Chamber.. Fear Factory.. Marilyn Manson.. Silverchair.. Machine Head.. Sepultura.. Pearl Jam.. Soulfly.. Dmx.. Creed.. Sevendust.. Papa Roach.. Incubus.. Static X.. Cher.. Rob Zombie.. Orgy.. Moffatts.. Black Sabbath.. White Zombie.. Marilyn Manson.. Moore Mandy.. Steps.. Disturbed.. Anthrax.. Iron Maiden... Motorhead.. Gamma Ray.. Moonspell.. Therion.. Lacuna Coil.. Morbit Angel.. Sabbat.. Carcass.. Katatonia.. Type O Negative.. Winds.. Dismember.. Disembowel.. Destruction.. Sodom.. Kreator.. και άλλους πόσους τσατισμένους κάφρους.. αυτά που ακούω είναι κάτι σε Ricky Martin ας πούμε.. και μιας και έκανε το λάθος ο RockOrDie να με βάλει στο συγκεκριμένο blog.. ακούστε αυτό...:


Black Ingvars - Livin' La Vida Loca

Crimson Glory

Έτσι για να χαλαρώσουμε λιγάκι. Ωραίο τραγούδι από μια από τις καλύτερες power metal μπάντες(κατά τη γνώμη μου) την περίοδο που τραγουδιστής ήταν ο κύριος που φαίνεται στο video(Midnight). Κρίμα που αυτός ο ταλαντούχος τραγουδιστής την έκανε κάπως ξαφνικά και που γενικά δεν αναγνωρίστηκαν ίσως ως μπάντα τόσο όσο θα έπρεπε και μπορούσαν. Must album των Crimson Glory φυσικά το “Transcendence”. Το προτείνω σε αυτούς που δεν το χουν και ιδίως στους λάτρες της (κατά βάση) power metal μουσικής.

PS. Ωραία μαλλιά! :)

Ο Blackie και η παρέα του την άλλη εβδομάδα στην Ελλάδα. Εντάξει για ένσημα έρχονται τα παιδιά αλλά για όσους δεν τους έχουν δει ποτέ live (σαν και εμένα) αυτή είναι μια καλή ευκαιρία.
Παρασκευή 13/10 ΑΘΗΝΑ (Gargarin 205)
Σάββατο 14/10 ΘΕΣ/ΝΙΚΗ (Μύλος)

Με αφορμή την συναυλία των βετεράνων σοδομιστών Cannibal Corspe στο ΑΝ και την Υδρόγειο στις 3 και 4 Μαρτίου, ένα video για να μαθαίνουν οι παλιοί και να θυμούνται οι νεότεροι..

Kamelot ... ένα συγκρότημα που ποτέ δε μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, μέχρι που άκουσα το τραγούδι τους March Of Mephisto από το τελευταίο άλμπουμ τους The Black Halo (2005) ... και μετά είδα και το video clip ... Επιπλέον δίνει το παρόν και ο Shagrath, frontman και τραγουδιστής των πασίγνωστων black-metallers Dimmu Borgir. Enjoy!

Τους Red Hot Chili Peppers όλοι τους ξέρουμε, είναι μια από τις λίγες μπάντες που έχουν κάτι το ξεχωριστό και δεν εντάσσονται σε μια συγκεκριμένη κατηγορία αλλά είναι μια κατηγορία από μόνοι τους. Εγώ προσωπικά τους πρωτογνώρισα με το τραγούδι Higher Ground και τους συμπάθησα αμέσως.
Με τον δίσκο τους «Blood Sugar Sex Magik» έδειξαν την αξία τους και στον υπόλοιπο κόσμο (όπα ρε μεγάλε ποιός είσαι) και η μετέπειτα πορεία τους είναι γνωστή. Τους βοηθάει βέβαια και η τρέλα που κουβαλάνε και την δείχνουν με κάθε ευκαιρία που τους δίνεται.
Χθες το βράδυ είδα για πρώτη φορά το video clip του τραγουδιού Dani California από τον νέο τους δίσκο «Stadium Arcadium». Μια ιστορική (ή σατυρική αν αγαπάτε) αναδρομή της ευρύτερης ροκ σκηνής με καταπληκτικό τρόπο.

1/10/06 Impaled Nazarene

Kseilourgeio - Mylos

Thessaloniki

(...i know, to live exei arxisei alla...kalio arga para pote)

:D

Lacuna Coil is a Gothic Metal band (which is my favorite Metal) from Italy. I have heard one of their albums(Unleashed Memories) and I liked it very much.

The good news is that they are coming to Copenhagen on 21st of October. I will be at their concert and I am going to give you some feedback :)

Of course I have found all their albums (except from the last one :( ) to listen before I go to the concert. I need to have a clear idea of them..

Stay tuned :)